Ten eerste dus dat jochie, dat was denk ik het grootste punt, vond hem voor geen meter kunnen acteren, kwam totaal onnatuurlijk op mij over. Ten tweede had ik er een hekel aan dat de film nergens naar toe ging in mijn ogen en dat vind ik normaal niet erg. Als ik er op het einde achter kom dat het wel ergens over ging. Maar het raakte me gewoon totaal niet. Het einde vond ik ook verschrikkelijk, ooh leuk. Pappa is dood, nu komt er een leuke familie langs toevallig die hem adopteerd (leek me eerlijk gezegd leuker als ze hem uiteindelijk aan een slavenhandelaar hadden verkocht of zo, de wereld zat toch vol met slechte mensen? Ook veel gebeurtenissen die ik totaal onlogich en niet realistisch vond (in het gedrag van sommige overlevenden, kan zo geen voorbeelden meer verzinnen helaas). Het kon me gewoon totaal niet grijpen... echt totaal niet. Vond het ook enorm geforceerd over komen. Dat was het een beetje denk ik