Wat een bazige film was dat zeg. Toen ik naar buiten liep zat ik te twijfelen over het einde, wist niet zo goed wat ik er van vond.
Enerzijds is de cirkel 'rond' en dat is prima, maar anderzijds vond ik dat ook wel lame. Alles werd in supersnelheid 'opgelost', terwijl de eerste twee uur helemaal niet zo snel gingen.
Daarnaast leek ook alles steeds goed te gaan, op dat moment na dat Matt Damn koppelde en het groots verneukte.
Maar bovenal: epische film, epische soundtrack, episch hoofdpersonage (wát een kop heeft die vent ), epische scenes, epische sfeer. Pff.
Op bovenstaande: ik kon de tranen goed inhouden op meerdere momenten, maar in één scène kon het niet meer..
dat moment dat Coop die video's terugkijkt van de afgelopen 20 jaar over hoe z'n kinderen zijn opgegroeid en dat hij dan echt zit te janken. IJzersterke kop heeft die man.