Mmm... Ik begrijp hieruit dat je mij zo ongeveer beschouwt als iemand die het geloof min of meer "wetenschappelijk" benadert... Maar of het nu constateringen zijn of meningen, ach... Zo zou je het kunnen zien ja... Maar ik ben als jongeling lange tijd geestelijk zwervende geweest, totdat ik bij "toeval" een Boeddhistische meester op mijn pad vond... (Ik schreef daar al eerder uitgebreid over in deze topic). Die heeft mij geprobeerd praktijkervaring op te laten doen met meditatie en dergelijke... Dat heeft wel een tijdje geduurd... Nadat hij me eigenlijk niks meer kon leren, hebben we afscheid genomen en moest ik mijn eigen weg weer gaan, maar dit keer was ik niet meer depressief en wist min of meer waar mijn beperkingen lagen... Dat is meer dan twee decennia geleden en nu ben ik 45 jaar en steun op levenservaring, vandaar dat ik niet in een god geloof, omdat ik voor mezelf weet wat ik ben en wie ik ben... Daar past geen godsbeeld in, omdat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen daden... Dat betekent dat ik niets, maar dan ook niets kan afschuiven op een religieuze achtergrond, hoewel ik veel van religies weet, vooral de Boeddhistisch georienteerde... Ik sta rechtop in deze wereld en kan me nergens achter verschuilen... Dat vereist de moed om al die flauwekulverhaaltjes achter je te laten en met vallen en opstaan te ervaren wat het leven is... Het is een harde weg, maar wel een levende en dynamische...
Mocht er toch een god bestaan, dan zie ik die niet als een persoon, een soort grote paps waartegen je via gebed zit te babbelen, nee... Volgens mij kun je het hele bestaan met alles er in als een soort goddelijkheid beschouwen... Elke bloem, elk leven en het hele heelal is feitelijk "god"... Maar veel mensen zoeken onderdak via een dualisitische godsdienst, terwijl er feitelijk geen permanent onderdak is... Je kunt volgens mij uitsluitend onderdak vinden bij jezelf... En je kunt andere mensen steunen... Niet via godsdiensten, maar gewoon in het dagelijkse leven... Dat is alles... En of er iets "hogers" is, dat zal mogelijk kunnen zijn... Maar dat zien we later dan wel weer... Ik ga me daar nu niet over vermoeien, want je komt er toch niet achter... Net als dat je onmogelijk kunt weten wat er na je dood gebeuren zal... Of er gebeurt niets en je gaat netjes over in stof en wordt door de aarde, de lucht (ingeval van crematie) en het water opgenomen in de aardse levensstroom... Of je ziel (wat dat dan moge zijn, zelfs daar "geloof" ik niet in), zou op een of andere manier voortleven... Maar ik zie het wel... De bijbel en alle andere verklaringen (inclusief reïncarnatie) zijn door mensen vastgelegd in zogenaamde heilige geschriften... En daar geloof ik dus niet in...
Ik ben geen christen, moslim, boeddhist, enzovoort... Er staat wel één goeie en praktische regel in de bijbel, en dat is "wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet"... Dat is de enige zin waar ik het roerend mee eens ben, ongeacht of ik een ongelovige ben... Want dat ben ik...
Laatst bewerkt: 18 okt 2006