Kinderen met een geestelijke handicap binnen het regulier onderwijs

Moeilijk. Kinderen met een verstandelijke handicap hebben extra begeleiding nodig, en dat is niet altijd voorhanden in het reguliere onderwijs. Toen ik nog op de basisschool zat, zat er ook een geestelijk gehandicapt jongetje op school. Maar dat bleek niet te werken. Was een kleine school, en het was moeilijk om hem te kunnen begeleiden. Had het een jaar ofzo of iets langer volgehouden. Mooi idee, maar de uitvoering zal het grootste probleempunt zijn.

 

Zoets vraagt een differantieel kunnen van de leraar waar de meesten niet aan toe zijn of de kennis simpel niet voor hebben.
Ook kan je je natuurlijk afvragen of zo'n kind wel goed word geaccepteerd in de groep, want kinderen kunnen nou eenmaal keihard zijn. Ik denk dat die kinderen die echt meer aandacht nodig hebben beter thuis horen bij een school waar ze wel de kennis en materieel hebben waarmee ze die kinderen een goede opleiding kunnen geven.

 

Speciale kinderen verdienen speciaal onderwijs, fuck deze kut bezuiniging. Zijn ze helemaal gestoord geworden.

Voor de rest is alles wat ik eventueel wilde zeggen al gezegt in eerdere posts dus hoef ik niet zo veel te typen.

/salute

 

Mwah, voor zover ik mezelf geestelijk gehandicapt mag noemen heeft het reguliere onderwijs mijn schoolervaring zeker niet bevordert in de positieve zin. Elk geval is natuurlijk anders en ik kan dan ook alleen uit mijn eigen ervaringen spreken....maar ik denk dat het zeker geen slechte zaak is dat er speciaal onderwijs bestaat voor kinderen die "anders" zijn dan "de rest", om het ff simpel te zeggen.

Nu ben ik zonder diploma's van school af gegaan, maar mocht ik ooit toch weer een opleiding dit of dat gaan doen dan zal dit zeker niet meer in de schoolbanken van het reguliere onderwijs plaatsvinden.

 

Yep, ik kan je géén ongelijk geven... in het reguliere onderwijs wordt er géén rekening gehouden wat betreft het individuele aspect van elke leerling en daardoor worden de uitzonderingen vrijwel aan hun lot overgelaten...
En niet omdat ze minder zijn... zéér zeker niet aangezien ze even intelligent zijn als de rest van de klas...alleen het aanpassingsvermogenpatroon is de rem op de ontwikkeling van de leerling,zodat hij langzaam maar zeker achterop geraakt bij de rest van de leerlingen, en da's nou wat de lord niet snapt.....
Het bijzonder onderwijs in belgië is bij wijze van spreken qualitatief gewoonweg superieur tegenover het gemiddelde onderwijs en dit omdat de leraars van het bijzonder onderwijs hun klassen véél kleiner zijn dan gemiddeld waardoor zij véél meer aandacht en individuele begeleiding aan elke leerling kunnen geven en dit in tegenstelling tot het gewoon regulier onderwijs.

 

Ik durf zelfs te beweren dat ik een van de meest intelligente leerlingen uit mijn klas was, zonder op te scheppen, maar aan mijn intelligentie lag het niet. Maar net wat je zegt : de druk die als puber op je komt te liggen om maar mee te moeten doen met de rest van de grote drukke klas, omdat je er anders niet bijhoort en dat ook merkt aan de manier waarop je klasgenoten met je omgaan.

Je wordt het buitenbeentje van de klas en slachtoffer van pesterijen. School is op die manier geen leuke bezigheid, en dat moet het in mijn ogen wel zijn (en vooral blijven) wil je er uberhaupt met een papiertje vanaf komen. Als je iedere dag met tegenzin naar school gaat wordt je motivatie er ook niet beter op, zelfs niet als je van binnen weet dat je het gewoon kunt.

Nee, dan zit ik ook liever in een bescheiden klasje waar de leraar wel oog heeft voor de leerling die "anders" is en waar je medescholieren respect tonen voor wie je bent omdat het misschien lotgenoten zijn. Ik heb daarnaast ook gewoon de pech gehad dat mijn geestelijke beperking nog niet bekend was in mijn middelbare schooltijd, ik denk dat dat ook wel een hoop had gescheeld als er eerder aan de spreekwoordelijke bel getrokken was.

 

@Zero , je mag jezelf niet zo kleineren mijn vriend , je bent prima zoals je bent ,vergeet dat nooit ,je bent net zo goed en zo slim en misschien zelfs nog slimmer als ieder andere mens om je heen ,onthoudt mijn woorden wil je en kijk jezelf in de spiegel aan en herhaal deze woorden dan ook,doe je het niet voor jezelf , doe het dan voor mij ....
Zeg nooit of nooit dat je een geestelijke beperking hebt ,aangezien je, je daar zelf zoveel oneer mee doet,onder autisme wordt alleen maar verstaan dat er een rem op de sociale vaardigheden van de desbetreffende persoon bestaat,en dat het aan zijn omgeving afhangt hoe die persoon liefdevol en met begrip ook zijn plaatsje kan verwerven....
Vraag maar aan je vrienden op de man af hoe ze over je denken...en je zal versteld staan dat er véél bij zullen zijn die zich wat jou betreft zullen proberen te begrijpen , maar dat ze écht niet weten hoe ze effectief er het best mee kunnen omgaan

 

Oh maar ik ben ook zeker wel tevreden over mezelf hoor. Het is absoluut niet zo dat ik mezelf zie als een "zielig" persoon, en dat ik mijn beperking er volledig de schuld van geef dat ik op 23 jarige leeftijd nog niet veel bereikt heb op de maatschappelijke ladder.

Ik wilde met mijn post alleen duidelijk maken dat ik het op school wel moeilijker gehad heb, omdat ik gewoon voelde dat ik "anders" was maar het toen nog niet kon plaatsen. Ik heb op sociaal vlak altijd een achterstand gehad, en sinds vorig jaar heeft het een naam en kan ik zeggen waarom. Niet dat dat mij minder maakt, maar ik denk wel dat het had gescheeld als hierover eerder duidelijkheid bestond in mijn leven zodat er eerder aan de bel getrokken kon worden als het gaat om aangepast onderwijs of iets dergelijks.

Het ironische van het hele verhaal is ook dat mijn ouders in groep 3 van de basischool op het matje zijn geroepen bij de juffrouw omdat zij aan mijn gedrag merkte dat er iets niet in orde was. Ik had de meest vreemde obsessies, welke o.a. van het thema "dood"....ik bleef schijnbaar zeuren om een klasuitje naar een kerkhof Daarna zijn gesprekken gevolgd met de huisarts, maar die vond het toendertijd niet nodig er iets mee te doen....omdat ik anders vervreemd zou geraken van het leven van een "normaal" kind van die leeftijd.

En dan krijg je dus een soort van "Butterfly Effect" als ik het zo mag noemen : wat als er toen wel ingegrepen was ? Had ik er nu dan beter voorgestaan als het gaat om iets bereiken (qua opleiding e.d.) in het leven ? Allemaal vragen waar ik geen antwoord op heb, simpelweg omdat de dingen zo niet zijn gelopen.

Autisme is prima mee te leven, daar heb je zeker gelijk in....maar het vergt wel enige aanpassing op bijvoorbeeld school of een werkplek. Allemaal zaken waar rekening mee dient te worden gehouden in mijn zoektocht naar een nieuwe vorm van opleiding/werkplek, om zodoende de kans gering te maken dat ik weer vastloop in het leven en eventueel weer in een depressie terecht kom. Deze zaken vergen tijd, maar uiteindelijk zal ook ik op mijn plaats terecht komen net als ieder ander....daar geloof ik volledig in

Ik denk dat het voor lotgenoten, of andere mensen met een geestelijke handicap, daarom zeker een goede zaak is dat er zoiets bestaat als speciaal onderwijs. Waarbij de aandacht meer uitgaat naar het individu. Ik zou het een zeer spijtige zaak vinden als dit soort zaken zouden worden afgeschaft omdat de regering zonodig ergens op wil bezuinigen. Hiermee laten ze dan in feite alleen maar meer en meer zien dat de wet van de sterkste nog altijd geldt....en dat de zwakkeren uiteindelijk meer het nakijken hebben.

 

Lading posts verwijderd.

yousri, je bent vervelend. :{
Geen topics van jaren oud omhoog schoppen met je infantiele geblaat aub.

 

Mooie post Zero, je verwoordt datgene waar iedereen zich het hoofd over breekt zo mooi en kristalhelder...
Het ligt eigenlijk niet aan jou kerel, wees daar maar zeker van...aangezien de grote fout in dit leven ligt in de gejachtigheid ervan...en het hebben van spontane en vluchtige contacten,waarbij op het eerste gezicht gereageerd wordt op hetgeen het beeld van de persoon in spé op het eerste gezicht overkomt...en net daar heb jij tijd voor nodig...die tijd die je momenteel ontbreekt om als het ware een band op te bouwen aangezien je als persoon je gevoelens als het ware in eerste instantie verborgen houdt alsnog te kunnen openbaren...
Tja kerel , voor mij ben je een machtig mooi persoon,en je schrijft hier best mooie verhalen,en ik respecteer je daarom zo veel , en dit omdat jij hier laat zien wie je bent en waarom...

 

Hehe, dit is de eerste keer dat iemand erin slaagt mij via het internet te doen blozen

 

Hehe, en nou moet ik op mijn beurt blozen, dank je kerel, weet je wel dat je echt een machtig uniek persoon bent, en ga nou maar snel voor de spiegel staan , je bent héél wat méér waard voor je omgeving dan dat je denkt wie je bent, je moet alleen jezelf nog van dit feit overtuigen.:b:
Wees er maar zeker van dat ik hier hier nog lang niet de enige ben die je een warm hart toedraagt,je zou er nog van opkijken hoeveel er hier achter jou staan en die je net zoals ik al het beste wat er ook op deze wereld dan ook te vinden is dan ook aan jou en jou alleen toekomt.

 

Wat ik vooral merk aan geestelijk gehandicapte kinderen in het onderwijs (zover je over geestelijk gehandicapt mag sprekn, ADHD anyone) is dat het grote probleem de tijdsdruk is in het reguliere onderwijs. Ik geef zelf les op een middelbare school en heb vanaf het begin een VMBO-BK klas onder mijn hoede, adviesgrootte van de groep volgens deskundigen 15-17 ll, Ik heb er 29 in een klas...de reden: geen geld. Dus ook geen geld voor ondersteuning en persoonlijke begeleiding. Dat wil niet zeggen dat ik niet klaar sta voor mijn leerlingen, maar op een gegeven moment houd het gewoon op. Ik moet door ik heb nog andere klassen die ook mijn aandacht moeten hebben, voorbereiden, nakijken, vergaderingen enz...
Een ander probleem binnen regulier onderwijs: ben je anders dan ben je de lul...Op een andere vestiging loopt een jongetje rond met asperger, in een zware vorm. Er is aan de klas uitgelegd wat het inhoud, wat je wel kan en wat zeker niet kan. Toch blijven een paar figuren het proberen om die jongen over de flos te trekken en dat lukt ze nog ook. Gesprekken met die jongens gehad, kontakt met de ouders gehad, flinke straffen uitgedeeld, maar het helpt niet. Voor het jongetje is het ook ng eens onmogelijk om tijdens leswisselingen door de gangen te lopen omdat hij zoveel prikkels binnenkrijgt dat hij er niet mee om kan gaan. Dan hoeft maar 1 iemand uit de klas iets te zeggen en hij gaat weer los....

Dus ik pleit echt voor speciaal onderwijs..sommige kinderen kunnen best meeloopen met normaal onderwijs, maar een hele hoop ook niet, geef ze de kans om toch een goede opleiding te geven en op een goede en juiste manier met hun handicap om te gaan.

 

Ja, daar ben ik het ook mee eens.
Allebei mijn ouders werken of hebben gewerkt met verstandelijke gehandicapten mensen en kinderen. Dus ik ben er wel een paar keer wezen kijken hij het er daar aan toe ging, nadat te zien te hebben is het in mijn ogen onmogelijke om verstandelijk gehandicapte kinderen in het "gewone"onderwijs te krijgen.
De snelheid is gewoon te hoog denk ik, en ze zullen er ook zeker mee worden gepest met hun tekortkomingen.

Dus ik vind het onzin dat dat samen moet gaan!

 

Ze kunnen beter kinderen die heel slecht in leren zijn, naar zo'n school sturen voor geestelijk gehandicapten, als zo'n persoon dat wil. Dat werkt beter dan een geestelijk gehandicapt naar het regulier onderwijs sturen, en daarbij noem ik de punten van The Walrus op. Dus ik bedoel dat mensen die heel slecht kunnen leren de mogelijkheid krijgen om naar zo'n school te sturen, want dan hebben ze ook meer persoonlijke aandacht voor het leren. En zo kunnen geestelijk gehandicapten en de ''normale'' mensen ook bij elkaar komen.

 

ik vind sowieso dat er zoveel mogelijk geestelijk gehandicapten in het reguliere onderwijs moeten.

 

Dat heb ik je eerder zien zeggen, maar mag ik vragen waarom je dat vindt ?

@ nusti : Asperger, dat heb ik dus ook. Ik vind jouw verhaal daarom heel herkenbaar.

 

Hey lord Armada, normaal ben ik het bijna altijd met je eens. Waarom wil jij deze kinderen zo vele mogelijk binnen het normale onderwijs plaatsen?

 

omdat ik idealist ben. het zou op dit moment niet werken, eerder averechts; maar als er wat kleinere klassen zouden zijn waarin ook ruimte was voor iemand met een geestelijke handicap..zou dat de sociale vaardigheden alleen maar bevorderen. Zeker als er in begin werd uitgelegd wat het precies inhield.
Maargoed dan heb ik het wel over basisonderwijs. De klassen zijn tegenwoordig zo groot, en minder respect voor leraren dat het niet zou werken. Het zou maar gepest worden. Ik had het best leuk gevonden als er iemand met een geestelijke handicap in mijn klas zou zitten. En die willen toch ook vaak gewoon vrienden hebben, omdat ze al zo het idee hebben gekregen dat ze anders zijn en/of men ineens niets meer met ze te maken wil hebben.
jammer

even voor duidelijkheid.. ik had ze graag gewoon in regulier onderwijs gezien, maar zoals het nu gaat zou dat niet kunnen.

( heb er trouwens ook aleens over gedacht om ze te helpen. je hebt van die 'buddy-regelingen' dat je af en toe iets gaat doen met iemand die geestelijk gehandicapt ofzo is. dus blijkt toch wel dat ze ook behoefte hebben aan normaal contact met anderen..daar ook voor ingeschreven, maar nog niet echt gedaan..want moet wel verantwoordelijk zijn dan niet dat ik een keer geen zin of tijd heb )

 

Het probleem is, zoals nusti ookal aangaf.....dat het probleem van een geestelijk gehandicapt kind vrijwel niet uit te leggen is aan de rest van de klas. En al zou je het uitleggen, dan is er vaak nog geen begrip omdat het simpelweg niet herkenbaar is voor een "normaal" kind. Ik probeer zovaak aan mensen uit te leggen wat autisme (in mijn geval Asperger) inhoudt, maar men kan of wil het gewoon niet begrijpen omdat ik aan de buitenkant gewoon net zo normaal lijk als ieder ander. Herkenbaarheid is er gewoon niet, en daarom ben je in andermans ogen al gauw een aansteller.

En dan heb ik het gewoon over mensen van mijn leeftijdscategorie....laat staan dat je zulke dingen uit moet leggen aan kinderen van basisschool niveau of middelbare school leeftijd. Ik zie het er gewoon niet van komen dat een geestelijk gehandicapt iemand in het reguliere onderwijs de aandacht en respect krijgt die elk ander kind zou verdienen. Daarvoor zijn kinderen gewoon te hard naar elkaar toe.