Ik ga even mijn rage over Skyrim hier neerzetten.
Vorig jaar tijdens de release gekocht. Kon niet wachten. Aantal jaartjes terug deeltje IV helemaal kapotgespeeld op mijn destijds gloednieuwe stofzuigende, vibrerende 360. Ik vond het geweldig. Toen ik Skyrim in m'n inmiddels destijds wederom nieuwe 360 (Slim) schoof, stond ik te popelen. Weer een nieuwe Elder Scrolls, weer een fantastische grote wereld waarin je je kon laten gaan en doen wat je maar wilde, ik had er zin an.
Helaas.
Na 11uur spelen vroeg ik me eigenlijk af waar de F ik mee bezig was. 11 uur spelen. En ik had geloof ik 3/4 quests voltooid. Voorderest rondbanjeren in de wereld, want ja, die was wel weer adembenemend. Begrijp me niet verkeerd, de wereld is ook gewoon echt fantastisch. Mocht je een HDTV bezitten (wie niet tegenwoordig), moet bijna het kwijl uit zijn mond afvegen. De hoge bergen en de mistvormen eromheen, de bomen, de bossen, en weet ik het wat allemaal nog meer. De wereld is groots en staat garant om er helemaal in op te gaan.
Alleen, jezus, wat is het toch eigenlijk een boutgame. Het eeuwenlange geneuzel van al die gasten die je aanspreken en gaat aanspreken, de talloze quests van 'doe dit', 'ga daar heen', 'kill die','kill dat', daar wordt je toch gewoon krankjorum van.
Om maar een voorbeeld te noemen: je praat 5min met een dude in een gebouw, dan verlaat je het gebouw, dan boek je hem (tergend lang lopend of met je paard) naar een grot, in die grot dwaal je vervolgens een paar uur, kill een zooi skeletjes en zombies, vind een sleutel, dwaal je nog verder en verder, open jeeen schatkist met daarin het questobject, boek je die hele grotshit weer uit, loop je weer naar buiten, loop je naar die questdude (of fasttravel, allemaal 139139139123 laadtijden), kom je ondertussen een draak tegen, boek je 'm van die draak weg in de hoop dat je niet wordt gekilled of je doet er een half uur over om hem te killen, ben je bij die dude, praat je weer 5 minuten, en klaar is je quest. Doeg 2 uur.
Wat heb je nou uitendelijk gedaan? Geen moer. Beetje skeletjes en zombies lopen killen, met je magische handjes en je zwaardje/pijl en boog/whatever, waarbij de combat zo ongelovelijk repetititef en saai is als wat. Je ramt gewoon een paar keer op R, L, weet ik wat, en je killt ze. Daarnaast krijg je af en toe een 'spectaculaire' cinematic van hoe je laatste beweging met je zwaardje het skeletje heeft vermoord. Mocht dit niet lukken pas je gewoon ff de moeilijkheidsgraad in de Options-menu aan en whoppa je bent weer verder. Een vriend van me was ook weer helemaal lyrisch om Skyrim, kon niet wachten om het te spelen. Ik was bij hem, zag het hem spelen, inmiddels 60uur ingestoken.
Hoorde elke keer: 'NU MOET IK WEER DAARHEEN', 'FOK NU MOET IK WEER DIT DOEN', 'KUTLAADTIJDEN', 'WAAR DE FOK BEN IK EIG MEE BEZIG', nee dat is echt plezierig gamen. Uiteindelijk de game allebei weggelegd en ik heb hem verkocht.
Klik om te vergroten...