Wie zegt er dat ik 'm niet begrijp? Het is allemaal zo onvoorstelbaar doorzichtig juist. De manier waarop het gebracht wordt vind ik gewoon vervelend. Het enige 'baanbrekende' is dat Aronofsky microscopische beelden gebruikt. Ziet er best leuk uit hoor, maar het is volkomen nutteloos. Slechts één van de voorbeelden... Met de wazige manier van presenteren (tijdslijnen die door elkaar lopen e.d. hoe vaak hebben we dat al uitgemolken zien worden? als je zoiets wil gebruiken moet je het óf enorm goed uitwerken, óf een originele inbreng hebben) lijkt het allemaal interessant maar het is gewoon inhoudsloos.
Daarnaast vind ik ook gewoon de acteurs niet voldoen aan het niveau waaraan de film wordt toegeschreven. Rachel Weisz, kom op zeg, dat is toch dat kind uit The Mummy?
Ook tijdens Requiem For A Dream had ik het zelfde gevoel. Het is een thema wat al ontelbare malen is behandeld. Op een bijzonder onoriginele manier. Het enige wat 'bijzonder' is is de manier van editten. Al die muziekclipshots. Man, ik wordt er horensdol van. De stijl wijkt af van de normale film maar spreekt mij niet aan.
Ik kan er niks aan doen maar het voelt voor mij persoonlijk aan als leeg, nutteloos en een mislukte poging tot intelligent vermaak. So be it. Ik hou me liever bezig met Tarkovsky, Kubrick, Kurosawa, Leone, Kar Wai, De Sica, Hitchcock e.d.
Laatst bewerkt: 14 jul 2007