Smaken verschillen. Voor degene die vlotte actie en vooral veel actie willen: misschien is tW2 niet voor jou bedoeld. Ja, er moet best wat geknokt worden, maar de gevechten zijn eerder een aanvullend facet dan totaal overheersend in dit spel. Je bent vooral aan het questen (zoeken naar de juiste items en personen, soms horen daar ook kill X/Y missies bij). Er moet ook behoorlijk veel gepraat en gelezen worden in tW2. Doe je dat niet, dan raak je al snel de weg kwijt. Raakte je ook snel de draad/weg kwijt in Skyrim, dan is dit denk ik ook niet jouw game. De wereld van tW2 is lang niet zo groot als Skyrim, maar wel best complex/gevuld met allerlei lagen van quests en places to be en stuff to do. Soms vind je ook *eerst* een vaag item en moet je daarna uit gaan zoeken wat je ermee moet doen in tW2. Je brijn gaat niet op non-actief in tW2. In dat opzicht lijkt deze game ook wel een beetje op Divinity 2, waar de oplossing ook niet altijd zomaar in je schoot werd geworpen.
Of om het anders te zeggen:
1) ME3 heeft actierijke combat en het draait vooral om het vele vechten, heeft een interessant conversatie systeem, questing is beperkt, weinig loot/skills en de vrijheid die je hebt in de exploratie is beperkt.
2) Amalur heeft actierijke combat en het draait vooral om het vele vechten, conversatie is redelijk en loopt voornamelijk uit op MMO questing (kwantiteit boven kwaliteit quests), deelt bakken loot uit, er zijn veel skills om te kiezen en er is een redelijke vrijheid in de exploratie.
3 ) Skyrim heeft actierijke combat en er zijn veel gevechten. Combat is waarschijnlijk iets soepeler in eerste twee genoemde titels, maar niet minder interessant. Conversatie systeem is redelijk tot goed, questing is divers (maar niet altijd even complex), er is veel loot om te vinden, er zijn veel skills en er is erg veel vrijheid in de exploratie.
4) The Witcher 2 heeft een gemiddelde hoeveelheid combat, een stuk minder zelfs in vergelijking met bovenstaande titels. Ook de gevechten zelf voelen slomer/tactischer aan (minder reflex gericht, maar je moet wel goed opletten). Conversatie systeem en questing is complex en divers. Loot is relatief beperkt in vergelijking met Amalur en Skyrim (low-key fantasy setting, dus je struikelt niet over de artifacts). Er zijn veel skills en de vrijheid in de exploratie is redelijk.
Take your pick. Ik heb bij tW2 expres niets onderstreept omdat ik het gevoel heb dat geen enkel onderdeel bij deze titel echt eruit springt, in tegenstelling tot eerder genoemde titels. tW2 is meer equal parts combat / exploratie / questing / character building en is samen met Skyrim (edit:en DKS) het meeste gericht op de RPG gamers onder ons. Skyrim legt iets meer nadruk op de combat en heeft als main draw vooral de extreme hoeveelheid exploratie. Amalur en ME3 zijn eerst en vooral actiegames, met facetten uit het RPG genre in zich. Het zijn prima games, maar ik noem het geen full blown RPGs. Amalur had net zo goed een MMO kunnen zijn (dat is een op zichzelf staand genre!). ME3 is een shooter in een mooi jasje met een aantal RPG invloeden in de mix gegooid, maar wel met een geniaal conversatie systeem.
EDIT: ik zal ook maar even Divinity 2 (Dragon Knight Saga versie) toevoegen aan dit lijstje.
Divinity 2: actierijke combat en veel gevechten (combat voelt wel een beetje wonky aan), bij vlagen complexe en vooral erg diverse questing. Conversatie systeem is redelijk tot goed (wel veel leuke humor!). Er is veel loot te vinden en de exploratie is verrassend uitgebreid mede doordat je karakter in een draak kan veranderen. Ten slotte zijn er veel en diverse skills om te leren. Als ik aan DKS denk komen twee woorden in mij op: veel mogelijkheden. Het is mede door de diepgang in al zijn facetten geen gemakkelijke RPG, dus speel dit spel niet als je alleen in combat geinteresseerd bent.
Laatst bewerkt: 12 apr 2012
