Alpha Protocol

Hummz. Een trailer die me lekker nieuwsgierig maakt, maar nu niet direct zegt: "Kope kope kope".

Hij staat bij Gamehubs voor pre-orders, who knows!

Waarmee kan ik deze game vergelijken?

 

Ach, ik heb hem voor 28 euro bij GH gepreorderd

Kan weinig fout gaan dan

@ Ypuh:

Het moest een mix van Bourne, James Bond en ..... worden

 

Ben nog niet overtuigd, is me nog wat te vaag allemaal.

 

Positieve impressie van Insidegamer!

Klik!

 

[gt]51868[/gt]

 

Alpha Protocol videodagboek #5

 

Eventjes een gamertag generator toegevoegd voor de mensen die hem ook gaan halen

 

Kwil eerst reviews zien van deze game.
Klinkt leuk maar ben nog niet overtuigd.

 

en dit is co-op?

anders snap ik niet waarom je hier je tag moet achterlaten

 

Gewoon om te weten wie er gaat spelen

 

http://www.giantbomb.com/alpha-protocol-safehouses/17-1058/

Begint steeds toffer te worden.

 

Stiekem vindt ik deze game kei vet
Maar ik wacht toch nog effe wat previews af, en misschien een review voor ik hem koop.

 

Begin de game steeds middelmatiger te vinden.
5 gasten in 1 keer neerknallen met een move of met je blote vuisten op iemand afrennen en kapotslaan is ook niet alles.

Toch blijf ik het een interessante game vinden en ik hoop op goede reviews die mij kunnen overtuigen.

 

Impressions: Alpha Protocol ​ ​ Who needs Mass Effect 2? I would be upset by Mass Effect 2's 2010 release were it not for Obsidian's upcoming "espionage RPG." The core mechanics of BioWare's space opera are here: shooter controls, experience points, specialized skills and branching dialogue trees with a strong emphasis on player choices. In a world about traitorous spies, these choices will certainly keep you on your toes. The many developer diaries released by Obsidian certainly took away some of the surprise of seeing Alpha Protocol in action. At the very least, I was relieved to see that the game simply works, and most importantly: looks like a lot of fun. For those that choose to go guns blazing, the many abilities you can acquire make the combat ridiculously fun. Depending on what players spend their experience points on, players will have access to a number of different abilities. Some of the skills I saw: a radar to highlight enemies (and allies), a rapid lock-on ability, bullet-time, and increased stealth -- helpful for when you want to sneak up behind someone and snap their neck. ​ What makes Alpha Protocol so engaging is the potential for meaningful character growth. As helpful as these bonuses are, they can evolve rather significantly. For example, spending enough XP on the radar ability will make it persistent: no need to activate it and use it as a "power." At the lowest level, each of these abilities have a refractory period, meaning players will have to budget them quite wisely. Maxing out the "lock-on" ability should, in many ways, make you as badass as Sam Fischer in Splinter Cell Conviction. These abilities are useful, but there's no way to create a fully maxed-out character in Alpha Protocol. At least, not on one playthrough. (A "New Game+" option is available when playing at the hardest difficulty.) Players will have to choose their abilities wisely. Will you spend your points in conversation, or will you spend them in combat, or will you choose stealth -- opting to avoid combat altogether? The character system really emphasizes how important player choice is in the world of Alpha Protocol. You may already be familiar with this scenario: a mercenary named Sie holds you at gunpoint. You can attempt to befriend her, get the trust of her allies, and gain help through the subsequent level. If you choose that route, you'll still have to watch out. If you don't have the radar ability equipped, you won't be able to distinguish friend from foe. Attacking one of Sie's men will obviously have its consequences. ​ Choices are given to the player outside of scripted dialogue sequences. For example, in the level I saw, players were given the choice to destroy or smuggle a weapons cache they discovered. Both will have consequences -- some which the player may not see. For example, what will the player do with the weapons once they're acquired? Sell them? To whom? Players will have to carefully manage their allegiances to make the most out of the Alpha Protocol experience. Sie is not only a valuable ally in battle, but she can also provide players access to an expanded arsenal of weapons. Money is a vital part of the player experience, and like in real life, having a lot makes everything a whole lot easier. Everything costs money, from the weapons to the ammo to the armor. Having the best quality stuff will certainly cost a pretty penny. Perhaps I'll attempt to seduce Sie and get a discount. She's but one of four women you can sleep with -- and yes, you can sleep with all four in one playthrough. (You'll even get an Achievement for it!) ​ All in all, I have to say I'm impressed with what I've seen of Alpha Protocol. The gunplay looks incredibly fun, and the character customization options offer impressive depth. There's a real sense of consequence to the choices players make, whether through in-game actions or dialogue sequences. An attractive world of espionage, coupled with Obsidian's attention to detail, have put Alpha Protocol on the shortlist of games I really want this holiday season.

 

Ok dat klinkt al weer iets beter... nu nog 9's zien.

 

Oh, waar haal ik de tijd vandaan om al die goede rpg's dit najaar te gaan spelen
Deze ziet er in elk geval ook veel belovend uit. Een goed tussendoortje in afwachting van Deus Ex 3

 

Alpha Protocol Impressie | 23 juli 2009 - Wanneer ik normaal gesproken een nieuwe game heb gespeeld of gezien, bel ik mijn broer om hem er alles over te vertellen. Zo ging het ook toen ik vrijdag naar de presentatie van Alpha Protocol ging, alleen de reactie van mijn broer verbaasde me een klein beetje. Hij had namelijk nog nooit van deze game gehoord. Toen ik het er later op de dag met mijn vrienden over had, kwam het eigenlijk op hetzelfde neer. Alpha Protocol is misschien een nietszeggende titel, maar geloof me: het is er wel één om in de gaten te houden. Normaal gesproken zou hier dan een stuk moeten komen over het verhaal van de game, maar dit keer niet. Niet alleen de titel van de game is apart, ook de presentatie die ik kreeg was anders dan gewoonlijk. Waar je normaal gesproken tijdens een presentatie een heel episch verhaal hoort over wat voor personage in de game zit en waarom deze zo heldhaftig is, kregen we vrijdag geen uitleg over het verhaal of over de achtergrond van de protagonist. Het ging alleen over de keuzes die je maakt en wat voor gevolgen ze hebben. Dus mocht je niet meer weten waar de game exact over gaat, dan kun je hier de impressie van Arthur teruglezen. Wanneer een game normaal gesproken pretendeert een keuzesysteem te hanteren, ben ik niet meteen onder de indruk. We kennen allemaal immers de titels die dat claimen en we weten allemaal dat de keuzes een miniem verschil betekenen, maar bij deze game is dat niet zo. We kregen namelijk twee dezelfde scènes te zien die toch veel van elkaar verschilden. Eén waarin Michael Thornton de rol van ‘good cop’ aanneemt en één waarin hij ‘bad cop’ is. Het verschil tussen de twee scènes is bijna eng. In de eerste momentopname zie je Michael in een klein oud café in gesprek met een schurk genaamd Grigori. Hij blijft heel rustig en behandelt de crimineel met heel veel respect. Het is duidelijk aan Grigori te merken dat hij dit zeer waardeert, want hij begint uit zichzelf over praktijken te praten waarvoor je niet eens kwam. Dit levert je uiteindelijke kostbare informatie op over de zaak waar je mee bezig bent en tevens over een nieuwe missie. Normaal gesproken is dit het dan: twee verschillende scènes, maar toch eigenlijk dezelfde resultaten. Nee! Na de eerste scène krijg je namelijk een perk die je tien procent korting geeft op armor en is je partner heel tevreden over je. Daarnaast levert de extra informatie een nieuwe missie op. Na de tweede scène krijg je een andere perk, namelijk vijf procent korting op pistolen, maar doordat je hardhandig te werk bent gegaan is je partner niet zo heel blij met je en daalt de band tussen jullie twee. Daarnaast hebben die klappen ervoor gezorgd dat Grigori tegen andere criminelen over jou praat. Ons werd verteld dat dit later in de game weer terug zal komen. De andere criminelen zullen dan anders op jou reageren en je misschien zelfs niet verder helpen. Normaal gesproken doorloop je dit soort games twee keer en dan heb je alles wel gezien. Maar bij dit spel komt er nog meer bij kijken, want naast dat je door de verschillende keuzes op verschillende plekken terechtkomt, zal de manier van spelen ook een belangrijk element zijn. Elke missie is namelijk op tal van manieren te doen. Wil jij á la Sam Fisher overal langsheen sneaken, dan kan dat. Wil jij á la Rambo overal doorheen maaien, dan kan dat. Of wil jij á la James Bond een beetje sneaken, een beetje hi-techsnufjes gebruiken en gewoon knallen, het kan allemaal. Want er zit ook nog een hele RPG-kant aan dit spel. Je personage is volledig aan te passen via upgrades. Dit upgradesysteem ziet er een beetje uit als de interface van Mass Effect en werkt in principe hetzelfde. Volgens de mannen achter de game is het de bedoeling dat je van iedere upgrade daadwerkelijk wat merkt. Wij kregen alvast een personage te zien dat verschillende skills al helemaal geüpgrade had. Eerlijk is eerlijk: de skills die wij te zien kregen waren nog niet heel bijzonder en heb je eigenlijk allemaal wel een keer gezien. De zogenaamde bullet-time komt weer voorbij en ook het minder goed zichtbaar zijn van je personage wanneer je de stealth-skill helemaal upgrade kennen we wel. Normaal gesproken zijn dit redelijk wat verschillende elementen voor in één game, maar omdat we hier te maken met een aparte game is dit nog niet het enige. Het gaat namelijk zover dat de kleding die je draagt invloed op de missie heeft. Wanneer je bijvoorbeeld gekleed als marinier een zwaarbewaakt terrein op wil, reageren ze anders dan wanneer je in je trainingspak voor de deur staat. Het laatste zorgt er natuurlijk voor dat ze alarm slaan en dat het terrein ineens verandert in een grote chaos, terwijl het veel minder druk is als je er voorbij sneakt. Daarnaast is het aantal voorwerpen dat je meeneemt ook van belang. Neem jij veel mee, dan maak je meer lawaai. Zo heeft iedere keuze dus een gevolg. Gelukkig kun je je in een safehouse helemaal klaarmaken voordat je met een missie begint. Dit donkere hol bevat een computer waarin je alles aanpast. Kleding, wapens, missies, enz. Daarnaast krijg je op deze computer ook emails binnen en, je raadt het waarschijnlijk al, je kunt hierop reageren. Normaal gesproken ben ik nu wel klaar met het bespreken van een game, maar nee! Deze game bevat zoveel elementen dat je er uren over kunt praten. Gerard zei het misschien wel het beste: ‘Deze game moet je niet in een trailer zien of gepresenteerd krijgen, deze game moet je spelen en ervaren.’ Klinkt oh zo cliché, maar het is gewoon waar. Tussen alle toppers die eraan zitten te komen, maak ik wel een plekje vrij voor Alpha Protocol. Die keuze heb ik alvast gemaakt!

Leuk ''nieuwtje'': Alpha Protocol uit te spelen zonder doden Nieuws | 12 augustus 2009 - Volgens een tweet van Obisdian Entertainment is de aankomende Alpha Protocol uit te spelen zonder daarbij iemand te vermoorden. De espionage game verschijnt in oktober voor de PS3, Xbox 360 en PC.

 

Heel apart allemaal...zelf heb ik de game ook gezien bij Sega in het business center in Keulen, en helaas vond ik de gameplay demonstratie smerig tegenvallen. De man praatte ook meer over upgrades dan dat ie echt veel gameplay liet zien.

En wat we dan kregen te zien stelde erg teleur eigenlijk, slechte animaties, executies zagen er raar uit. Graphics absoluut niet je van het...wellicht veel te weinig gezien denk ik. Maar ja...daar konden wij niks aan doen.

 

Dan nog maar eens een impressie over deze twijfelachtige game.

Alpha Protocol: The First Three Hours This spy RPG is silent, but deadly.​ August 24, 2009 - Obsidian's Alpha Protocol hasn't been getting a ton of buzz, but perhaps that's because no one's had a chance to play a significant portion of the game. Well, that's changed. I had a go at the first few hours of Alpha Protocol recently, charging my way through the Saudi Arabia missions. There are a lot of promising things in Alpha Protocol, but a few troubling issues as well. Let's start with the good. Alpha Protocol is a stealth-action RPG full of character and item customization. You awaken confused and without memory of how you arrived in this unusual facility. Your "escape" (in quotes because it's all just a test) gives you a quick primer on the controls. After the first half hour or so, things really open up. You have control over your character's look, adding goofy beards and berets as you see fit. While you can't change every aspect of your face, there's a decent level of customization, though the best are those that lean towards the ridiculous. The real fun comes in upgrading your character's stats, customizing weapons and picking your gadgets. Every character has nine stats: Stealth, Pistols, Submachine Guns, Shotguns, Assault Rifles, Sabotage, Technical Aptitude, Toughness and Martial Arts. Each time you gain a level, you earn points to distribute amongst these stats. Not only does a higher stat mean you are better at something, but each provides bonus abilities. Level 3 of Stealth, for example, adds the Silent Run ability, which makes your footsteps inaudible for 10 seconds. Level 11 of Sabotage earns the Remote Hack ability, which is as useful as it sounds. Alpha Protocol can be played as a stealth game, a straight up shooter or a mixture of the two. How you choose to level up your character largely determines how you'll tackle missions. Guns are upgraded through the black market. Each weapon has its own set of stats, which you can affect through purchases. A silencer on a pistol makes it a great stealth weapon, but reduces its damage. A modified choke on a shotgun barrel greatly increases its accuracy, but also causes more recoil. Different dealers have different items and your relationships with each changes pricing and availability. It's a smart system that isn't as intense as a loot-drop game like Too Human, but still manages to take some of its best elements. [ign]794751&downloadURL=http://xbox360movies.ign.com/xbox360/video/article/100/1008307/alphaprotocol_trl_walktrailer2_72709_flvlowwide.flv[/ign] Check the latest videos of Alpha Protocol in action.​ After getting through basic training, you can head into the field and take on the missions in Saudi Arabia or you can stick around, talk to some folk and earn bonus training missions. It's here that I got a real sense of the conversation system. It borrows heavily from Mass Effect. But where BioWare's RPG had selecting emotional reactions, Alpha Protocol asks you to consider how you are manipulating the conversation. There are three main options, each suggesting a different tone for your response. The idea isn't to play a character's emotional range, it's to find the best way to get a reaction from the other party. That reaction may be to make them angry or to sweet talk them or to simply annoy them. Each NPC has his or her own persona and you'll need to figure those out in order to get the conversational advantage. The conversation elements are really the most interesting part of Alpha Protocol and tie in to a complex web of alliances. You are not good or bad, you're a spy and will always fall in the grey area. But sometimes you need to make tough choices. Do you let a mass murderer go in hopes his friendship will lead you to an even bigger threat? Do you kill someone who's committed atrocities but is willing to give you a discount on weapons? Again, it's not that you're good or bad for making these choices; you're just doing your job. The missions are less spectacular than the setup. Most are fairly linear and while the objectives may change, the approach seems the same. Sneak your way across an area to get to the target. Or you can run and gun. Or, more likely, you can try stealth until you're spotted, then kill folks. Along the way you'll come across several mini-games, including a very simple lockpicking mechanic (balancing tumblers) and a computer hacking game that's easy to solve. Some earn you items you wouldn't normally get, others help you progress further. You can also use some of your gadgets for assistance, like an EMP charge to short out a camera system. For all the promise I found in the set-up and conversations, I came across an equal number of issues in the field. Keep in mind, this is still an early build, but as it stands this is not a very attractive game. The AI is pretty simple-minded and it's not always clear when you are fully in cover. But the troublesome aspect is that the game is incredibly buggy. Normally I'd give the benefit of the doubt to preview code such as this, but I feel I have to give it mention due to Obsidian's development history. Star Wars: Knights of the Old Republic II and Neverwinter Nights II are both games with some great ideas, but also tons of bugs. Seeing so many glitches in Alpha Protocol makes me more than a little nervous. Hopefully the next build I play has many of these issues ironed out. Alpha Protocol definitely has some good elements to it. I like the dialogue system and the impact relationships have on the narrative, but I'm certainly not overwhelmed by the actually gameplay. The next month (and the impending review code) should be very telling of Alpha Protocol's success. Fingers crossed.

 

Dat zeg jij he!

Mij lijkt het een super toffe game. Na Brutal Legend en Batman de leukste van het jaar