@Tsux King Kong is eigenlijk helemaal geen shooter dus je kunt ze niet echt vergelijken. Ik ben het wel met je eens dat King Kong hooguit een 7,5 verdient maar je kut niet alles met CoD4 vergelijken. We weten nu wel dat het een briljant spel is maar met vergelijken schiet je geen donder op.
Hier mijn eerste review ooit geschreven dus is verre van perfect maar kom maar op met de opbouwende kritiek, lol Review The elder scrolls 4 oblivion (xbox 360): Ken je klassiekers Het lange wachten lijkt eindelijk voorbij. De tijd is weer aangebroken waarin mijn leven voor 3 maanden bestaat uit eten, slapen, ontlasten en gamen. Waar ik het in vredesnaam over heb? De opvolger van Morrowind, The elder scrolls 4 oblivion, is daar! Laat ik beginnen met te vertellen hoe de elder scrolls serie zich heeft gevestigd en heeft verbeterd. Het begon allemaal toen in 1994 Bethesda software the elder scrolls arena uitbracht. De oude garde die dit spel ooit gespeeld heeft weet waar ik het over heb als ik vertel over gigantisch grote te verkennen gebieden waarin je vrij bent om te doen wat je wilt. Na een tweede poging om de serie te perfectioneren kwam in 2002 de derde game in de serie, Morrowind, uit op xbox en pc. De serie deed met Morrowind een grote stap voorwaarts (mede dankzij de nieuwe hardware was er meer mogelijk) maar was te buggy en te onvergevend jegens nieuwe spelers waardoor een kleine, maar fanatieke groep spelers de game gespeeld heeft en de potentie van een vervolg op Morrowind inzagen. Is het Bethesda software gelukt om de hooggespannen verwachtingen van die groep waar te maken en de game tegelijk toegankelijk te maken voor de mainstream gamer? De laatste erfgenaam Zoals elk ander elder scrolls deel begint je avontuur in de gevangenis. Ik bevind me in tegenstelling tot Morrowind deze keer niet op een boot maar in de kille dodemanscellen van het koninklijk paleis. Na een aantal verwoede ontsnappingspogingen hoor ik voetstappen en verschijnt er een royal guard die mij gebied achteruit te gaan waarna hij de deur opent naar mijn cel. Wanneer vervolgens de keizer van Tamriel, Uriel Septim te tonele verschijnt is de verwarring compleet. De keizer en zijn guards ontsnappen via een geheime doorgang in jouw cel en er rest je niets anders dan ze te volgen. Al gauw vind ik een oud en roestig maar degelijk zwaard waar ik direct een aantal uit de kluiten gewassen ratten mee mag doden. Geschreeuw en het gekletter van wapens bereikt mijn oren en ik haast me naar de plek des onheil. De guards van de koning vechtend tegen een overmacht van in het rood geklede assasins doet mijn vechtlust ontwaken en na een korte maar hevige strijd delven de assasins het onderspit. Wat blijkt? De drie zonen van de keizer zijn door huurmoordenaars gedood en het laatste doelwit is de keizer. Vlak voordat de keizer sterft geeft hij jouw The Amulet of Kings en de opdracht om de laatste erfgenaam te vinden want alleen hij kan de poorten naar oblivion (equivalent van de hel) sluiten. Dit is alles wat ik kwijt wil over het verhaal omdat de storyline zo goed in elkaar zit en van begin tot eind echt boeit dat ik jullie niks wil ontnemen. Vrijheid Voordat je de kerkers kunt verlaten dien je eerst 1 van de 10 rassen te kiezen waarna je door de erg uitgebreide charcterbuilder neus haar en onderkin kunt aanpassen aan jouw wensen. Hierna volgt nog eens de keuze uit 21 verschillende beroepen zoals fighter, mage en batllemage. Dit is zo uitgebreid gedaan dat je de game gewoon wilt herspelen om deze keer in plaats van fighter als mage te werk te gaan. Het leuke aan levelen is dat je beter word in bepaalde vaardigheden door ze te doen, en je dus een karakter krijgt dat zich aanpast aan jouw speelstijl wat erg realistisch en natuurlijk aanvoelt. Op het moment dat je de donkere kerkers van het koninklijk paleis verlaat ben je vrij om te doen wat je wilt in 41 vierkante kilometer aan beekjes, bergen en prachtige steden. Je kunt direct aan de storyline beginnen maar je kunt ook een stukje de heuvels in lopen en daar op een verlaten ruïne van een oud kasteel stuiten. Vier uur verder heb je een harnas, een helm en een shitload aan goud, diamanten en paddestoelen. Dit beschrijft denk ik het best hoe oblivion in elkaar zit en waarom de game zo succesvol is. Het is net zoals met grand theft auto, waarbij de vrijheid gamers enorm aantrekt. Na mijn eerste avontuur in de wereld van oblivion vielen mij gelijk twee dingen op. Ten eerste zit het combat systeem erg goed in elkaar en voelt het natuurlijk aan waarbij er geen plaats is voor ingewikkelde en onrealistische combo’s maar er juist gefocust word op een realistische manier van vechten. Het tweede wat mij opviel was dat de game echt fantastisch oogt. Het moment dat ik de kerker uitliep zal mij nog lang heugen. Vogeltjes fluiten, hertjes dartelen door het hoge gras en onder het genot van een mooie zonsondergang (realistische dag en nacht cyclus) bekijk ik dit tafereel vanaf een verhoging in het landschap. Het hele plaatje Ik besluit om mijn vergaarde rijkdommen maar eens te verkopen om een wat minder verroest slagwapen aan te schaffen en misschien hou ik nog genoeg over voor een degelijk schild. Eenmaal in de hoofdstad valt mij op dat de bewoners echt hun eigen ding doen en niet zomaar wat heen en weer lopen maar daadwerkelijk gaan eten als ze honger hebben en gaan jagen of schilderen als tijdverdrijf. Ik word ook af en toe aangesproken door npc’s en ze gaan tevens gesprekken met elkaar aan wat zorgt voor een dynamisch en realistisch aandoende stad. Een bijl en een degelijk schild verder besluit ik me aan te sluiten bij de fighters guild. Het is dus aan jou de keus of je de verhaallijn van de fighters, mages, thieves of de duistere dark brotherhood volgt. De herspeelwaarde van de game is dankzij deze guilds gigantisch aangezien ze allemaal even interessant zijn en andere gameplay met zich mee brengen. Er is geen online-gameplay maar je kunt voor een bepaald aantal microsoft points via martketplace dingen als het horse pack kopen of nieuwe gebieden met speciale items wat er voor zorgt dat je na zo een uitbreiding de game weer kunt oppakken om weer even verder te spelen. Een grote verbetering ten opzichte van Morrowind is dat je (behalve in kerkers) via de kaart naar eerder bezochte steden kunt reizen. Geen geloop meer van 20 minuten om je spulletjes te verkopen. Een staande ovatie verdient de sound van de game. Patrick Steward (o.a the x-men en star trek) sprak de stem in van de keizer en Bethesda software heeft voor iedere npc (non parabel character) een eigen stem geregeld, en dan geen stemmen van een aantal werkloze B acteurs maar stemmen die daadwerkelijk bij de characters passen en erg goed zijn ingesproken. Er is eigenlijk gewoon te veel om op te noemen, en daarom wil ik dat je naar het totaalplaatje kijkt. Er is zoveel te doen en te zien dat je af en toe bugs tegen komt of dat de game een keer vastloopt maar er is iets met deze game dat ervoor zorgt dat dergelijke dingen niet meer storen. Een soort van gevoel deel te nemen aan iets groots en levendigs. Ik betitel The elder scrolls 4 oblivion in ieder geval als de allereerste echte next gen game. Conclusie Om nog even terug te komen op de vraag die ik in de intro stelde of het Bethesda software zou lukken om de verwachtingen van de fans waar te maken en de mainstream te bereiken kan ik zeggen dat ze voor 100 % geslaagd zijn. Dit is geen game meer, maar een ervaring op zich en voor alle andere rpg’s helaas nog de toekomst want oblivion beloofd vrijheid en (in tegenstelling tot een game als fable) geeft je zelfs meer vrijheid dan je lief is. Oblivion is zijn tijd ver vooruit en ik geef de game een prachtige score van 9.6
Hoe moet het gepost worden? Ik bedoel gewoon als een reactie, zoals ik nu ook doe, of in een speciaal venster of hoe?
Gewoon in een reactie zoals je nu doet. Je maakt bijvoorbeeld in word een review/preview. Zet hem in een reactie en post hem. Dan zet ik hem weer in de startpost.
Hey, ik weet niet of het hier mag hoor, maar... Ik ben sinds kort begonnen m'n eigen games te reviewen, en daarnaast een eigen website op te zetten waar ik ze op zet. Dus als het mag kun je die link ook in deze topic opnemen, en anders moet je maar keer vragen om de link ofzo. (Zijn voornamelijk xbox360 games, en daarnaast een paar Wii games)
reviews post je gewoon hier... je kan namelijk iemand verwijzen naar je sig (het wordt niet zo gewaardeerd als je naar je website linked om je nieuws te lezen)
@ Cookie x Zou je misschien mijn review van Oblivion ook willen toevoegen aan het reeds bestaande bestand van reviews?? Alvast bedankt! /Mod Gefixed - Cookie
hmm begint beetje een dood topic te worden geloof ik. Misschien een idee om per review mensen reacties te laten plaatsen zodat je specifieker kunt zijn over de review. Heb zelf nog een aantal reviews van oude xbox games liggen dus als er behoefte aan is kan ik die ook posten maar goed.....
