Vorige keer konden jullie al lezen over de nieuwe ontwikkelingen die deze laatste Tony Hawk voor ons in petto zal hebben. Nu we het spel ook zelf aan een test hebben onderworpen (en dankzij de demo op de Marketplace jullie ongetwijfeld ook), is het tijd om het multiplayergedeelte onder de loep te nemen, en natuurlijk krijgen jullie ook onze eerste ongezouten indrukken voorgeschoteld.
In Tony Hawk’s Project 8 zullen jullie je online in maar liefst zeven onderdelen kunnen uitleven en dit met maximaal acht spelers (met een naam als Project 8 zou minder ronduit belachelijk zijn). Het basisprincipe is, zoals verwacht, overal hetzelfde: zoveel mogelijk meesterlijke tricks en ijzersterke combo’s uitvoeren. Gelukkig zijn er voldoende verschillen tussen de modi om je aandacht vast te houden.
In Horse speel je één tegen één en is het de bedoeling om je tegenstander af te troeven. Om beurten voer je een trick uit en is het aan de andere om een nog strakkere move uit zijn plank te schudden. Lukt het je niet om de tegenstand te overstijgen, dan krijgt die een letter. De eerste die het woord ‘horse’ kan spellen is de winnaar.
Tijdens Trick Attack moet je binnen de tijdslimiet de hoogste score halen om op het hoogste schavotje te mogen pronken. In Combo Mambo werk je ook met een tijdsbeperking, maar is het de bedoeling om de beste combo (diegene die het meeste punten opbrengt) neer te zetten. Een mode die, gezien de gekende wijde speelwereld en het nieuwe Nail The Trick-systeem ongetwijfeld voor onvergetelijke momenten zal zorgen. Een andere online variant is Score Challenge, waar je als eerste een vooropgelegde score moet zien te behalen. Snelheid en nauwkeurigheid vormen hier de gouden combinatie. Als laatste in dit rijtje vinden we Combo Challenge. Net als in de Score Challenge moet je een bepaalde score halen, zij het dan wel in één enkele combo. Wees er maar zeker van dat hier veel gevloek zal volgen wanneer je net die laatste ramp, rand of pijp mist en, aldus, zwaar gepijpt wordt.
Graffiti laat je toe om objecten waar je een trick uitvoert te taggen. Er is echter wat tactiek mee gemoeid, want andere spelers kunnen objecten overnemen door een er een hogere score op te halen. Ga je de hele map af, dan verlies je misschien het overzicht, terwijl een kleiner gebied waarschijnlijk te weinig potentieel biedt. Welke keuze je ook maakt, het perfect uitvoeren van moeilijke combo’s zal in ieder geval veel helpen.
Als laatste kan je kiezen voor de Walls-mode. Deze deed mij onmiddellijk denken aan één van de minigames van bij Fuzion Frenzy. Tijdens het skaten zal je gevolgd worden door een ‘muur’, en is het de bedoeling om andere skaters in te sluiten. Naast een goede tactiek zal je ook hier over de nodige skills moeten beschikken, want hoe langer de combo’s, hoe langer het stukje muur dat je meesleept en dus hoe meer kans je hebt om iemand in te sluiten. Ongetwijfeld een leuke afwisseling van het standaard ‘kijk hoe goed ik tricks kan uitvoeren’-principe!
Mijn speelsessie begon zoals het mij in het echt ook zou vergaan, namelijk met veel vallen, want als absolute Tony Hawk-noob was het even wennen aan de controls en mijn personage schuurde dan ook meerdere malen met zijn façade over het asfalt. Na enkele minuten lukte het dan toch om enkele basistrucjes uit te voeren, en ik was dan ook zeer benieuwd om dat nieuwe Nail The Trick-systeem uit te proberen. Wanneer je in een sprong beide thumbsticks induwt, zoomt het spel in op je voeten en je skateboard. Door één (of beide) stick(s) te bewegen geef je een draai aan je plank en is het de kunst om je benen uit de weg te houden en veilig neer te komen. Geen eenvoudige opgave, maar zeker een toevoeging die voor heel wat extra spelgenot zal zorgen, het aantal verschillende tricks op zowat oneindig brengt en die vooral voor doorgewinterde Tony Hawk-spelers een leuke uitdaging zal vormen.
Het vallen wil ik graag nog even onder jullie aandacht brengen. Tijdens bepaalde situaties zal je personage zijn val proberen te breken door bijvoorbeeld op zijn knieën in een ramp te schuiven. Helaas zijn deze animaties te beperkt aanwezig, en je zal dan ook veelvuldig merken dat men opteerde voor ragdollphysics. De eerste keren is er niets mis mee en is het zelfs hilarisch om te zien hoe je personage als een lappenpop door de lucht vliegt alvorens onzacht in aanraking te komen met het decor. Na een tijdje begint het echter storend te werken (gelukkig zijn ze te skippen met de X-knop) en het realisme dat men beoogde te bereiken is tevens ver zoek. Wanneer ik van enkele meters hoogte zou vallen, zou ik toch proberen om zo ‘zacht’ mogelijk neer te komen. Ter aarde storten alsof mijn hele beenderstructuur verdwenen is, hoort daar nu eenmaal niet bij.
Laat dit ene minpunt dat ik aanhaalde wel zowat het enige zijn dat ik op heb te merken aan deze Tony Hawk. Voor echt alle mogelijke zaken te testen en bijgevolg een beter beeld te krijgen, was mijn speelsessie te kort, maar de dingen die ik zag, hoorde en speelde, op die enkele minpuntjes na, gaven mij in ieder geval een goed gevoel. Een enorme wereld, volgestouwd met allerhande objecten, eenvoudige én moeilijkere controls, en er nog goed uitzien ook. Of dat nog kan mislopen, lezen jullie binnenkort in onze review.
