Ik zat aan exact dezelfde vergelijking te denken (Once upon a Time in the West): Als je dat genre alleen kijkt voor de schietpartijen en vechtpartijen, dan zet je OUATITW waarschijnlijk na 5 minuten al af. Maar goed, dan mis je dus wel 1 van de beste films in de geschiedenis.
Ik gaf het voor de release van deze game al aan: Veel mensen zullen deze game in gaan op basis van de hype, en dan vinden ze vervolgens een game die ze wellicht persoonlijk niet zal aanspreken, omdat het niet 'GTA in het wilde westen' is, maar gewoon een slowpaced adventure. Dus ja, je gaat paardje rijden, dingetjes craften, visjes vangen, en regelmatig is er een shoot-out met wat vervelende figuren, maar het is geen 'shooter'. Het is geen Just Cause of Battlefield.
Als je je verwachtingen juist afstelt, is dit een geweldige game. Gewoon een paar keer per week eventjes die wereld induiken, wat dingen doen die je wilt doen, en zodra je weer even genoeg van de game hebt, meteen weer mee kappen en iets anders gaan doen.
Gisteravond ook weer eventjes aangezet, ben nog steeds in hoofstuk 4, St Denis, en puur en alleen even wat random missions gedaan. Een stranger wilde dat ik even een afstandsbestuurbaar bootje presenteerde aan wat potentiele kopers, en daarna ben ik dat hele klote eind terug gereden naar mijn nieuwe kamp. Onderweg een vrouw van wat cowboys gered, in het kamp wat funds aangevuld en een visje gevangen voor de kok, en vervolgens was er nog een kleine missie waar ik Tilly moest bevrijden.
That's it. Nieuw paardje naar St Denis gebracht en weer uitgezet. Qua verhaal ongetwijfeld geen reet opgeschoten, maar heb me weer even een uurtje ofzo vermaakt. Prima zo.
Bij een game als Spider-Man heb je dat niet. Ook prima mee vermaakt, maar daar ben je wel serieus bezig met de story-missions, want verder is er bijna niets boeiends te doen. Dan vlieg je dus ook door een game heen, en is het over en voorbij voor je er erg in hebt, zonder reden om snel weer terug te keren naar New York City....
Klik om te vergroten...
