De Grote Voetbaldraad [Tussenstanden, Uitslagen en Discussies] [Deel 14]

Inderdaad, vooral de msn taal doet mij niet erg overtuigen .

 

Ik twijvelde eerst nog of het echt was maar na zelf wat rond gevraagt te hebben op msn reageerf niemand zo.

 

Dat was de eerste die ik er tussenuit pikte. Zegt al genoeg, lijkt me.

Edit: Dus je denkt dat het fake is? Laten we dan maar stoppen met deze discussie.

 

Vind je? Zegt mij namelijk helemaal niets.

 

Zijn argumenten zijn ook ijzersterk.

 

Dus jij denkt dat niemand mij mening deelt? Grapjas.

Shin, dat plaatje postte ik alleen maar om Hoosie ervan te overtuigen dat ik zeker niet de enige ben die er zo over denkt.

 

Ik probeer alleen maar aan te tonen dat je in mijn ogen een kromme mening hebt. En die andere heeft in mijn ogen net zo'n kromme mening als jij.

 

Ik vind het dan toch raar dat niet iemand hier er zo over denkt als jij.

 

@Shin David: Aisatti is echt geen ontbrekende schakel. Aan het middenveld is echt weinig mis. Maar ik heb er verder geen vertrouwen meer in. De grilligheid van breekt het team toch op. Ajax gaat echt niet de restrerende wedstrijden allemaal winnen. En dan heb je ook nog eens 9 punten goed te maken. Pff...laat ze maar lekker voetballen de komende tijd en we zien wel waar het schip strandt.

Maar goed, over dat supporterschap dan maar. Ga ik mijn verhaal ook maar even vertellen over mijzelf als Ajacied.

Goed ik zal niet ontkennen dat in mijn vroegere jeugd Ajax natuurlijk dè club was om fan van te zijn. Één van de beste clubs ter wereld. Aan de andere kant volgde ik voetbal toendertijd een stuk minder. Dat kwam toen ik tien was ofzo. Ajax was toen al diep de afgrond in gedoken en die ellende rond het jubileumjaar staat me nog fris in het geheugen. Toch, met die successen van vroeger in mijn achterhoofd ben ik Ajax blijven volgen die tijd. Het verbaasde me dat Ajax opeens zoveel verloor, maar elke week kreeg ik toch weer de kriebels als Ajax moest spelen. Een gevoel van: ''Ja ik ben Ajacied''. In tijden waar Ajax opeens het lachertje was van de Eredivisie en Europa en waar zelfs clubs als Fortuna en Cambuur over Ajax heen denderden.

Mijn eerste wedstrijd die ik bezocht was ik net elf jaar. Ik ging met mijn pa op 5 augustus 2000 naar het Amsterdam Tournament. Ik had de tijd van mijn leven. Ajax versloeg Arsenal met 2-0 met doelpunten van Arveladze en Hosé. Ondanks het maar een oefenpotje was, was ik dolgelukkig. De Ajax-sjaal die ik toen heb gekregen van mijn vader hangt nog altijd om mijn kamer. Ik neem die sjaal sinds een paar jaar nooit meer mee naar wedstrijden, het is me te dierbaar om ooit eens te verliezen. Ik had een jaar later zelfs een Liverpool-fan verbaasd achtergelaten toen ik weigerde die sjaal om te ruilen met een Liverpool-sjaaltje van hem.

Ajax is mijn grote trots. Elke keer als ik naar een wedstrijd ga voel ik weer die spanning die ik ook had als tienjarig jochie die naar Radio1 luisterde. Het kost me bijna 50 tot 60 euro per wedstrijd (kaartje voor wedstrijd, treinkaartje Assen-Duivendrecht en bier/eten), maar ik heb het er elke keer voor over als ik ga. Een gevoel van eenheid en kracht vind ik er terug bij de mensen (bij de spelers niet, maar goed). De spannende sfeer bij een Klassieker, het gezamelijke chagrijn of vreugde. Met zijn 16.000-en afreizen naar De Kuip voor de bekerfinale, wat ik twee keer heb mogen doen. Juichen, lachen, vloeken, schelden met mensen die je helemaal niet kent. Elkaar juichend in de armen vallen van puur geluk. Het is een uitlaatklep en een liefde. Wij zijn Ajax. En dat is eigenlijk met geen woorden te beschrijven.

 

Laten we maar stoppen met deze discussie. Ik vind je gewoon nep als je jezelf een supporter noemt van een buitenlandse club, terwijl je in Nederland woont. Oké, ik vind het ook prachtig om te zien hoe FC Barcelona en Arsenal voetballen, maar ben ik een supporter van die clubs? Tuurlijk niet. Ik ben een PSV-supporter, omdat het stadion hier om de hoek ligt en ze mijn stad vertegenwoordigen.

 

Hou er maar gewoon over op ja.
Ik ga lekker in me BMW rijden waar ik niet trots op ben omdat die niet in Nederland is gemaakt.

 

Ja maar ben je nou PSV supporter omdat je PSV een mooie club vindt of omdat je toevalling in Eindhoven bent geworden?

Je kiest toch gewoon een club die je bij je vindt passen ongeacht landsgrenzen?

 

Wat een vergelijking weer.

 

Hoiiii

 

Dan zie je maar hoe nutteloos deze discussie is.

 

Het is gewoon een domme vergelijking. Punt uit.

Ik vind PSV een mooie club, omdat ik ermee opgegroeid ben. Als mannetje van twaalf liep ik rond op de Herdgang op jacht naar handtekeningen, ik mocht elke maand met m'n opa mee naar het stadion, dat is waarom ik nu PSV-supporter ben. Ik noem mezelf geen supporter van een club als ik ze een paar keer mooi heb zien voetballen en al helemaal niet als die club zich in het buitenland bevindt. Hoe kan je nou een speciale band hebben met een club als je er zo ver vandaan woont?

 

Doe maar 2.

Waarom zou je een speciale band met een club moeten hebben om er supporter van te zijn? Dan zou FC Mexico Stad de meeste echte supporters volgens jou hebben omdat daar de meeste mensen wonen, en de miljoenen supporters van Arsenal zijn maar wannabes.

 

Laten we maar gewoon weer ontopic gaan want dit levert verder toch niets op. Mocht er de behoefte zijn om de discussie verder te voeren dan kan dit in het andere voetbaltopic.

 

Je kan je toch aangetrokken voelen tot waar de club voor staat, het voetbal wat op de mat gelegd wordt of een verbondenheid met de supporters van de club. Iemand kiest een club waar hij/zij zich betrokken bij wil voelen en daar hebben landsgrenzen niets mee te maken.

Die speciale band wordt vanzelf opgebouwd als je een keer een wedstrijd gaat bezoeken. Want als je supporter bent van een club in het buitenland, dan wil je er ook zeker een keer naartoe.