Monsters (Gareth Edwards, 2010)
Een NASA-missie die buitenaards leven terug moet brengen loopt in het honderd en de capsule crasht in Mexico. Jaren later heeft dat een geïnfecteerde zone tot gevolg waarin buitenaards onkruid welig tiert. Andrew is een fotograaf die de dochter van zijn baas dwars door dit gebied terug moet brengen naar Amerika, dat zich omgeven door een gigantische muur veilig waant. Dat kan natuurlijk nooit allemaal even vlotjes verlopen...
De titel doet op de een of andere manier een nogal oppervlakkig, hapklaar filmpje vermoeden, en dat is het eigenlijk ook. Maar wel een vrij bijzondere. Hoewel Monsters in helemaal niets echt uitblinkt boeide hij mij van begin tot eind. Ik ben een liefhebber van scenario's waarin aliens een rol spelen; check, ik hou van post-apocalyptische settings; check en ik vind deze beide ingrediënten helemaal boeiend als dit een realistische fundering heeft; check. Het zeer lichte en voorspelbare liefdesverhaaltje dat de tocht door deze wereld mogelijk maakt is op geen enkel moment storend. Niets in de film doet zich duurder of zwaarder voor dan het is, en dat geeft de film in mijn ogen z'n karakter. Op zo'n manier dat zelfs het einde me totaal niet tegenstond.
Gaat dat zien, wat mij betreft!
Edit: Wat zeker niet onvermeld mag blijven is het feit dat naast de twee hoofdrolspelers, de regisseur (tevens cameraman), geluidsman en nog twee mensen de volledige crew vormen die de film hebben gemaakt. Vier crewleden en een cast van twee man sterk. De rest is allemaal improvisatie met mensen op locatie en te danken aan editing. Chapeau!
Laatst bewerkt: 23 jan 2011