Nou, ik ben benieuwd wat ik er straks van vind als mijn 360 weer gefixt is. Ik denk dat geen enkele JRPG op dat gebied ideaal is. Het is en blijft toch een genre dat koppig zijn hakken in het zand zet en maar weinig evolueert. Zelf heb ik tot nu toe niet de zaken die jij irritant hebt ondervonden zelf zo ook ervaren. Ook met die skills en rings bijvoorbeeld: dat is helemaal je eigen keus. Als je zoveel tijd wilt geven aan je immortals door ze alle skills te leren, of steeds de beste ring bij elk gevecht te geven, be my guest. Uit de reviews had ik begrepen dat dit spel ook te doen is als je de groep minimaal managed. Ik kan echter wel een 1 ding zeggen: qua verhaal en characters vind ik dit veel interessanter als BD. Een kwestie van smaak zullen we maar zeggen... of toch niet? Bij BD mis ik elke vorm van diepere motivatie. Het lijkt daar net of de characters niet nadenken over waarom ze iets doen. Ze reageren alleen maar op situaties. Bij LO heb ik dat gevoel veel minder. Ik vind het sowieso een interessant concept dat LO regelmatig de impact van een immortal leven op een persoon duidelijk probeert te maken. Die dromen komen wat dat betreft prima tot hun recht en geven heel mooi de eenzaamheid van zo'n bestaan weer.
Laatst bewerkt: 8 mrt 2008