In 1986, toen de film uitkwam, was ik 3, dus nee, dat kan ik me niet herinneren. Het is wel een tijdje terug geweest dat ik 'm gezien heb dus misschien heb ik een wat vertekend beeld er aan overgehouden. Maar dat ik het geen al te sterke film vond weet ik nog wel heel goed. Gewoon niet bijzonder, that is.
Ik ken de achtergrond van de film, ik snapte alleen niet wat je met die zin wilde zeggen. De opbouw snap ik niet. Ik begrijp nu dat Apocalypse Now minder is omdat het niet zo realistisch is als Platoon en omdat het een verfilming is van een fictief verhaal, volgens jou? Nou, dat zijn voor mij geen onderwerpen omdat ik daar totaal geen waarde aan hecht. Apocalypse Now is fantastisch door z'n karaktervorming, geweldige verfilming van complete krankzinnigheid (als je the making of 'Hearts Of Darkness' hebt gezien, weet je dat veel van die gekte ook de op set plaats heeft gevonden), cinematografie, muziek en opbouw in verhaal. Waar Apocalypse Now een grandioos project met geweldige uitwerking is en een bijzondere film is in alle opzichten, zijn Platoon, The Thin Red Line en Saving Private Ryan films die helemaal niks bijzonders doen en mij ook amper kunnen boeien. Ieder z'n ding.
Maar het gaat me niet zozeer om welk aspect van de oorlog de films aangrijpen, het gaat me om de uitwerking en hoe de boodschap wordt overgebracht. De zoveelste film waarin we kunnen zien hoe geweldig de Amerikanen het gedaan hebben hoef ik niet te zien. De zoveelste film waarin veldslagen nog realistischter in beeld worden gebracht boeit me niet. Ik wil iets bijzonders of een film die fenomenaal is in z'n uitwerking. Full Metal Jacket, Apocalypse Now en The Battle Of Algiers zijn in het oorlogsgenre afwijkend én zijn tot in de puntjes fantastisch.
Laatst bewerkt: 15 okt 2007