Dead to Rights: Retribution

Informatie - Screenshots - Trailers - Achievements - Boxart - Officiële website - Opmerkingen

| XBW Review |​

~~ Genre: Actie ~ Platform(s): Xbox 360, Playstation 3 ~ Ontwikkelaar: Volatile Games ~ Uitgever: Namco Bandai Games ~ Releasedatum: 23 april 2010 [GB]Informatie:[/GB] ^top​ [GB]Screenshots:[/GB] ^top​ [GB]Trailers:[/GB] ^top​ [GB]Achievements:[/GB] ^top​ [GB]Boxart:[/GB] ^top​ [GB]Officiële website:[/GB] http://www.deadtorights.com/ ^top​ [GB]Opmerkingen:[/GB] Poes poes poes. ^top​ ​

[GB] XBW review: Dead to Rights: Retribution[/gb] ​ De Dead to Rights serie van Namco heeft een laagje stof gevangen. Na de eerste twee delen in 2003 en 2005 op onder andere de originele Xbox is het stil geworden rond deze serie. Nu is er een andere ontwikkelaar, Volatile Games met de licentie aan de slag gegaan. De serie staat bekend om …ehh… de hond van de held. In Dead to Rights speel je namelijk de totaal oninteressante, weinig aansprekende Jack Slate met zijn hond Shadow, die de het spel interessant en uniek moet maken. ​ Actie, actie! Dead to Rights draait om niets dan actie. Het spel speelt als een combinatie van Fighting Force (vechtspel) en Gears of War (schietspel). In het derde persoons perspectief baan je een weg door de hordes eentonige tegenstanders door ze in elkaar te slaan of neer te schieten. Zowel het vechten als het schieten zijn voldoende, de besturing is eenvoudig onder de knie te krijgen, maar mist soms wat precisie, waardoor je nogal eens opnieuw op een knop moet drukken om een contextgevoelige actie te voltooien. In een deel van het spel heb je directe controle over de hond van Jack, Shadow, maar verreweg de meeste tijd schaduwt hij je alleen. In de delen waar je directe controle over de hond hebt, speelt sluipen een grote rol. Op magische wijze kan de hond namelijk de hartslag van tegenstanders detecteren, waardoor ze zelfs door muren volledig zichtbaar worden. Het sluipen werkt naar behoren, maar biedt niets dat je nog niet in andere spellen hebt gezien. In de andere delen van het spel kun je de hond alleen basiscommando’s geven, zoals aanvallen of het apporteren van wapens. De intelligentie van Shadow is jammer genoeg ver te zoeken, hij loopt keer op keer als een levende schietschijf rond en begrijpt niet dat hij niet door muren heen kan lopen. Opvallend is dat de artificiële intelligentie van de tegenstanders een stuk beter is. Deze maken namelijk slim gebruik van dekking (die stuk kan), pakken wapens op van gestorven maten en trekken zich terug om te hergroeperen. Om het spel echt macho te maken is gekozen voor een 18 jaar en ouder logo. Te pas en te onpas worden er scheldwoorden als ‘motherfucker’ gebruikt zonder dat hier echt een reden voor is. Ook vliegt het bloed in het rond en kunnen Jack en Shadow tegenstanders afmaken met een aantal snel eentonige, maar gruwelijke ‘finishing moves’. ​ Stemacteur zoekt interessant script Grafisch is het spel nogal wisselend te noemen. De personages zien er gedateerd uit in vergelijking met de gedetailleerde omgevingen met veel lichteffecten. Zo ziet de hond er vooral bijzonder ongemakkelijk uit. En dan te bedenken dat ze volgens de aftiteling een hele reeks referentiehonden gebruikt hebben. Misschien waren die referentiehonden al een paar jaar dood? Gelukkig weten de omgevingen in combinatie met sfeervolle, filmische muziek een goede sfeer neer te zetten. Helaas valt deze sfeer dan weer in het water zodra de tussenfilmpjes beginnen. De stemacteurs hebben hun werk adequaat gedaan, maar hadden een flut script om mee te werken. Het verhaal over een deel van de politie die de macht in de stad probeert te grijpen onder een dekmantel van het opruimen van de criminaliteit in de stad is op zichzelf al niet boeiend, maar wordt verder verzwakt door het suffe hoofdpersonage, die alleen goed is in vechten en onaardig doen tegen iedereen. De ontwikkelaar had ook niet echt vertrouwen in het verhaal, gezien de belangrijke inconsistenties. Zo maakt Jack er een belangrijk punt van dat hij als politieagent mensen moet oppakken, en niet zonder meer moet afmaken, zoals de slechterik wel doet. Jack doet tijdens het spel weliswaar, welgeteld één keer zijn best om iemand levend binnen te brengen, terwijl kennelijk de vele honderden andere tegenstanders probleemloos omgelegd mogen worden. ​ Waar is toch die VOC-mentaliteit!? Wat het schokkende aan Dead to Rights: Retribution is, dat is de middelmaat. De ontwikkelaar heeft een licentie van een bestaande reeks, die al niet te boek stond als bijzonder goede reeks opgepakt om er vervolgens niets interessants mee te doen. Ontbrak de inspiratie geheel of was men tevreden met een middelmatige actietitel? Dead to Rights heeft niets substantieels te bieden dat de concurrentie niet kan bieden. Hoe kan men dan verwachten dat consumenten voor hun product kiezen? Toen sloeg de verveling toe Na een paar levels, die elk een uur in beslag nemen, begon ik me af te vragen hoe lang Dead to Rights nog leuk kon blijven. Je hebt namelijk alles dat het spel te bieden heeft al gezien. De levels erna fungeren als opvulling en herhalen het spelritme; Oninteressante tussenscènes, een stuk vechten / schieten, een stukje sluipen met de hond, weer wat vechten / schieten en dan weer een oninteressante tussenscènes. Na tien levels, oftewel een slordige tien uur speeltijd rolt de aftiteling over het scherm, waarna er werkelijk niets meer te beleven valt. Er is geen multiplayermodus, geen extra single-player spelmodi, alleen de mogelijkheid om een hogere moeilijkheidsgraad te spelen. Wie daar nog zin in heeft na tien uur eentonige actie, doet waarschijnlijk door de weeks aan lopendebandwerk, waardoor hij / zij een grote tolerantie voor eentonigheid gekregen heeft. ​ Conclusie Soms kom ik van die spellen tegen waar ik het liefst als hele review het woord ‘meh’ neer zou willen zetten. Dead to Rights is zo een spel. Er is namelijk niets opzienbarends op het schijfje te vinden, niet in positieve zin, maar ook niet in negatieve zin. Alles is redelijk: redelijke actie, redelijke sfeer, redelijke muziek, redelijke graphics en een redelijk lengte. Het enige dat er mis is met Dead to Rights is dat het spel zo verschrikkelijk standaard is, het is de definitie van het gezegde ‘dertien in een dozijn’. Als je het spel voor een zacht prijsje op de kop tikt zal je er geen buil aan vallen. ‘It does what it says on the tin’, het geeft een aardig dosis actie die je na een weekendje wel gezien hebt. Je hebt je niet verveeld, maar na een paar maandjes zal je je het spel waarschijnlijk amper meer herinneren. ​

​

 

had deel 1 voor de gamecube..
was wel toffe game..
ben benieuwd wat dit word

 

Hmm dit was toch die game met die politieagent en die hond? En die brute disarm moves?
Vet

 

Nou..Ik zie een hond op de plaatjes, dus ik ben geneigd om ja te zeggen.

Die hond is btw wel huge.

Spoiler

Of ligt dat aan mij? Heb zelf nooit een hond gehad, dus ik ben geen kenner.

 

Best wel een uit de kluiten gewassen huskey, maar niet huge

 

Ik heb deel 1 gespeeld op de Xbox, iets van twee keer uitgespeeld waaronder 1x op allermoeilijkst. Het was echt een tof spel, ik ben blij dat er nu dan deel 3 verschijnt op de Xbox 360. Die hond heet overigens Shadow en ik ben blij dat hij weer van de partij is.

 

Op de Xbox was dit best een brute game, maar helaas geen topper. Hoop dat deze alle fouten van het vorige deel verbetert en wel een topper wordt.

Dit was trouwens een game in de stijl van Max Payne qua gameplay, maar dan met brute disarm moves.

 

ja, in deel 1 had je ook een hond,,:b:

 

Spoiler

Ziet er behoorlijk goed uit.

 

Lol, ik vraag me af hoe die dude daar in de lucht terecht is gekomen. Ziet er een beetje apart uit. Verder ziet het er tot nu toe grafisch uit als een Xbox game, maar dat zal wel aan de screens liggen. Wordt uiteindelijk vast wel een stuk mooier.

 

Wacht...Dus je vindt het niet mooi?
Een van ons moet dus een bril.

 

Ik vind het niet echt spectaculair nee. Nu heb ik wel een bril die ik nooit op heb, maar ik ben lichtelijk bijziend, dus daar zal het niet aan liggen.

 

Dead to Rights: Retribution First Look Remember cuddly Shadow? He's suffocating bad guys and dragging bodies now.​ April 29, 2009 - I'm probably dating myself here, but Dead to Rights is one of those games that I'll always associate with my college experience. I distinctly remember getting so into it that I blew off parties and seemingly always had an audience in my room to watch Jack Slate and Shadow take on wave after wave of bad guys. If there was something enthralling about watching a half-wolf/half-malamute run out and bite dudes in the PlayStation 2 days, lots of people are going to be watching Dead to Rights: Retribution. I just saw it last night, and I could hardly believe some of the bloody shots I was seeing. If you're just getting back into the Dead to Right swing, it's important to point out that this isn't a sequel to the previous games. Retribution is a franchise reboot that keeps the important stuff such as Jack, Shadow, and Grant City, but puts a bit off a spin on it. Jack's a vice cop and not a K-9 officer, Shadow isn't involved with the police department, and Grant City is one of the worst places on earth so that Jack can kill 200 bad guys and have it make sense. [ign]14321481&downloadURL=http://ps3movies.ign.com/ps3/video/article/977/977975/dtr_trl_fighting_42909_flvlowwide.flv[/ign]​ The first part of my demo began with Jack running into the centerpiece of the city, Temple Tower. See, Temple's this shining example of what the city could be with a mixture of old school architecture and modern style. It stands prominent in the city's skyline, has a replica of the city underneath it's entryway's glass floor, and is home to the premier Grant city news station. Anyway, there's a bunch of bad guys who have taken the building's occupants hostage; Jack had been arguing with a hostage negotiator about going in, but when a civilian became street pizza in front of the tiff, Jack just bolted in anyway. This is the first level of the game and serves as the hand-to-hand tutorial. Punching, kicking, and taking foes down will be a huge part of the Retribution experience because ammo's going to be extremely limited. As you punch, block, and kick, you're going to need to use disarm takedowns to grab the enemy's gun so that you're not left with an empty clip. These takedowns/disarms are a simple one-button press; a little icon pops up depicting what move you could do if you like. Now, this all plays into the 360-degrees of combat moves you have to work with. See, the enemies aren't going to coming at you one on one; they're going to come at you in numbers, so Jack's packing the ability to punch or kick in any direction. If he's fighting someone in front of him and someone starts sneaking up from behind, a move of the joystick and a tap of either your quick or strong attack and you'll swing in that direction. Even if you're grappling with a dude -- a hold from which you can just wail on the bad guy -- you can pull off a mule kick to get rid of backdoor bandits or just hurl the guy you're holding into the other guy. Also, you can through people off the tower's balconies via the grapple, so you got that going for you. Still, the stars of Jack's repertoire were his brutal takedowns. When you're punching or pulling off a "Blockbreaker" move to break an enemy's guard position, blood is spurting up in the air and out of people's moths and what not, but when you pull off one of Jack's serious takedowns, thing s get crazy. I saw one last night where the guy got disarmed, Jack shot him once in each leg to bring him to his knees, hit him back into the air with the gun, and then emptied the clip into the bad guy's chest. Another time, Jack pulled a bad guy to the ground, disarmed him mid-takedown, the guy opened his mouth to beg, and Jack put the shotgun in his mouth and pulled the trigger. That's some excellent police work. The second part of Retribution was the seventh chapter of the story. Here, Jack's severely hurt, so you play part of the level as Shadow. That's right; you play as the dog. The screen's packing a gray filter to mimic the canine's inability to see color, and you basically have two methods of attack. See, this is happening down at the docks and the Triads are patrolling the area. Shadow can either be super-sleuthy and bite the hell out of everyone or barrel in and bite the hell out of everyone. In Stalk Mode, Shadow can walk around the area without making a sound but will need to stick to the shadows and cover objects so as not to be seen. If Shadow gets the jump on someone, he can take the guy down silently -- Shadow will jump up, pull the bad guy to the ground by the neck, and bite the human over his mouth and nose so as to suffocate the poor bastard. If you're intent on staying stealthy, you can have Shadow drag the dead guy's corpse to a secluded area so as not to provoke anyone's interest; if the guy isn't dead yet, Shadow can shake him to an early grave. Why, Shadow?!​ If you're ready to go balls to the wall, Shadow can sprint at bad guys at 40 miles per hour and use his 200-pound doggie frame to take guys off their feet before latching onto their jugulars and causing streams of blood to pour out. When Shadow comes face to face with a foe, he bites the bad guy's hand and weapon to disarm him (sometimes causing you to have to tap a button to wrestle the weapon away) and then rips him down by his arm in a bloodbath. Both sections of Dead to Rights: Retribution looked like bloody, bloody fun. Jack was bending arms the wrong way at the elbow, he was shooting places up in slow motion, a Namco Bandai representative told me that the developers spent 18 months honing the narrative, and Shadow owned fools left and right. The framerate wasn't up to snuff yet and the characters seemed a bit blocky, but there's still plenty of time to address those issues before the game ships in the fourth quarter of this year. The kills are brutal, the story could be cool, and who doesn't like being a dog? Screenshots​ Spoiler

 

Dus...
[gt]48703[/gt]

 

De physics zien er op sommige momenten heel raar uit, maar het lijkt me op zich wel een leuk spel qua actie. Verder kan ik er nog niet veel over zeggen.

 

Hmmm in begin van filmpje dat je soort van concept tekeningen ziet lijkt wel of hij een soort van raar mens neer schiet....

 

Volgens mij is dat gewoon een normaal mens in een sneaking suit met nachtkijker.

 

Mij heeft de Dead to Rights serie nooit geboeid om heel eerlijk te zijn. Volgens mij was het gewoon een game met heel veel schietwerk een een bullet-time mode erin verwerkt. Dat is natuurlijk ook bij Max Payne het geval, maar Payne had een verhaal dat me de hele tijd boeide in een prachtige sfeer.

 

Omgeving Fly-by
[ign]14321481&downloadURL=http://xbox360movies.ign.com/xbox360/video/article/984/984151/deadtorights_trl_flyby_51809_flvlowwide.flv[/ign]

edit:
wat screens:

Spoiler

 

Trailer, gameplay en screens.

http://www.gamersyde.com/news_7979_en.html