Eternal Sonata (Trusty Bell: Chopin's Dream)

Ik snap wat je bedoelt maar toen was ik random encounters nog gewend in jrpg's. Maar ik weet niet of ik daar nu nog naar terug kan, lost odyssee heeft ze nog geloof ik.

 

Elvini, je hebt een PM berichtje gekregen van me.

 

Ik ben nu 2 en een half uur onderweg en ik vind de characters erg interessant. Ik vind die stukjes met Chopin en Polka erg leuk om te volgen. Ik moet zeggen dat ik in het begin erg meeleefde met Polka (ook dankzij de Engelse voice acting) . Qua verhaal heeft het natuurlijk nog niet veel om het lijf, maar het is wel beter dan in Blue Dragon (tot nu toe). Met Blue Dragon was het net een gemiddelde Pokemon aflevering. In plaats van Team Rocket kwam dat paarse mannetje de hele tijd terug. Dat lineaire vind ik wel relax, dan hoef ik ook minder de wereld uit te kammen voor items En grafisch is het super, die stijl moet vaker gebruikt worden.

 

De eerste twee uur had ik zoiets van ... ojee wat is me dit. Na nu een kleine vijf uur gespeeld te hebben (en vooral veel te hebben gevochten) is dat gevoel helemaal weg. Wat een prachtige wereld (even Fort Fermata buiten beschouwing gelaten), wat een leuke characters, verhaal krijgt beetje bij beetje iets meer vorm, alleen wat hier al gezegd is geweest valt nu reeds op dat de vijanden wel erg veel op elkaar lijken.

Maar verder vind ik het op dit ogenblik een heel aangename game

 

Minpunten:

Klopt. Dit is ook heel sterk in Final Fantasy X. Dit is misschien geen minpunt, als je even een lekkere JRPG wilt die je snel wegspeelt (ie als je wacht op een ander spel? Assassin's Creed misschien?). Aan de andere kant is het jammer. Je hebt inderdaad extreem weinig exploratie; Je zit vast aan één pad (ie FFX), en soms is er een splitsing in de weg... Dan kan je twee kanten uit, eentje ervan leidt je naar een schatkistje en de ander verder het verhaal in. De weg die je naar het kistje leidt is echter bij de splitsing al te herkennen. Je pakt het kistje, loopt terug en gaat verder. Geen uitdaging whatsoever, dus.

Hiervoor is dus Encore mode. De eerste playthrough is inderdaad veelste simpel, maar Encore mode maakt dit goed. Hier zijn alle monsters 1.5x zo sterk, terwijl je hetzelfde aantal XP/Gold krijgt (aan de andere kant kan je wel je party level 5-6 behouden om veel sterker te worden). Het word veel pittiger.

Hier ben ik het heel erg mee eens. Elke dungeon heeft 3-4 monster modellen, en door het hele spel heen zijn er misschien 15 verschillende. Op die 15 heb je per monster dan nog 2-3 kleurvariaties, en verder is het gewoon hetzelfde. Dit is zeer jammer, na een gevechtje of 2 heb je alle monsters in die dungeon dus al gezien (eindbazen zijn vaak variaties op monsters in de dungeon maar dan groter formaat, of met een kleine verandering).

Inderdaad. Door het verhaal heen had ik gehoopt meer te weten te komen over Chopin, en dan heb ik het niet over wat er met hem in het echte leven gebeurde. Maar gewoon hoe het zat. Het einde maakt inderdaad veel goed. Heel veel symboliek e.d., en ik heb twee keer het eindfilmpje bekeken en het er nog met wat mensen over gehad, voordat ik alles goed snapte (ik heb het echt over de onderliggende ideeën enz).

Mee eens. Persoonlijk vind ik dat het wel iets moeilijker en gevarieerder had mogen zijn, maar ik heb heel erg veel plezier gehad met dit spel, en ik zal hem zeker nog een keer spelen over een lange, lange tijd als ik me verveel en hem in de kast zie liggen

Ik ben het eens met een dikke 8. Top spel, het had alleen beter gekund.


Edit
Ik moet wel zeggen dat ik de encounters heel chill vond. Als je even geen zin had, rende je gewoon langs alle monsters. Dit systeem, wat dus o.a. ES en Tales of Symphonia hebben, is naar mijn mening beter dan dat van Final Fantasy e.d.

 

Heb hem nu helemaal uigespeeld 1000/1000, met die chain, waar je uiteindelijk die orb krijgt moet je op een gegeven moment 20 verschillende foto's van monsters inleveren. Toen had ik het gevoel dat dat inderdaad alle monsters wel uit het spel zouden zijn, maar dat valt dan gelukkig nog mee.
Ik kan mij ook volledig vinden in bovenstaande minpuntjes, met de sterkte van de monsters in de encoremode valt het na het tweede/derde hoofdstuk ook wel weer mee, omdat je als je volgens een guide speelt(welke ik de tweede ronde gebruikt heb) je ook een paar items tot je beschikking krijgt die ik gemist had in het eerste spel, die je wel erg sterk maken.
Al met al heb ik er toch een hoop plezier aan beleefd, en dat moet nog wel een hoofddoel zijn als ik een spel speel.

 

ik moet die phil zoeken in chapt 2, forte city,

heb alles echt al 100 x gehad aangesproken etc,

wat te doen?

 

http://www.gamefaqs.com.

Ik moet toegeven dat ik toch een guide voor me heb staan tijdens deze game. Heb niet veel zin om die Score Pieces te missen en daardoor weer eens een stuk opnieuw te moeten doen (had de eerste gemist, gelukkig kreeg ik na de boss fight nog een kans hem te halen. Het helpt je ook makkelijker door (één van de weinige) plaatsen te komen waar je vast kan komen te zitten, dus check it out zou ik zo zeggen

 

Hmm.. vond de game heel sterk beginnen!
Maar begin hem nu toch wel een beetje repetitief te vinden.
Heb ook niet meer echt het doorzettingsvermogen verder te spelen,toch jammer.
Wil de game verder niet bashen want het heeft zeker z,n sterke elementen.
Maar persoonlijk vind ik het wel weer leuk geweest

Toch maar de verkoop in gooien

 

Dat had ik precies hetzelfde .

 

Ja, ik vond hem ook tegeva...


....


Zijn jullie vandaag ook allemaal ongesteld geweest ofzo?

 

Maar eff serieus. Ik ben in het begin ook bijna een paar keer afgehaakt. Wat dachten jullie bijvoorbeeld van die "quest" waarbij je die geiten van de brug moet afjagen door ze stukken papier op te laten eten. Ja ja ik weet het, rotzooi hoort in de vuilnisbak (foei stoute NPC, je gooide papier maar liefst op de grond!)... maar naast dat: je loopt met kersverse helden rond, individuen die (hopelijk) de wereld straks van de tirannie gaan bevrijden, maar eerst... moeten ze geiten wegjagen van de brug door ze stukken papier te geven. Da's pas heldenwerk mensen! Onder het motto: echte helden beginnen bescheiden. Als ook: verbeter de wereld, begin bij jezelf.

Mijn gedachte toen ik dat stuk speelde:
"Ooohh nee he <grom> kunnen ze die geiten niet gewoon wegjagen/wegschoppen"JEZUS MOET IK NOU PAPIER ZOEKEN NOU MOET IK WEER DAT HELE STUK TERUG oke ik heb 1 stuk papier volgens mij lag er daar nog eentje bij het hek owja daar ook nog eentje op de grond HE HE ALLE DRIE< WAT EEN SIMPLISTISCHE QUEST ZEG nou ik voel mijzelf ERG heldhaftig HUP GEIT EETE DIE MEUK ja geef maar een voor een dat papiertje MIJN GOD KAUW ER MAAR RUSTIG OP ZEG TAKE YOUR TIME kom op KOMOOOOOP SCHIET NOU ES OP BEN JE EEN LAM OFZO he he nou kunnen we eindelijk weer verder GRRR WAAROM NOU WEER ZO'N LANGE CUTSCENE moovuh@!"

Etc. Vond ik wel leuk om jullie te laten weten.

Voor mij was die geiten quest het voorbeeld waar veel JRPGs voor staan: tijd rekken met onbelangrijke shit. En als het dat niet is, speelt de JRPG wel in op een andere menselijke "kwaliteit": verzameldwang ("gotta catch'em all") . Maar goed, zolang het maar verslavend is he?

 

Nou nou, de mensen hier zijn ook niet snel tevreden. Ik vind dit toch wel 1 van de leukste RPG's die ik gespeeld heb (samen met Final Fantasy 9). Ik denk niet dat ik dit spel ooit verkoop. Ik vind dit wel een mooie titel voor de collectie. Ik doe juist rustig aan, omdat ik een tijdje zoet wil zijn met het spel. Ik ga er niet in een week doorheen razen. Gewoon af en toe een uurtje of 2 wat monsters slachten. Het spel heeft veel meer sfeer dan Blue Dragon en Enchanted Arms. Ook door die mooie kleuren krijg ik een warm gevoel.

 

Tis zeker een leuk spel, maar ik irriteerde me wel aan een aantal basale dingen in het begin. Uiteindelijk worden de characters toch interessanter en dat is voor mij het belangrijkst.

 

Jezus, dacht jij zo? Ik dacht "Wtf, waarom vragen ze aan geiten of ze erlangs mogen? Ze zijn met z'n 6en ofzo, met enorme zwaarden, bogen, etc etc, hebben ENORME MONSTERS afgeslacht... En ze kunnen niet langs 3 geiten op een brug? ...Wat een nerds."



Verder was 't wel leuk hoor, was in 2 min klaar met die quest. En later in 't spel waren die onzinnige questjes weg.

 

Lijkt mij inderdaad ook een erg leuk spel.Neem hem denk volgend jaar voor de ps3,omdat we binnenkort al Mass effect voor de 360 krijgen.