[Multi] Disappointments of the Generation - Top 10

multiple protagonists was voor mij het gaarste. Kwam je net in een karakter, ging je weer naar de volgende. Kaka

 

Dat vond ik juist verfrissend. Al was niet elk karakter even leuk.

 

Ik hou meer van de betrokkenheid die je hebt bij gewoon 1 protagonist. Zo gedrieën kon geen van hen voor mij tippen aan een Niko, terwijl individueel het wel gewoon sterke karakters waren.

 

Niko was inderdaad wel een veel beter karakter. CJ vond ik dan minder minder dan de GTA5 karakters.

 

Probleem bij GTA5 vond ik dat 2 van de 3 characters gewoon verschrikkelijke eikels waren, en het voor mij dus onbegrijpelijk is dat je, als je Franklin bent, niet Trevor meteen dag 1 door zijn kop schiet, want het is meteen overduidelijk dat Trevor de hele business in de shit zal trekken. Gewoon een labiel gestoord en gevaarlijk persoon. In GTA5 schiet je zonder problemen de halve stad kapot, maar voor een Trevor zou je dan een uitzondering maken omdat hij bevriend is Michael, die ook een eikel is ... ? Kom nou. Gewoon professional zijn, zoals Todd in Breaking Bad.

In RDR2 had ik daar ook wat moeite mee, dat Arthur zich te lang voor het karretje van Dutch laat spannen.

Het probleem zit hem dan dus niet in de optie om tussen characters te switchen, maar gewoon in welke rol je wordt gedrukt, en in een lineair verhaal gaat zo'n character soms een kant op waar je jezelf niet in herkent. Is ook begrijpelijk natuurlijk, aangezien ze hun verhaal willen vertellen, maar als je dan toevallig zit met een character die je niet 'snapt', dan kan dat botsen.

Nu vond ik Arthur verder een prima character, maar in GTA5 was het enige toffe character Franklin, die gewoon 'normaal' deed.

 

Beste karakter van de show

 

Voor mij Gus, maar Todd was gewoon een professional waar je die nodig hebt. Doet exact wat hij moet doen, vormt geen risico, en dat is wel fijn in een wereld waarin je op mensen moet kunnen vertrouwen.

 

Ja, was iedereen maar zoals Todd

 

Todd zou gewoon een mondkapje dragen.

 

1. Red Dead Revolver 2
   Oké, RDR 1 was gaaf. Daarom had ik ook erg veel zin in RDR2. Maar na een paar dagen was ik er he-le-maal klaar mee. Plantjes plukken ging tergend langzaam. Ik vond een hert in de verte, die maak ik af; prima. Van m'n paard af, dat beest villen, vacht oppakken, teruglopen naar het paard, het erop leggen, langzaam op de paard stappen. Vervolgens naar kamp rijden, daar afstappen, vacht eraf pakken, wandelen naar het kamp, en daar het ergens neerleggen. Man man man. Hetzelfde voor het plukken van plantjes, dat duurt toch zo onnodig lang? En die lange afstanden werd ik ook niet vrolijk van.
2. Death Stranding
   Dikke hype want Kojima, mysterieuse trailers en een goede en interessante cast. Uiteindelijk na gameplay videos besloten om deze walking sim niet te halen.
3. Borderlands 3
   Na Borderlands 1 en 2 had ik echt zin in deel 3. Lekker met een maatje co-op knallen, dikke guns, leuke missies. Integendeel, ik vond de characters echt stukken minder, de wereld erg saai en de guns ook niet zo bijzonder. Het deed me allemaal niet veel en ik was meer aan het rushen dan dat ik plezier in de game had. Daarom ook eerder afgekapt en verkocht. Heb letterlijk toen op release die edition met DLC pass voor 80 eu gekocht, nog nooit zoveel aan een game uitgegeven. :')
4. Metal Gear Solid The Phantom Pain
   Zoveel hype, en op zích een prima game! Open wereld was even wennen, de mechanics waren wel nice, en de cutscenes dope. Maar, de game is incompleet en je mist letterlijk een hoofdstuk die ze nooit hebben toegevoegd aan de game omdat Kojima moest opschieten met z'n game. Jammer.
5. Metal Gear Survive
   Een totale verkrachting op de naam Metal Gear. Wat een poepgame was dit, heb het even bij een maat geprobeerd maar echt walgelijk.