Prince of the City (1981)
Detective Danny Ciello maakt uit van een corrupte drugsbrigade die met regelmaat de rug toe keren naar de misdaad om hun heen, weliswaar tegen vergoeding van een vast bedrag. Zijn schuldgevoel knaagt hem op en hij besluit samen te gaan werken met het OM door afluisterapparatuur te gaan dragen om bewijs te verzamelen tegen het tuig van de stad. Maar als 't langzaam duidelijk wordt wie er allemaal wel niet corrupt is is niemand meer te vertrouwen...
De meest onderschatte Lumet scheen dit te zijn, en met zijn recentelijk overlijden voelde ik me verplicht om deze lange zit (170 minuten) toch maar even op te graven. Geen moment spijt van, een uiterst indrukwekkende rol van Treat Williams en een louche weergave van New York die je anno 2011 niet meer kunt nabootsen. Serpico, eveneens van Lumet, maar beter en meer uitgediept.
Biutiful (2010)
Uxbal is werkzaam in de armere wijken van Barcelona als criminele tussenbaas. Van een Chinees naaiatelier tot drugshandelingen, heeft hij overal een hand in en zorgt die ook dat de politie de rug toe keert. Zodra hij gediagnoseerd wordt met een nare ziekte probeert hij de toekomst van zijn vrouw en kinderen te verzekeren. Helaas is dat moeilijker gezegd dan gedaan in een stad waar je op bijna niemand kan rekenen.
Misschien tijd voor een andere genre, onderhand, Iñárritu? Mensen die zijn vorige werk hebben gezien weten inmiddels wat ze kunnen verwachten: ellende, ellende en meer ellende. Zonder Bardem's magnifieke rol is het haast niet te doorzitten, letterlijk een film die gedragen wordt op de schouders van een groots acteur. De Oscar-nominatie was dan ook volkomen terecht.
Thirteen Assassins (2010)
De wrede, jonge leider van de Akashi clan genaamd Naritsugu doet waar die maar zin in heeft, voornamelijk 't zinloos vermoorden van kinderen en 't verkrachten van jonge vrouwen. Als hij dan ook op 't punt staat om hogerop te komen in de politieke macht, moet er een stop aan hem worden gezet. Dertien Samurai's melden zich aan voor de onmogelijke taak om Naritsugu uit te nemen, die alletijds omsingeld is door meer dan 200 wachters...
Al jaren sinds Audition geen Miike film meer gezien, ben niet echt een fan van hem ondanks dat wat ik wel gezien heb, altijd indrukwekkend vond. Maar voor Samurai's heb ik altijd wel ogen en oren en zodra een zwaard zijn scabbard verlaat weet je dat er bloed gaan vloeien. En mensen die Ichi hebben gezien weten dat Miike goed is met bloed, wat die prima laat zien in de tweede helft van de film. Jeetje, wat een episch gevecht, 45 minuten lang niets anders dan één lange uitwisseling van zwaardgevechten tussen 13 tegen 200 man. Mocht dat niet voldoende overtuiging zijn, 't aantal leek eerder aan te leunen tegen de 500 man.
Laatst bewerkt: 9 mei 2011
