Bestaan die nog dan?
Warning: incoming rant!
Ik wist dat het tot een vergelijking zou komen. Niet dat die vergelijking erg is, maar op de een of andere manier hebben veel mensen het gevoel dat ze bevestiging voor hun aankoop moeten geven? Alsof je jezelf moet schamen omdat je HZD of Zelda hebt gekocht...
Het game landschap is volgens mij uitgebreid en divers genoeg om games van allerlei soorten en maten toe te laten,
voor gamers van allerlei soorten en maten. Of je nu main streamer of hardcore gamer bent, van shooters houdt of RPGs, van lange of korte games etc. Toch blijkt dat lastig te zijn. We vinden namelijk heel veel van de smaak van een ander. Die smaak vinden we al snel een beetje... stom. Wat opvallend is, want wanneer ik mijzelf door de ogen van een ander zou bekijken, zou ik dan niet dezelfde conclusie moeten trekken over mijn eigen smaak? De oplossing is gelukkig simpel: je accepteert gewoon dat 1) iedereen een eigen smaak heeft en 2) die smaak behoorlijk kan verschillen van die van jou. Dat laatste maakt het alleen maar interessanter. Hoe anders kan je smaak zich ooit ontwikkelen? Daar heb je ook anderen voor nodig, omdat zij ons continue uitdagen.
Terug naar gaming, specifiek HZD, Zelda en repetitie.
HZD vs Zelda: beiden zijn open-world games. Maar qua grafische stijl liggen beide titels behoorlijk ver uit elkaar. HZD mikt meer op techno/fantasy realisme, terwijl Zelda gaat voor een meer cartoony cel shaded look. Zelda heeft een speelsere en vriendelijke uitstraling, door beeld
en geluid (veel vluchtige klanken); HZD gaat veel meer voor die epische blockbuster vibe. Gameplay wise hebben de titels veel gemeenschappelijk. Interactie met de (natuurlijke) omgeving is uitgebreider in Zelda, waarin je fikkie kunt stoken in een bos en op je eigen schild van een berg kunt snowboarden. Daarentegen is er wel meer interactie met mensen in HZD en de manier waarop dat in beeld wordt gebracht draagt zeker iets aan de spelwereld van HZD bij. Jammer alleen dat sommige NPC animaties een beetje... weird zijn. Op puur technisch vlak vind ik HZD pure magie. HZD tovert meer op het scherm
en presteert ook nog soepel te draaien. Bij Zelda is dit niet altijd een gegeven. Beide games zijn exclusief voor hun eigen platform gebouwd. Voor een Zelda game zal je toch echt voor een Nintendo moeten gaan. En voor al de grafische pracht en praal van HZD heb je toch echt een PS4 nodig.
Gelukkig hebben de One bezitters nog steeds een geweldige "media" machine.
(EDIT: en ja deze opmerking moest ik weer even apart plaatsen )
Over repetitie: volgens mij gaat het er bij dit vraagstuk vooral over of repetitie wel of niet in context plaatsvindt. Ik heb moeite met repetitie wanneer de actie zelf weinig context biedt tov mijn doel of het type karakter dat ik probeer te spelen. Of dat deze actie duidelijk
zo lang mogelijk moet duren, om de speler bezig te houden. Gameplay? Dat noem ik eerder opvulling.
"Deze game is 100 uur lang! Wat, wil jouw RPG held een level sterker worden? Daar is een weide (waypoint 20 km verderop), ga maar koeien melken." Ik heb minder moeite met repetitie
binnen context, bijvoorbeeld in een fps honderden keren een trekker overhalen van een pistool. De actie zelf is kort, doelgericht en past bij wat ik verwacht dat mijn karakter zou moeten doen in die situatie.
Dat was het voor nu. Carry on.
Klik om te vergroten...