Zeker, als ik mijn backlog bekijk bestaat er ook een groot deel aan games die mij niet veel interesseren, echter is het nu meer dan ooit makkelijker om aan gratis/goedkope games te komen. Bovenstaande post van @Zifnap ben ik het helemaal mee eens.
Ik heb mijn les al lang geleden geleerd (en soms weer afgeleerd) in mijn studententijd. Stapels DVDs gekopieerd. Films, muziek, games etc. Drie keer raden hoeveel waarde dit voor mij had? Nauwelijks iets tot zelfs NIETS. Ik gebruikte veel van deze DVDs om bij wijze van discus te werpen. Hoe minder je voor iets betaalt, hoe minder het je waard is. En door je te baden in weelde geef je nog minder om elk individueel bezit. Je hebt nog niet eens tijd om alles fatsoenlijk te proberen of om er meer dan oppervlakkig van te genieten. Dus hou op met verlekkert naar het gigantische vrije markt aanbod te staren. Neem tot je toe wat je daadwerkelijk nodig hebt of absoluut wilt ervaren (entertainment). De rest is ruis en afleiding.
Jij beschrijft precies de reden waarom gamepass niks voor mij is, teveel keuze, compleet dichtslaan en dan zit ik wat YT filmpjes te kijken of slinger de PS4 aan
Exactly! Hoewel ik niet perse dichtsla (althans zo ervaar ik het niet). Hoe meer aanbod, hoe minder ik mij ervoor interesseer heb ik het gevoel. Dan ga ik toch weer wat anders zoeken en dieper graven naar een betere keuze. "Waarom wil ik DEZE game hebben" denk ik dan vaak. Helpt goed bij mijn overwegingen. P.S. Planetfall gekocht! Maar die wilde ik al langer hebben...
Sales moet ik inderdaad echt gaan vermijden, zeker omdat ik iemand ben die als ik aan een game begin hem dan ook altijd helemaal wil uitspelen. Liefst zelfs alle achievements wil halen als het even kan... Maar dan speel je dus uren met tegenzin een game. Uitgaande van mijn behoeftes dan blijft momenteel enkel Cyberpunk 2077 over, en zelfs die voldoet nog niet eens volledig aan mijn behoeftes qua stijl, al blijf ik hoop houden want The Witcher 3 was echt goed.. Maar goede racegames of shooters met 'next-gen' physics wacht ik tevergeefs al jaren op en het lijkt alleen maar slechter te worden... Opzich speel ik soms wat geinige Early Access games, maar meestal schort het hier uiteindelijk toch aan kwaliteit en performance en blijven deze games vaak jarenlang in een soort van 'testfase' hangen waarmee het momentum eigenlijk altijd verbroken word en ik vroegtijdig afhaak. Koop overigens gemiddeld gezien elk jaar ongeveer evenveel games en blijf altijd kritisch en kieskeurig voordat ik daadwerkelijk mijn zuur verdiende centen uitgeef. Maar op het moment kan ik volgens mij beter helemaal niets meer kopen en enkel de 'oude' games blijven spelen die ik nog steeds gewoon goed vind. Battlefield 1, GTA V, Trials Evolution en dan nu de kersverse Indy racetitel Art of Rally Lonely Mountains: Downhill ook goed als hedendaagse game, maar de laatste DLC viel me achteraf toch ook weer ietwat tegen, te makkelijk en minder mooi/gedetailleerd dan de originele content.
Spellen zijn gewoon te lang. Vroeger duurde een spel bijvoorbeeld 20 uur met geweldige gameplay. Nu heb je nog steeds spellen met geweldige gameplay van 20 uur maar dan verstopt in een spel van 80 uur. De andere 60 uur is door een open wereld lopen, crafting, minigames etc. Metal Gear Solid op de ps1 was gewoon non stop het verhaal spelen. Geen fetch quests, geen crafting etc. Ik verwacht ook niet dat mensen over 10 of 20 jaar de spellen van nu jog spelen net zoals retro gamers nog wel alles van de NES tot de N64 spelen. Te veel opvulling in de spellen t.o.v. het verhaal spelen met de core gameplay.
Dat heten tegenwoordig geweldige Indie Games, zoals Spiritfarer. Die heb ik uitgespeeld onlangs en is misschien wel de game die je zoekt om van die overige 60 uur niets te merken. Die vul je misschien wel met alles tot in de puntjes af te maken, iets wat totaal geen verveling is in SF. 24,99 euro, maar die game is echt meer waard!
De term indiegame vind ik dan weer niet passen. Indie is toch vaak een artistieke grapische of retrostijl. Ook voor Spiritfarer. Indie games speel ik ook wel maar is niet wat ik bedoel. Een game als DMC 5 is wat ik bedoel. Gewoon een game met supervette actie en gameplay zonder opvulling maar wel met de technische mogelijkheden van de huidige generatie. Hetzelfde geldt voor een Call of Duty Campaign of Crash Bandicoot 4. De spellen zijn er nog wel, maar in mindere mate omdat de markt liever open wereld wil of Battle Royal. De smaak van de gamer en het type spel verandert toch wel om de 5 jaar.
Inderdaad een goede COD campaign van een uurtje of 15 op Veteran is een mooi voorbeeld. Nu vind/vond ik die games technisch gezien alleen nooit zo vooruitstrevend, maar veel COD's vond ik wel zeker vermakelijk qua singleplayer terwijl ik de multiplayer zelden tot nooit heb aangeraakt. Meer lineaire games zou echt eens een verademing zijn en met zo min elementen waarbij je zaken dient te unlocken d.m.v. het zogenoemde 'grinden'... Nu toevallig Gears 5 weer eens opgepakt. Karrenvracht aan nieuwe content binnen die game. Mooi zou je denken, maar niets is minder waar, voor alles moet ik eerst uren en uren levellen om het te kunnen spelen of een hoop geld er tegen aansmijten.
@BigSyke: Maar hebben we echt *zoveel* goede spellen nodig dan? Als ik één topper in +/- 3 maanden kan vinden ben ik al heel tevreden. Drie tot vier aanbevolen titels in één jaar vind ik een goed jaar. Misschien heb ik dan geluk dat ik mijn tijd deel tussen de PC en de PS4/5 straks? Groot gebied om een paar goede/leuke titels te vinden.
Daar heb je wel een punt. 1 spel per anderhalve maand van 20 uur is prima. Maar zoveel komt er niet uit wat daaraan voldoet en mij interesseert. Sommige spellen hebben een thema of genre dat mij niet aanspreekt. Andere spellen zijn wel de moeite. Als ik dan geboeid ben speel ik in 3 weken zon titel uit. En dan kijken wat daarna uitkomt. De grote titels met 80 uur gameplay speel ik ook omdat het wel goede spellen zijn. Maar achteraf heb ik het idee dat de helft van de gametijd wordt besteed aan management van materialen, equipment en craften of gewoon van A naar B lopen. Dat is gewoon zonde van de tijd al is het spel op zich zeker de moeite waard. De eerste 10 uur van een game zijn de mooie omgevingen en de wereld heel tof om doorheen te wandelen, daarna ken ik de wereld wel en gaat het me om het verhaal of de gameplay
Zo zijn veel triple-A open world titels toch? Ik vind het niet erg om af en toe zo'n titel te spelen, maar speel er teveel achter elkaar en het komt al snel mijn neus uit. Gelukkig zijn er genoeg alternatieven, wanneer je maar zoekt en andere genres durft te spelen. Want dat is het uiteindelijk wel: iets anders *durven* spelen. Eet je steeds dezelfde maaltijd (omdat het zo lekker is), dan ontwikkelen jouw smaakpupillen zich ook nauwelijks. Bij gaming gaat dezelfde stelregel op.
Je vergeet ouder worden nog even. Ik heb bijvoorbeeld amper nog zin in een shooter en speel ook meer Indie games. Smaken veranderen ook als je ouder wordt.
