Ik heb gisteren American Hustle gezien, toffe film, maar ik snap iets niet: Spoiler Waarom gaan ze achter die burgemeester aan? Die gozer is echt ongeveer de aardigste gast die er bestaat en hij had op het moment dat ze achter hem aan gingen nog niets gedaan wat niet volgens de wet is toch?
Gisteren nog een keertje Quantum of Solace gekeken en da's toch wel een aardig verschil als je daarvoor Skyfall hebt gekeken. Meer diepgang en actie. Skyfall mist echt het bond-sausje, maar goed da's persoonlijk!
Tomorrow Never Dies (1997 Na GoldenEye, wat iedereen toch wel gerust stelde dat 007 nog steeds op de goede weg zit na een 6 jaar lange break, kunnen we weer in volle vaart verder. Martin Campbell heeft aangegeven geen 2 Bondfilms achter elkaar te doen dus er wordt gezocht naar een nieuwe regisseur. Die wordt gevonden in Roger Spottiswoode. Een regisseur met een vrij dun CV en eigenlijk geen topfilms op z’n naam. Het is dan niet heel verwonderlijk dat hij verder borduurt op de weg die Campbell is ingeslagen. Dikke actie, wat oneliners en hoog tempo. Gelukkig is Eric Serra vervangen door David Arnold. Die doet dat echt perfect. Gebruikt enkel klassieke stukken maar weet de Bond feeling goed te vangen en de irritante synthesizers en andere techno nummers te mijden. Met recht één van de betere Bond soundtracks! Verder zijn de gelijkenissen met GoldenEye best groot. De intro is echt geweldig met een heerlijke straaljager scene en weer een op-en-top Bond stunt met vliegstoelen. Weldra knallen we de title song in, van Sheryl Crow. Ik vind dit echt een heel leuk nummer, maar toch is het absoluut geen Bond nummer. Eigenlijk best vreemd, want dit nummer zou ik zo nog eens op kunnen zetten. De main title design van Kleinman is best kut. Maurice Binder is inmiddels overleden en Kleinman wil teveel aan de stijl van Binder vasthouden. Het resultaat is niet heel denderend. James Bond keert terug naar het Verre Oosten en dus is de Bondgirl ditmaal een Oosterse vechtchick. Schijnt een aardige martial arts ster te zijn in Azië, maar dat uit zich logischerwijs in vooral wat karatetrapjes (of zoals Carver het zegt, hii haaa… pathetic). Qua acteren vind ik het weinig overtuigends. Dat is eigenlijk het grootste minpunt aan Tomorrow Never Dies: de karakters. De rol van Paris Carver had zoveel meer ingezeten… Een love interest van 007 komt niet heel vaak voor, maar dit was wel erg vlakjes. De scene met de stockings was trouwens wel smullen. Heerlijke Bondgirl. Ook de rol van Stamper was saai, die badguy moet wel één van de minste zijn uit de gehele Bondreeks. Iets teveel parodie. Carver zelf is niet heel slecht, soort kruising tussen Steve Jobs en Rupert Murdoch, maar mist de echte evilheid die andere villains zo goed maakte. Tot slot is de rol van Daphne beetje onbegrijpelijk, gare rol. Het verhaal is ditmaal redelijk losstaand van de originele 007 verhalen van Fleming (die zijn inmiddels ‘op’, oftewel al reeds verfilmd). Toch is het idee van een mediamagnaat die een oorlog wil veroorzaken wat hem een monopolie verschaft op het gebied van wereldnieuws en alle primeurs een aardig 007 verhaal. Er zit wel een redelijke plothole in (Carver lanceert een kernbom naar de markt waar hij 100 jaar monopolie op het nieuws wilt.. Niet heel handig?) maar dat nemen we maar voor lief. De film zelf is echter best te pruimen. Er zit genoeg memorabele actie in, daar ligt het zeker niet aan. De scené met de BMW motor is tof en de scené met de bestuurbare BMW ook. Alleen jammer dat het BMW is, want hé, Bond is wel Brits ja. Er kan zelfs worden gezegd dat de actie een beetje too much is. Het tempo ligt in TND echt mega hoog, in mijn ogen een beetje te hoog. Er is niet heel veel ruimte meer voor intrige en dialogen, terwijl de film toch bijna 2 uur duurt. De mensen die roepen dat Bond een beetje teveel de actie kant opgaat en bijna een soort van Die Hard worden hebben ergens wel een punt. Toch blijven de films in mijn ogen nog redelijk uniek dankzij de oneliners, vaste recepten (Q-branche, Bondgirl, badguy, etc etc) en typische net-niet-of-net-wel over the top actie. TND is in dat rijtje gewoon een prima Bond film, niets meer en niets minder. De status van klassieker zal deze echter nooit halen. 7.0 1. On Her Majesty's Secret Service [8.1] 1969 2. Thunderball [7.8] 1965 3. Licence to Kill [7.8] 1989 4. From Russia With Love [7.6] 1963 5. For Your Eyes Only [7.5] 1979 6. Goldfinger [7.5] 1964 7. Dr. No [7.2] 1962 8. A View to a Kill [7.2] 1983 8. GoldenEye [7.2] 1995 9. The Man With The Golden Gun [7.1] 1974 10. Live and Let Die [7.1] 1973 11. Tomorrow Never Dies [7.0] 12. Octopussy [7.0] 1983 13. The Spy Who Loved Me [6.9] 1977 14. The Living Daylights [6.8] 1987 15. You Only Live Twice [6.8] 1967 16. Moonraker [6.8] 1979 17. Diamonds Are Forever [6.4] 1971
Als je zulke reviews neerzet, wil ik altijd weer verder met mijn Bond marathon. Diamonds Are Forever is aan de beurt!
Brosnan of Connery, blijft lastig. Connery heeft de benchmark gezet, maar Brosnan is wel de Bond die ik mij als kind herinner. Maarja die films van Bond zijn altijd wel kwalitatief wat minder dus dat speelt ook weer mee
Last of the Mohicans: Waarom heb ik die film niet eerder gezien? Meesterwerk, duurt alleen een beetje kort en misschien iets teveel dezelfde soort locaties. Acteerwerk is erg sterk, verhaal zelf ook al, ondanks de korte kant. En de aanloop naar de onafhankelijkheidsoorlog, die voel je gewoon. Zal deels wel komen door een film als The Patriot, of een game als Assassins Creed III, die ik me beide nog goed herinner. In ieder geval zeker het kijken waard en beslist niet saai. Mijn ouders hadden me al eens gewaarschuwd dat de film best gruwelijk was, maar het stukje wat zij denk ik bedoelen zie je al van mijlen ver aankomen en valt bovendien reuze mee. Cijfer: 7.5/10.
Roger Moore heeft toch iets speciaals idd. Misschien ook wel nostalgie voor mij. Zijn films keek ik al toen ik echt jong was. Daarna kwam pas Brosnan. Moet zeggen Moonraker blijft ook tof. Was niet de beste maar de sfeer in de ruimte was awesome.
Moore vond ik niet heel tof eigenlijk. Maarja nogmaals, het is lastig om de Bond te beoordelen buiten z'n rol om. Jij zegt dat Moore grappig was, maar dat was gewoon z'n rol natuurlijk... Dus dan was Bond ten tijde van Moore gewoon wat grappiger geschreven.
Dat wel, maar hij kon het gewoon goed uitdrukken. Ik vind persoonlijk Brosnan juist niet echt geweldig. Opzich prima acteur, maar als bond niet zo. En het zal ook vast gedeeltelijk komen waar je mee opgroeit.
Net een klein half uurtje Lincoln gezien met o.a. Daniel Day Lewis en Sally Field. Overgoten met een overdosis Amerikanisme. Je maakt als filmmaker ook totaal geen eerlijke kans als zo'n film zo belachelijk veel nominaties krijgt. Ga hem ook niet verder kijken.
Juist, dat had ik dus ook man. Twee vrienden die met me mee waren naar de bios zeiden na afloop ''Nou...het duurde me wel iets te lang.'' Terwijl ik nog makkelijk een uur of langer had kunnen kijken, heb echt genoten.
Same here. Snap echt niet dat sommige mensen dat hebben. Maja, extended cut gaat 4u duren toch? Of is dat alweer ontkracht.