Doom is vet.
Persona is Persona. Dat is het mooie aan deze serie. Er is daardoor weinig vergelijkingsmateriaal, wanneer je de games nog nooit hebt gespeeld. Aan de andere kant maakt dit unieke een keuze ook weer gemakkelijker. Wanneer je een Persona review ziet spreekt het gelijk aan, of juist totaal niet. What you see is what you get. De games in deze serie lijken hoog over veel op elkaar; je zou voor de grap eens een Persona 4 review moeten bekijken. De spellen zijn grof genomen in twee onderdelen gesplitst: overdag student reallife sim, avond Jrpg avontuur. De thema's zijn steeds wisselend, maar het spel speelt zich altijd in onze tijd af.
Ik ga hier zeker wel voor en deze keer ga ik proberen meer van beide onderdelen te genieten. Ik wil graag weer iets nieuws ervaren. En het spel mag schaamteloos vaag/weird van mij zijn.
Laatst bewerkt: 30 mrt 2017