De grote Project Zero topic: indrukken!
Ok, er bestaat al een topic dat ie in de winkels lag; wat helaas nog loos alarm was, maar vandaag was het zover; hier gaat het om de (1e) indrukken NADAT je het zelf ook hebt gespeeld!
En ik heb hem dan eindelijk ook vandaag echt in huis!
Post in deze thread dus al je indrukken die je kreeg bij het ZELF spelen van Project Zero!
(of Fatal Frame in de VS)!
Eerst de cover: ( van 2560x1712 naar 640x480
)
Ohhhhh wat zag ik daar 18+? Ok ok, meteen die lade in 
Mijn eerste indrukken:
Opmerking vooraf: ik zal (zeer) weinig over het verhaal vertellen want dan is dit een big spoiler; hoogstens wat over de introductie. Ik zal dan ook meer vertellen over de sfeer die dit spel teweeg brengt in je huiskamer!
Dreigende donkere wolken pakken zich samen boven mn huis. De wind giert tegen de ramen. Het wordt donkerder en donkerder. In de verte beginnen de eerste bliksems hun werk te doen. Alle lichten zijn bij mij uit. Een uitstekende sfeer om het spel nu in die la te stoppen!
Met een bonkend hart wacht ik de eerste beelden af. Duistere zwart-wit beelden glijden over het scherm die Miku's broer moeten voorstellen, Mafuyu. Eenmaal in het huis moet je als haar broer meteen op verkenningstocht; vergelijk het maar met een setting a la Alone in de Dark. De sfeer is geweldig (luidsprekers op 120dB graag
) ; alles nog in het zwart-wit omdat je natuurlijk even in het verleden speelt.
Uitgerust met een zaklantaarn schijn je door de kamer in op zoek naar aanwijzingen. Vreemde geluiden omringen je, het gekraak van hout zorgt ervoor dat je elke stap zorgvuldig kiest; je weet immers niet wat er gaat gebeuren. Je vindt een camera: het uitgangspunt om je ergste nachtmerries te gaan vangen. Achter elke deur, elke hoek wacht een verrassing.
De trillingen in de controller helpen luguber mee om de spanning op te voeren, je kunt hem gewoon niet loslaten. Je komt in aanraking met het duistere verleden waar jij straks ook deel uit van gaat maken, want later komt het punt dat je zus Miku je helaas moet gaan zoeken...
Als Miku ervaar je in het begin de rillingen die je broer heeft ondervonden; maar dit dan in het heden en dus in classic achtige kleuren (geen zwart-wit meer). Sommige dingen komen bekend voor denk je...maar dan sla je de deur weer open en wacht je een nieuwe verrassing. Je voelt de aanwezigheid van je broer, maar hij lijkt ongrijpbaar. Wat gaat daar om de hoek?
Je bent voorzichtig; elke stap, elke blik kan namelijk een nieuwe dimensie geven aan zoektocht naar je broer. Concentreer je op schimmen, vervormingen, gilpartijen, maak foto's en je zult de waarheid kunnen achterhalen en misschien vangen....want hij is....ijzigwekkend...
Laatst bewerkt: 3 mei 2003