Ik ben het dus juist wel eens met het gros van de journalisten. Vroeger veel NFS gespeeld, met als toppunt NFSU2, maar dit spel vergt mij gewoon te veel energie om leuk te vinden.
Voornaamste reden om deze wel aan te schaffen, was dat ik meerdere keren in de verleiding kwam NFS2015 aan te schaffen maar ik dit om verschillende redenen nooit heb gedaan.
Toen ik las dat de "Always Night" modus weg was en de map aanzienlijk groter was, alsmede de goede geluiden die de auto's produceren (De Mazda RX7 FD klinkt echt goed in het spel), ben ik overstag gegaan en heb ik het gekocht.
Het spel voelt gewoon te geforceerd aan. Het is van Cutscene naar Cutscene rijden tijdens de missies en de races zijn een rubberband-festijn. Het maakt werkelijk niets uit of je goed bent of slecht, het wordt altijd "spannend" gemaakt.
Daarnaast vind ik het hele "Speedcards" systeem gewoon raar. Dat ze in NFS2015 nog de fout maakten om Wankelmotoren nokkenas-upgrades te geven, vond ik wel grappig. Maar deze speedcards zeggen helemaal niets. Je kijkt naar een getal, het groene balkje in de statistiek en aftikken.
Wat voor mij de grootste reden was om het spel vlak na aanschaf links te laten liggen (kocht het tijdens black friday tegelijkertijd met Just Cause
was dat je alle customize-opties die een beetje interessant zijn moest unlocken. Dus als je het racen zat was(nogal gauw) moest je verplicht gaan cruisen om je spoiler überhaupt te kunnen wisselen.
Dat vond ik, zeker als je andere games zoals Horizon 3 bekijkt, toch wel een grote afknapper. Auto's unlocken door progressie snap ik en vind ik wel leuk, de barn-finds zijn ook leuk en de map is samen met de game wel erg mooi. Maar het spel heeft gewoon voor mij, als liefhebber van racegames, een veel te hoog arcade gehalte.
Ik ben gewoon niet gewend om te driften zonder tegen te sturen, eindeloos handrem-rukken en N²0 te gebruiken. Het tart namelijk contant met mijn 'natuurlijke' stuurgedrag om auto's in drift te krijgen en op de baan te houden.
Omdat ik mij al aan die dingen ben gaan ergeren, ging ik mij alleen maar meer ergens aan 'kleine' dingen in het spel.
- Bijvoorbeeld de eindeloze kut-opmerkingen tijdens het freeroamen. Ik heb oprecht het gevoel dat ze maar 5 scenario's hebben ingesproken per karakter. Dus je hoort telkens de zelfde teksten.
- De zelfde conversaties bij het herspelen van een race tussen de karakters.
- De verschrikkelijke muziek die in het spel zit.
- De beperkte keuze aan auto's.
- Het ontbreken van de Volvo 242 in de game. Die zou er namelijk inzitten.
- De beperkte functionaliteit van het "live tuning".
- De onbeperkte snelheden van de politie. Ik zie echt geen nut in het sneller maken van je auto's.
- De beperkte route van de achtervolgingen
Dingen die ik wel goed vind aan het spel zijn:
- De geluiden
- De Map
- De wereld en z'n setting
Ik realiseer mij al te goed dat ik niet de doelgroep ben voor deze game. Maar voor een studio dat zulke nauwe banden heeft met de auto-community, had ik echt wel iets breders en beters verwacht. Maar wat ik mij dan oprecht afvraag: "Wie is dan wel de doelgroep van deze game?"
Forza Horizon vond ik prima te pruimen, ook arcade, ook een open wereld en ook gespeeld met controller. Bij NFS ben ik gewoon helemaal het spoor bijster.
Zelfs Burnout Paradise en RidgeRacer vond ik beter te pruimen dan dit slap aftreksel van wat ooit een geweldige race-serie was.
Klik om te vergroten...
