The Man With The Golden Gun (1974)
Voor zijn laatste Bond film heeft Guy Hamilton weer groots uitgepakt. Hoewel zijn vorige film tot nu toe de minste was heeft hij voor deze film weer het oude vertrouwde team bij elkaar. John Barry is terug voor de muziek en Desmond Llewelyn keert terug als Q na een korte vakantie te hebben gehouden tijdens Live And Let Die. Waar Hamilton Bond in zijn vorige films al de hele wereld over heeft laten vliegen, laat hij hem deze keer Azië verkennen. In het mindere You Only Live Twice heeft Bond Japan al kort bezocht, deze keer mag hij Hong Kong, Bangkok en omstreken verkennen.
De film begint dan ook gelijk met een opening op een geweldig eiland ergens in de omgeving van Thailand waar een dwerg (die ik vroeger altijd verwarde met de andere Bond-dwerg Oddjob) een MI6 agent uitnodigt voor een circusachtige showdown met Fransisco Scaramanga, geweldig gespeeld door Christopher Lee, de man met het gouden pistool en drie tepels naar wie de film vernoemd is. Deze opening in combinatie met de daarop volgende Bond theme trekken gelijk de aandacht, dit gaat weer een ouderwets lekkere Bond film worden.
Deze Scaramanga heeft een duidelijke obsessie met Bond en is op de een of andere manier ook verzeild geraakt in de zaak waar diezelfde Bond nu net mee bezig is. Om deze Scaramanga te vinden komt Bond via India in Hong Kong terecht, wat samen met Thailand dé ster van deze film is. Het Hong Kong en Macau uit de jaren 70 hebben een bepaalde sfeer en mystiek die niet te beschrijven is. Het wrak van de Queen Elizabeth dat daar slechts een jaar in de buurt van de haven heeft gelegen voegt daar alleen maar extra sfeer aan toe. Het is dan ook jammer dat Hong Kong tegenwoordig met al zijn moderne gebouwen in mijn ogen een stukje van die ziel is kwijt geraakt, en dat Macau nu meer op een kopie van Las Vegas lijkt dan het Oosterse gokparadijs dat het in die jaren was. Naast de geweldige beelden doet de standaard eye candy uit de Bond films hier ook hun intrede, de Bond girls. Beide zijn erg leuke dames, maar kunnen niet op tegen de schoonheid van de Bond girl uit de vorige film. Nadat een belangrijke wetenschapper in Macau wordt vermoord komt Bond uiteindelijk zelf nog in de Queen Elizabeth terug, wat de meest ingenieuze plek voor een MI6 hoofdkwartier uit alle Bond films tot nu toe is. Geweldig hoe in het gekantelde, half gezonken cruise schip een hoofdkwartier is opgebouwd.
Uiteindelijk komt Bond in Thailand terecht, de tweede hoofdrolspeler en ook laatste hoofdrolspeler van de film met weer een geweldige achtervolging per boot (hier lijkt Guy Hamilton bijna een patent op te hebben). En als je aan een achtervolging per boot denkt zeg je natuurlijk bijna meteen: JW Pepper. En ja hoor, JW is ook in deze film terug om Bond te helpen de bad guys te vangen. Helaas krijgt hij in deze film een te grote rol aangemeten, waardoor hij juist irritant begint te worden. Voeg hier het vreselijke geluidseffect tijdens een stunt met een auto aan toe en je zou denken dat de film vanaf hier met een enorm vaart bergafwaarts zou gaan. Gelukkig is dit niet het geval. Hamilton probeert de cirkel weer rond te krijgen door Bond naar het eiland uit de opening te laten vliegen om aldaar de laatste showdown tussen Bond en Scaramanga plaats te laten vinden. Zal het Bond wel lukken om Scaramanga uit te schakelen?
Persoonlijk vond ik het een enorm geslaagde Bond film. Hong Kong en Thailand uit die periode zijn gewoon geweldige locaties voor een film als deze. Daarnaast is dit avontuur van Bond in Azië een stuk beter geslaagd dan het vorige. Hoewel ik deze film niet in mijn top 3 zou zetten, die overigens gedomineerd wordt door de geweldige combinatie Terence Young-Sean Connery, heb ik toch weer enorm genoten en zou ik deze film scharen onder de beste van Guy Hamilton. Op naar The Spy Who Loved Me waar een nieuwe regisseur een iconische Bond villain introduceert.
Edit: Oh, dat was eigenlijk best lang.
Klik om te vergroten...
