XBW Review: Dark Void
Als je genoten hebt van Crimson Skies: High Road to Revenge op de oude Xbox, dan zul je ongetwijfeld met gespannen verwachtingen de release van Dark Void afgewacht hebben. De jongens en meisjes bij Microsoft's voormalige FASA studio die Crimson Skies maakte vormde na hun ontslag Airtight Games en ging aan het werk voor Capcom aan Dark Void. Nu blijkt Dark Void ook nog eens een oude titel van Capcom te zijn die nooit een release kreeg. Kan het team bij Airtight de gloriedagen van Crimson Skies doen herleven in deze spirituele opvolger die de titel van een nooit uitgekomen Capcom klassieker draagt? We bekijken het in onze review.
We spelen William Augustus Grey, een piloot van een vrachtvliegtuig ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Samen met onze ex-vrouw zijn we op weg om een pakketje af te leveren en onze vlucht brengt ons over de beruchte Bermuda Driehoek. Hier gaat dan ook van alles fout, we worden ‘The Void’ ingezogen, een tussenwereld tussen de Aarde en een vooralsnog naamloze planeet waarop The Watchers woonde. Stel je voor dat tienduizenden jaren geleden een buitenaards ras middels deze scheur in de ruimte die wij de Bermuda Driehoek noemen op de aarde terecht kwam. Zij gebruikte ons als experiment en leerde ons genoeg om ze als slaven te kunnen dienen. De mensen wilde echter meer en vochten voor hun vrijheid, waarbij The Watchers verbannen werden naar The Void en hun heerschappij over de aarde tot een einde kwam. Inmiddels hebben ze echter bijna een manier gevonden om terug te keren en ons wederom te onderwerpen aan hun intergalactische dictatorschap onder de leiding van Adolf Hitler.
Geen 13 in een dozijn!
Dark Void is geen standaard shooter. Maar dat zal je niet meteen ontdekken na het eerste segment van het spel. Hierin ben je met je vrachtvliegtuig neergestort in The Void, alleen ben je nog onder de indruk dat je je op de aarde bevindt. Jij en je ex-vrouw gaan dan ook op zoek naar tekenen van de bewoonde wereld. Al snel kom je de eerste vijand tegen, een Terminator-achtige robot en pak je een wapen op. Vanaf hier maak je kennis met het belangrijke dekkingssysteem, dat eigenlijk gekopieerd is uit Gears of War. De Watchers gebruiken zogenaamde ‘Sentinels’, metalen robots die met zware wapens de wet en wil van de buitenaardse handhaven.
Al snel vecht je je een weg door een lineaire omgeving met veel dekking waarbij hordes aan Sentinels je in de weg staan. Als je bekend bent met eerder genoemde Gears of War, dan zul je in Dark Void meteen begrijpen hoe het werkt. Het dekkingssysteem is goed uitgevoerd en binnen de kortste keren schakel je vijanden uit, wissel je stijlvol van dekkingspositie en spring je als echte actieheld over objecten. Je zult al snel leren dat als er een vijand dichtbij staat, met een simpele knop op een aardige ‘Finishing move’ uit te voeren is die met een spectaculaire animatie gehakt maakt van je vijand.
Nadat je dit eerste gedeelte van het spel doorlopen hebt en bekend bent geraakt met de ‘grond’ schietmechanieken van het spel zul je kennis maken met de mensen die in Dark Void vechten tegen The Watchers. Deze ‘Survivors’ zijn de afstammelingen van de originele mensen die de Watchers terug in de dimensie wisten te dwingen, samen met mensen die via de Bermuda Driehoek in The Void belandde. Onder deze overlevers is Nikola Tesla, een (echt geleefd hebbende) uitvinder die stierf in 1943 en de basis legde voor de radio en het AC stroomsysteem uitvond in competitie met Edison. In het alternatieve universum van Dark Void stierf de man echter niet, maar vond ook hij zijn weg naar The Void, waar hij nu de Survivors helpt met het bouwen van nieuwe technieken en wapens voor het verzet. Eén van deze technieken zul je in de zogenaamde ‘Proloog’ tot het spel al kunnen ervaren, de ‘Jet Pack’. Hoewel deze in de proloog compleet functionerend is, zal William Grey stukje bij beetje de functionaliteiten van de Jet Pack verkrijgen gedurende het avontuur. Nikola geeft je meteen een prototype ‘Jump Pack’ mee, waarmee de speler slechts kan zweven en springen, maar het veel makkelijker wordt om de spelwereld te verkennen. Het tweede segment richt zich dan ook op het onder de knie krijgen van het Jump Pack en de zweef, of Hoover, feature. Dit is een leuk level waarbij flink wat te verkennen is. Ook zul je enkele spectaculaire sprongen maken waarbij je honderden meters naar beneden stort, om op het laatste moment naar een veilige ondergrond te zweven. Leuk spelelement wat je later in het spel, ondanks dat je de mogelijkheid krijgt razend snel rond te vliegen met een jet pack, nuttig blijft.
Vliegen zonder handen!!!
Waar het uiteindelijk echt om gaat is om als een idioot met een half ontploffende raket op je rug door het ietwat surrealistische luchtruim van The Void te schieten. Het vlieggevoel dat je hebt als je eenmaal het volledige ‘Jet Pack’ op je rug hebt is subliem. Niet alleen is opstijgen een (ogenschijnlijk en soms letterlijk) gevaarlijk gebeuren, waarbij je eerst een onbevangen huppeltje moet maken voordat de raket aangaat en je direct met volle snelheid het luchtruim in knalt met zwaaiende met handen en benen om de controle over de raket probeert te verkrijgen, maar het veranderen van richting is net zo halsbrekend. Zo zal de animatie om van richting te veranderen letterlijk het soort van fysieke inspanning tonen die je zou verwachten, waarbij het lichaam van William spartelend de richting in kronkelt die hij op wil gaan, subliem gemaakt!
Veel van de levels zullen je dan ook al snel een open luchtruim geven om te verkennen en voornamelijk om confrontaties met andere vliegende objecten aan te gaan. Niet verwonderlijk verklaren de vliegtuigen van The Watchers hoe wij in deze wereld af en toe ronde UFO’s zien en ze heten dan ook...UFO’s. Deze aardig vormgegeven vliegtuigen komen meestal in hordes het speelveld binnen waarna jij ze al vliegende zonder bescherming mag uitschakelen. Dit kan met de wapens die je Jet Pack heeft, maar je kunt het ook zonder schieten of met hun eigen wapentuig doen. Als je namelijk dicht genoeg weet te naderen tot een UFO, dan krijg je de mogelijkheid deze met een ‘Quick Time Event’ (QTE), waarbij je op tijd op de juiste knoppen moet drukken, over te nemen. Eenmaal in een UFO kun je de andere vliegtuigen in de omgeving een stuk gemakkelijker en veiliger uitschakelen. Nadeel is dat het Quick Time Event voor het overnemen van een UFO een dikke 20 seconden duurt, maar niet erg moeilijk en uitdagend is, wat helaas tot veel herhaling leidt en het niet aantrekkelijk maakt dit veel te doen.
Je kunt ook, als je lui bent, een vliegtuig van de Survivors overnemen, ook door naderbij te vliegen en simpelweg op te drukken. Hier kun je gelijk van start, zonder QTE. De luchtgevechten, of je nou een UFO, Survivor vliegtuig of gewoon je Jet Pack gebruikt, zijn vermakelijk genoeg en later in het spel zul je ook vaste schietstations bemannen en enorme ‘baas’ schepen uit moeten schakelen. Naar ons gevoel hadden we iets meer van dit soort gevechten kunnen gebruiken en eventueel met iets meer variatie in omgeving en doel. Overigens heb je tijdens het vliegen gewoon de mogelijkheid om met een speciale knop je vijanden in het midden van je scherm te houden en ze zo te achtervolgen, zoals dat in andere vliegtuigshooters ook gebruikelijk is.
Wisselen en verticale dekking
De wisselwerking tussen grondgevechten en het vliegen is vooral in één specifiek leven prachtig uitgewerkt. In dit level moet je een aantal zwevende generatoren uitschakelen in een groot te bevliegen gebied. Allereerst moet je naar de generator vliegen, landen en de Sentinel’s uitschakelen om vervolgens binnen het schild te deactiveren. Hierna kun je naar de onderkant van de generator vliegen en landen om vervolgens met de zweefmogelijkheid en de erg gave toevoeging waarbij je verticaal (ondersteboven!) dekking kunt nemen aan een richel op platform.
Vervolgens kun je omhoog de generator in klimmen door van verticale dekking naar verticale dekking hoppen en boven of onder je vijanden uitschakelen. Ook kun je simpelweg met je jump pack van platform naar platform springen, maar dit is niet aan te raden met al het vijandelijke vuur. Best leuk gedaan en het geeft een extra dimensie aan de gevechten die zich normaal altijd exclusief horizontaal afspelen. Technisch gezien spelen de verticale gevechten zich ook horizontaal af, het verschil is natuurlijk niet te zien als je aanmaal ondersteboven hangt, maar het blijft een leuke uitvinding die een applausje verdient en alleen mogelijk is met de features van Dark Void. Plus dat de cylindrische generator een assortiment aan (compleet toevallig) draaiende platform bezit, wat het net even anders maakt, zeker om te zien.
Met de brede variatie in gameplay, zoals het horizontaal en verticaal dekking nemen en klimmen, het verkennen en uitschakelen van luchtpatrouilles door te vliegen en ga zo maar door, weet het spel een goede indruk op ons achter te laten. Het is soms wat ruw en had hier en daar nog wat aandacht kunnen gebruiken, maar al met al is het spel als gameplay-ervaring toch wel erg goed geslaagd. Het stelen van vliegtuigen terwijl je langs ze suist is gaaf gedaan en bedacht, maar omdat er eigenlijk maar een tweetal vliegtuigen zijn, wordt dit wel een beetje saai. Het grote probleem met het spel is dan ook dit gebrek aan verschillende vijandelijke vliegtuigen, plus het algemene lineaire spelverloop, vooral dankzij een paar zwakke standaard shooterlevels die zich binnen in oude tempels afspelen.
Ondanks dat probeert het iets behoorlijk unieks en complex; verschillende genres en ervaringen samen te smelten. De derde persoons shooter, die commercieel interessant is, met hun favoriete genre, de vliegtuigshooter. De mix is in onze ogen uitstekend gelukt en leidt tot een bijzonder leuk spel. De mogelijkheden om je wapens, zes in totaal, op te waarderen met zogenaamde ‘Tech Points’ is een leuke toevoeging die het spel interessant houdt als je gedurende je speelsessie krachtigere wapens weet te vinden en je favorieten sterker kunt maken. Zelfs je Jet Pack krijgt enkele bonussen als je genoeg punten verdiend, zoals zwaardere munitie en zelfs raketten! Deze punten verkrijg je door vijanden te verslaan, maar ook door de omgeving rond te zoeken voor verborgen Tech Points. Ook zul je door te verkennen flink wat dagboeken vinden van andere historische figuren die in The Void terecht zijn gekomen, of van overlevenden die je achtergrond geven over de oorlog tussen mens en Watcher.
Baas boven baas
Een ander aspect is de geleidelijke moeilijkheidsgraad van vijanden die je gedurende het avontuur zult ontmoeten. Je begint simpelweg tegen de krachtige, maar makkelijk te vernietigen Sentinel robot, die in verschillende maten komen, zoals de zwaarder bepantserde Sentinel met zware wapens en een ‘jump-packende’ sluipschutter. Al snel ontmoet je de ‘Knight’, een gigantische zwevende robot die je makkelijk met zijn gigantische wapens kapot kan schieten als je niet meteen dekking zoekt. Elke keer dat je een nieuwe vijand tegenkomt wordt deze geïntroduceerd als ‘baas’, waarbij je hem moet verslaan en hij vervolgen tot het arsenaal aan gebruikelijk tegen te komen vijanden wordt toegevoegd. Na de Knight is de monsterlijke Archon aan de beurt, een schorpioen-achtige tank die zwaar bepantserd en bewapend is. Verder kom je een aantal unieke baaskarakters tegen en zul je de UFO’s plus een ander vrij onschuldig schiptype met automatische wapensystemen moeten verslaan.
Het spel had een aantal meer vijanden kunnen gebruiken voor de variatie en simpel spelplezier. Het is leuk deze monsters te verslaan, maar wij zien toch liever steeds iets nieuws en groters verschijnen en hoewel het veelbelovend begint, is al snel over met de introductie van nieuwe vijanden, mede omdat het spel niet verschrikkelijk lang duurt om uit te spelen. Ondanks dat, zijn de gigantische baaskarakters/machines die je tegenkomt, ook al zijn het er maar een paar, wel erg leuk om te verslaan.
Rest ons nog te vertellen dat de presentatie van Dark Void dik in orde is. De tussenscènes en spelwereld zijn een beetje bruinig in kleur, maar vaak genoeg wordt dit afgewisseld met felle blauwe kleuren, surrealistische achtergronden, buitenaardse gebouwen en metalen monsters. Wij zijn wel gecharmeerd van de grafische weergave in het spel, hoewel we ook niet kunnen claimen dat de titel ons elk moment weet in te palmen met zijn grafisch imponerende beelden. Het spel heeft echter wel enkele scènes die erg uniek en episch zijn om te zien, zoals bijvoorbeeld Halo dat ook heeft. Het geluid is uitstekend, de stemacteurs doen goed hun werk en de opzwepende muziekstukken van componist Greg Bear zijn van hoog niveau en doen denken aan de muziek van science fiction show Battlestar Galactica die hij op zijn naam heeft staan. De geluidseffecten mogen er verder ook zijn en we hebben op het gebied van de presentatie weinig aan te merken op het spel en voelen ons goed verwend. Het is dan ook jammer dat het allemaal zo snel en abrupt eindigt.
Conclusie
Onze indruk van Dark Void is overheersend positief. Het is een fris spel dat flink wat dingen probeert te doen die nooit eerder vertoond zijn in game-land. Het heeft echter ook wat zwakke punten, zoals het lineaire spelverloop, het gebrek aan variatie in vijanden en een ietwat korte spelduur. Dit zorgt er dan ook voor dat het spel niet zo hoog zou scoren dan dat wij eigenlijk zouden wensen voor de titel. Maar als er een vervolg uitkomt, in een gigantische free-roam spelwereld met een assortiment aan uitdagende nieuwe vijanden, verschillende voertuigen, nog grootschaligere lucht- en grondgevechten, dan hebben we echt wel een franchise in handen die goud waard is. Want de gameplay en uitdaging die het spel nu biedt zijn toch bijzonder gaaf, niet alleen omdat het zo'n unieke mix is, die toch herkenbaar blijft, maar ook omdat de stijl en presentatie van hoog niveau zijn. We moeten realistisch zijn, voor 60 euro mag je wel meer iets meer speeltijd krijgen dan Dark Void je biedt, maar er us niets mis met de kwaliteit van de gameplay of presentatie in onze ogen. Toch, de spelduur en het lineaire spelverloop dwingen ons deze uiterst vermakelijk titel niet hoger dan een ‘Goed’ te geven. Natuurlijk wel direct in huis halen als je een fan was van Crimson Skies of als de unieke gameplay je aanspreekt!
|