Het Senioren gamertopic

Hm grappig, ik vind juist een spel als BiA veel leuker door het realisme. CoD vond ik juist weer minder leuk omdat het niet realistisch genoeg was.. eindeloze stromen vijanden, halve magazijnen kogels kunnen hebben etc.
BiA heeft van dat laatste helaas ook een beetje last.

Ik vond b.v. Ghost Recon Island Thunder geweldig. Rond sluipen, heel tactisch te werk gaan met de 2 teams. Iets te ongeduldig, 1 kogel - dood. Fantastisch gewoon, dit soort gameplay mag ik graag wat vaker zien.

 

Hmm ik ben ook de oudste niet, bijna 19, maar ik heb gamen al wel op een hele jonge leeftijd meegekregen via mijn oudere neef. Toen ik een jaar of 4/5 was op de NES/SNES games als Duckhunt/Super Mario/Mario Kart. En kort na de launch heb ik een N64 van me ouders gekregen, en hier heb ik nog steeds de beste herinneringen aan. Mario 64/Mario Kart/SSB/Zelda/Goldeneye/Perfect Dark/Banjo dit zijn allemaal games die wat mij betreft de leukste zijn die ik ooit heb gespeeld, en ondanks dat er nu ook hartstikke goede games uit komen zullen die de games uit mijn N64 periode nooit kunnen overtreffen.

 

Senioren GamerTopic ... geweldig.

Mensen die ouder zijn en nog gamen heb ik maar 1 smiley voor en dat is ... Alhoewel me pa ( 46 ) niet veel bakt van shooters is het altijd leuk om hem compleet te zien flippen als er weer een 12 jarige kerel gaat lopen "braggen" dat hij zo goed is.

 

Inderdaad de Ghost Recon spellen waar lekker realistisch. Operation Flashpoint was ook zo spel daar heb ik echt heel veel tijd ingestoken.
Ik hoop op met het nieuwe deel dat ze het niet te mainstream maken en dat 1 kogel = dood.

 

Operation Flashpoint was lachen! Vooral dat type Sandbox dat erin zat. Heerlijk, paar helikopters en gaan met die banaan!

 

Als dat nieuwe deel weer net zo is als zijn voorganger dan is het een absolute must have voor mij.
Realistische gameplay, of dat nou racen is of zoiets als OF, brengt een bepaalde spanning met zich mee die ik niet heb in meer arcade-achtige spellen.

 

Ben 18, bijna 19*), heb vroeger heel veel gespeeld op de Sega 16 bits, geniaal was het.
Eerste game die ik speelde was Sega, ik vond het altijd geweldig om op dat ding te spelen, was een jaar of 5 en 's avonds moest ik dan altijd gaan slapen en dan moest die Sega uit, maar je kon nog niet opslaan bij de Sega en als je hem uitzette kon je Sonic dus nooit uitspelen.
Dus deden mijn broer en ik altijd een handdoek over de Sega zodat je het lampje niet zag dat hij aanstond (niet dat mijn moeder dat niet door had maargoed *))
Mooie tijden waren dat, toen de 1e 3D GTA versie kwam stond ik ook echt perplex.
Ik speel nu nog steeds wel eens van die old-school games als Sega, Bonkheads, Prince of Persia, de 2D versie uiteraard *)

Heb natuurlijk ook de Snes en N64 gehad, maar ik heb nooit een Playstation in mijn huis gehad hehe
Wel iets van een VCR ofzo, daar moesten ook al cdrom's in en die zat ook op je tv aangesloten, toen was ik 8 ofzo, ca 10 jaar geleden dus

Ik weet niet of ik er nu meer plezier aan beleef dan vroeger, ik weet wel dat games er bij mij nu echt doorheen vliegen en vroeger had ik in totaal 8 spellen of zo voor de Sega en meer had ik niet nodig, als ik nu een game 2x uit wil spelen verveel ik me na 5 minuten al weer.

 

ben 20 en wat mij erg bij staat is de eerste game die ik speelde, bij vriendjes zag ik altijd de SNES staan dus ik zei tegen ouders ik wil ook een speel computer maar geen SNES wij naar een winkel (weet neit meer welke) en daar kreeg ik mijn Sega Genesis met Sonic The Hedgehog 2 fuck wat was dat super zeg!!!!!, daarna kreeg ik een PS en ging de Sega naar mijn opa en oma als ik daar ben dan zet ik altijd even Sonic op blijft waanzinnig !!!!

 

Ik ben begonnen op de Atari 2600 en via de NES een virus te pakken gekregen dat nooit meer weg is gegaan. Ben nu 26 en een ouwe lul als ik het hier zo lees .

De eerste game waarbij ik dacht van "WTF, dit gaan ze nooit meer overtreffen", was Dune 2 LOL.

 

Volgens mij was Dune 2 zo ongeveer mijn eerste game verslaving. Bestond wel vooral uit het over de schouder van m'n oudere broers meekijken, maar vond het echt een geweldig spel. Toch één van de games die ik altijd noem als het gaat om beste spellen uit het verleden. Overigens samen met al die point-and-click adventures zoals Myst en vooral 7th Guest.

Ben dan wel niet zo oud, maar omdat m'n broers het speelden en ik nog jong was voelt het echt alsof het geweldige games waren. Kijk je toch heel anders tegenaan dan de games van nu.

 

Point and klick,geweldig.

Een goed voorbeeld is ook Mass Effect,de game heeft een realistische feel en met de beslissingen is het allemaal goed merkbaar met wat je doet.
Maar over realistisch is het nog lang niet,je kunt gesprekken dubbel voeren over bepaalde onderwerpen en dat moet ook blijven.
Ook als je een andere beslissing hebt gemaakt,moet je in een game in staat zijn die nog om te kunnen draaien.
Oblivion is een mooi game,maar een beetje te groot en wat te enerverend met dat je gewoon teveel vrijheid hebt.
Daardoor onmogelijk om bijna alles van het spel te zien,en zo moet het niet zijn vind ik alweer.
En als ik nu al hoor dat je in de KOTOR MMO vastzit aan je beslissing in het spel,ja dat gaat me dus allemaal al te ver.:b:

 

Wat is het volgende , houden bejaarden ook van gamen

Pong en Zack Mckracken waren top games

 

Ik ben 18 en speelde tot mijn 12e jaar alleen maar met lego. Speelde vroeger wel Mario en commander keen op de pc, maar ik was toen echt slecht. Op de nieuwe pc kreeg ik A2 racer en die heb ik heel veel gespeeld, later ook spellen als sim city, age of empires, MS flight simulator etc. In 2004 kreeg ik mn xbox en daar heb ik best een paar leuke spellen opgespeeld, dan moet je denken aan Jade Empire, Brothers in arms, halo etc. begin 2007 kocht ik mn 360 na lang sparen. Daar heb ik weer een hoop hoogtepunten beleefd, forza 2, Halo 3, en PGR4 vond ik vet. Een paar maanden geleden heeft microsoft mij ernstig teleurgesteld, en nu ben ik bezig al mn xbox rotzooi weg te pleuren. Het is tijd voor iets nieuws, en ik heb nu ruim een week een Playstation 3 met Little Big Planet, Metal gear solid 4, Resistance 2, Motorstorm 2 en Fallout 3, en het bevalt goed! :b:

 

Ik stoor me aan de makkelijkheidsgraad van moderne games. Waar is de uitdaging?

En ik stoor me aan gamers die ene game afschrijven omdat ze niet gelijk alles kunnen de eerste keer dat de de game in hun console stoppen.

 

true that. ik speel mijn ps3 games vaak in 2, 3 dagen uit. zelda oot en mario 64 had ik maanden voor nodig... komt het omdat games toen langer duurde of omdat ik nu zoveel games onderhand heb gedaan dat i kweet waar ik op moet letten.... ik hoop het eerste

 

Plus als je een kind bent voelt alles sowieso "magischer aan". Daarnaast werkt je "kinder domheid" wel mee aan de ervaring. Waar ik nu weet bij de games wat wel en wat niet mogelijk is, wist ik dat toen niet. Waardoor je uren lang in een game wereld beleef rond speuren naar geheimen die er uiteraard niet waren. Ook waren er vaak fabeltjes die door deze tijd en internet nauwelijks mogelijk meer zijn (bijv. triforce krijgen bij OoT).. je probeerde alles uit.
Aan de kindertijd en die games houd je gewoonweg goede herinneringen over, nu je volwassen bent heb je wel wat meer aan je hoofd en is het imo wat moeilijker om je volledig in een game in te leven.

Ook kon je je gewoon vaak vermaken met spellen die in principe "boutcijfers" zouden krijgen.

 

Kinder Domheid...hehe. Weet nog dat ik de eerste paar keer niet verder kwam dan de eindbaas op cd1 van Final Fantasy 7. 2 Jaar later speelde ik de game zonder enige moeite uit. Alle RPG's er na voelde nog veel makkelijker aan.

Point and Click...concept is leuk, maar vaak laat de uitwerking vaak te wensen over. Oplossingen die niet logisch waren en dat je gewoon maar wat combinaties probeerde tot je de oplossing per ongeluk goed had. Myst, Grim Fandango, Monkey Island...Atlantis van Nederlandse makelij. Heb er veel tijd ingestoken hehe. Arx Fatalis was de laatste point and click die ik heb gezien...of heette die anders. Je was toen een alchemist en was best interessant. (edit: ff gegoocheled en heet idd niet Arx Fatalis)

@SR20
Games waren in mijn ogen ook moeilijker. Elk foutje werd meteen afgestraft. Prince of Persia had je maar een paar levens en als je timing verkeerd was sprong je zo in een afgrond vol met spikes en kon je weer helemaal overnieuw begonnen aan de 12 levels in deel 1 in DOS. De game zelf was niet lang, want als je hem eenmaal uitgespeeld had en onder de knie dan kon je hem in 20mins weer uitspelen. Maar de eerste paar runs door zo'n spel duurde maanden inderdaad.

Enige "moderne" game waar ik dat ook bij ervaarde was de Commando's en Desperado games. Was ik soms ook een week met een missie bezig omdat ik gewoon de oplossing ad en toe niet zag in het begin. Zodra je gespot werd door de vijand lag je dood op de grond hehe. De eerste Metal Gear Solid op de Playstation vond ik ook uitdagend, twee was ook nog pittig, maar daarna hoeft het voor mij niet meer.

Nu heb je overal save points, tig levens, moeilijkheidsgraden van makkelijk tot nog makkelijker tot zo makkelijk dat je het met 2 vingers in je neus kan. Heb heel vaak tegenwoordig dat er opeens eindtitels verschijnen en ik op de bank zit van: "Was dat het?". Fable2 sloeg echt alles met zijn kut eind en gebrek aan uitdaging. Na alle verhalen had ik gehoopt dat Devil May Cry 4 een uitdaging was, maar daar loop je ook relatief makkelijk doorheen.

 

Amen...

Niet voor niks is ninja gaiden mij favo game.. (deel 1 weliswaar,2 sucks)

 

ook gelijk.. als ik nu na 4 aar OoT wer zo uspelen kan i khem in 2 dagen uit hebben lolz

maar vroeger was er ook geen internet (niet in dit huis igg) en dus ook geen FaQs en Walktroughs.. heb ik een paar keer wel gebruikt bij sommige games, maar heb i kook afgezworen.

Vroeger had je idd wel boutcijfers maar waren de spellen toch wel erg dik. Nu nog trouwens, mar ik wil het risico niet nemen als het om de wii gaat. alleen nintendo-only spellen, aangezien van de 3580 brain training spellen maar 1 goed is uitgewerkt en de rest wilt profiteren

 

Walkthroughs haalde je toen nog uit maandbladen die je kocht. Zo stond er ooit eens 4-5 pagina's lang over Mario met alle puzzle oplossingen in die paddestoel huisjes waar je memory achtige mini games moest doen.