Meen je dat? Ik vind dit echt een heerlijke film. Misschien komt dat ook wel omdat je hem voor de 2e keer kijkt, en dan is het natuurlijk veel minder tof dan die ene 1e keer.. Geweldig
Robin Hood (2010)
Als ik een gokje zou moeten maken is Robin Hood een van de grotere producties van 2010.
Eigenlijk volgt de film een standard Hollywood procedure: men neme een verhaal dat zo diep is als een kikkerbadje, men zorgt ervoor dat de actie van het scherm spat, en bovenal, men zorgt ervoor dat kosten noch moeite worden bespaard om het visueel werkje overtuigend te laten overkomen.
Robin Hood doet alles van dit recept, en alles goed.
Tja, en dan kan de film voor de ene tegenvallen omdat het verhaal niet echt boeiend is, en tja, dan kan de film voor de andere tegenvallen omdat diegene een Robin Hood verhaaltje als in 'stelenvanderijkenendatgevenaandearmen terwijlwijlekkerinbomenzitten' verwachtte, daar kan ik helaas niets aan doen.
Ikzelf wist al dat ik deze film tof ging vinden tijdens de eerste echte scene, waar de Crusaders onder een burcht zaten te wachten op een allesvernietigende aanval. En dan maakt het niet uit of ik 13 of 53 zou zijn, dan vind ik dat gewoon vet. Ridders zijn vet. Scenes met 40 ridders op paarden zijn vet. Scenens met 40 ridders vechtend tegen 40 andere ridders met paarden en speren en zwaarden zijn helemaal vet.
Oftewel, je snapt me, Robin Hood is gewoon een hele vette film. Voor mij zijn werken als deze misschien wel de essentie van cinema in zijn pure zin. Gewoon ruim 2.5 uur knallen. Ik heb er in ieder geval van genoten. Natuurlijk kijk je ook vaak films voor de diepere betekenissen, om te puzzelen of om je hersens te kraken. Maar je moet het ook eens afwisselen met een Ridley Scott film. Gewoon gaan zitten, drank en eten erbij en genieten.
En het ziet er toch fantastisch uit? Die kastelen hebben mij van jongs af aan al geinteresseerd (welk klein ventje niet?), net als ridders en boogschutters. De scene waarin het schip The Tower of London binnenvaart, en natuurlijk de slag aan de kust zijn voor mij echt wel hoogtepuntjes in deze film.
Een acteur als Crowe past dan ook goed in het receptenboekje van Robin Hood. Een gevestigde naam, zware stem, dikke triceps en een leuk koppie. Dat moet. Voor de vrouwtjes.
En natuurlijk is Crowe stiekem iets te oud om de rol van onze held uit Nottingham te vervullen. Maar maakt dat uit? Ik heb me er geen moment aan gestoord.
Zelfde geldt voor de muziek. De oorspronkelijke receptenmaker had het niet beter kunnen brengen. Lekker bombastisch, typische blaasinstrumenten die lekker aansluiten bij het thema, mooi!
Uiteindelijk is het alleen jammer dat Tuck en Little John wat weinig screentime geven, maarja, een dikke monnik is natuurlijk niet vet. En je weet, Hollywood recepten zijn altijd vet. Net als Robin Hood! Niks mis mee toch?
Agora (2009)
nteressante film over een onderwerp wat de mens tot onbegrijpelijke handelingen heeft bewogen, maar de mensheid zelf heeft laten stilstaan... Religie, over liever gezegd, geloof.
In tegenstelling tot wat ik over het algemeen lees, is dit niet noodzakelijk een film die tegen het christendom pleit, maar meer een film die een boodschap wil uitdragen. Wees altijd nieuwsgierig over je eigen geloof. Hypatia (Weisz) zegt het zelf ook al in de film, wees nieuwsgierig, stel vragen, ga nooit uit van het geschreven, hoe Heilig het ook moge zijn. Helaas is de geschiedenis dus anders verlopen. In een wereld waar de wil van de meerderheid geldt, werden uitzonderingen genegeerd, of erger nog, geëlimineerd. Ik blijf me toch verbazen wat mensen triggert om elkaar de hersenpan in te slaan omwille van een geloofsovertuiging. Typerend voor dit onbegrijpelijke tafereel was de slaaf van Theon (vader van Hypatia) die wordt aangevallen door zijn eigen slaaf.. Het gezicht van hen beiden spreekt boekdelen. 'But I'm christian!', alsof het geloof je verplicht om de ongelovigen te bekeren. Anyway, zonder teveel door te gaan op religie en alle discussiepunten die daarbij horen, vond ik dat de boodschap van de film nogal slecht overkwam. Het lukt de film helaas niet om te overtuigen, en lijkt zowel de slechte kant van religie, als de zoektocht naar antwoorden van het sterrenstelsel te willen beantwoorden. Naar mijn idee lukt het de film niet om in beide vraagstukken te overtuigen, waardoor de kijker niet helemaal tevreden kan achterblijven, en dat is jammer. Het verhaal heeft een overbodige tweedeling die de film uiteindelijk niet ten goede komt.
Verhaal daarnaast is wel interessant om 2 uur te volgen.
Ik vind dat de rollen erg sterk zijn gecast. Isaac vind ik weer een sterke rol spelen, iemand om in de gaten te houden. Ook Weisz speelt haar rol goed, al mist het soms wel de faveure en overtuigingskracht die ik had verwacht.
Wel is het weer een genot om tegenwoordig naar films te kijken die zich afspelen in onze geschiedenis.. Met de hedendaagse techniek worden klassieke steden als Alexandrië in al zijn glorie op het scherm getoverd, iets waar ik echt blij van wordt. Het ziet er allemaal schitterend uit!