[Muziek] Terugblik op een decennium

Anders is zijn voornaam, tis een Deen. Zijn achternaam is Namelijk maar dat is hier niet vermeld.

Ik heb daar overigens niet op gestemd. Heb gewoon gekozen wat ik het leukst vond uit het rijtje, maar ik weet niet of dat ook overall zo is.

 

Ja, dat is waar. Ik moet nog steeds een verhaaltje vertellen maar ik vraag me af of dat nu echt zoveel zin heeft. Vrijwel niemand hier luistert dezelfde muziek (behalve Ruttyx).

 

Ultimate-guitar.com heeft ook een lijstje geproduceerd: De beste bands van het decennium. Lezers hebben gestemd. En de uitslag is:


10. Red Hot Chili Peppers

When guitarist John Frusciante returned to the Red Hot Chili Peppers in 1998 after a long battle with his heroin addiction, an already-popular band was injected with more life (and dollar signs) than ever before.

The 2006 release Stadium Arcadium, although nowhere near as legendary as the 90’s Blood Sugar Sex Magik, was still a Grammy-winning album that confirmed RHCP’s status as a viable band after 20-plus years together. But something always has to rain on our parade, doesn’t it? This month Frusciante announced on his website blog that he has officially quit the RHCP. Although the split appears to be amicable and it has more to do with a change in musical direction, it marks the end of a prolific and creatively charged era.


9. Lamb Of God

Although Lamb of God had been hovering under the industry radar for the first few years of the 2000s, the quintet’s aggressive, riff-fueled music is now an integral part of the heavy metal world. Undoubtedly guitarist Willie Adler and Mark Morton’s contrasting approach to the guitar (Adler focuses on heavy rhythmic work, while Morton is rooted in blues rock) lends itself to instantly memorable tracks like “Redneck” and “Walk With Me In Hell.” Not everyone can say they were up for a Grammy against the likes of Slayer (who ended up earning the coveted award), but Lamb of God managed just that feat back in 2006 with the album Sacrament. Confirming this is not a flash in the pan, Lamb of God earned yet another nomination for the upcoming 2010 awards. If they keep this kind of work up, they’ll be a shoe-in for our poll in 2019.


8. Mastodon

Once thought of as one of rock’s best-kept secrets, Mastodon was the ultimate “band’s band.” United by a common love for sludge metal and 70’s classic rockers Thin Lizzy, guitarist Bill Kelliher, drummer Brann Dailor, bassist Troy Sanders, and guitarist/singer Brent Hinds combined forces to create a sound just as eclectic as their combined influences. The band’s debut record Remission certainly created buzz, but it was 2004’s Leviathan and 2006’s Blood Mountain that hooked critics almost across the board. The members of Mastodon have apparently sold their souls to the devil because everything they produce these days seems to be either Grammy-nominated or hailed as utter perfection by critics. Among the latest praise? The 2009 release Crack The Skye was awarded a score of 5/5 by Total Guitar and is the second highest-rated album of the year according to Rate Your Music.


7. Dream Theater

It always seemed a bit odd that Dream Theater’s first big splash onto the music scene was via the early 90’s single “Pull Me Under,” a song which featured an extremely catchy hook and was given regular airplay with the hair bands on Headbanger’s Ball. It definitely is a far cry from the fare you’d hear from the progressive metal band today. Dream Theater’s technical prowess, complex arrangements, and solid grasp on memorable melodies are only a few reasons why the Long Island natives have earned a top spot in the poll. They probably deserve a slot just by their work on 2005’s Octavarium and 2007’s Systematic Chaos alone, but the quintet has also opened up the playing field for other forward-thinking bands by launching the Progressive Nation Tour. Drummer Mike Portnoy is usually the man behind the plan, and adding to his coolness, he’s also not afraid to release a few bootlegs here and there.


6. Megadeth

There has always been a rumor swirling around that Megadeth guitarist/vocalist Dave Mustaine isn’t the easiest to work with, and that idea is probably not far off of the mark judging by the revolving lineup. The past decade hasn’t been all smooth sailing, with a brief breakup caused by Mustaine’s arm injury, a reformation, and a slew of guitarists in and out of the band. When a comeback album The System Has Failed hit the shelves in 2004, it did in fact seem that Megadeth – a veteran band that almost veered more toward rock than metal in the 90’s – had rediscovered its roots. Mustaine discovered he also had skills as a tour creator when he founded the Gigantour Festival, which has brought out the likes of Lamb of God and Dream Theater. While the recent releases United Abominations and Endgame might not have sold quite as well as an iconic album like 1992’s Countdown To Extinction, critics are fully embracing Megadeth’s latest musical direction.


5. Foo Fighters

After over 20 years of performing, Dave Grohl still hasn’t tarnished his image as the nicest guy in rock. That certainly didn’t hurt Foo Fighters’ chance at being named one of the most impressive bands of the decade, but the Seattle group has long since proven that it has the talent to back up the sweet talk. Foo Fighters is one of those bands that has the uncanny ability to appeal to everyone from metalheads to, well, your grandmother. While some musicians have a difficult time maintaining their popularity, the Foo Fighters have done the unthinkable by hitting their peak record sales a good decade after their debut record. The 2005 release In Your Honor not only showed that the Foo Fighters aren’t afraid to explore their sensitive side on an all-acoustic second disk, it also featured one of the biggest hits to date for the Foo Fighters, “Best Of You.”


4. Green Day

Green Day’s Billie Joe Armstrong, Mike Dirnt, and Tré Cool took some big risks over the past 10 years, and rarely have such career moves been so lucrative. When the trio created the “punk opera” American Idiot, it was a case of perfect timing. With its cynical views on politics and the state of the Bush administration, American Idiot struck a universal chord that earned Green Day multi-platinum status. The 2009 release 21st Century Breakdown – labeled yet another punk opera – didn’t receive quite the warm reception that its predecessor did, but it still marked Green Day’s best chart performance to date. While some fans might be calling foul on the band’s new grandiose musical direction, it’s also understandable that Armstrong, now approaching 40 years of age, might not relate all that much anymore to the Dookie era.


3. Muse

Armed with an eclectic approach to music, Muse has shown that it’s not afraid to fuse genres that might seem at odds with one another. Dabbling in everything from classical to jazz to its primary forte, rock and roll, the British trio exploded with one critically acclaimed album after another this decade. An immediate impression was made with 2003’s Absolution, which five years later would be deemed the 23rd Best British Album Of All Time according to a Q Magazine public poll.

The follow-up CD Black Holes and Revelations didn’t do too shabby in that same poll, earning a spot at #34. At the helm of Muse is vocalist/guitarist/pianist Matthew Bellamy, who somehow has managed to make his live show just as impressive as the labor-intensive studio albums.


2. Avenged Sevenfold

Although Avenged Sevenfold has been fairly prolific this decade, it wasn’t until 2005’s City of Evil that the tide truly turned for the Huntington Beach band. The decision to abandon pure metalcore for a more alternative/straightforward rock approach driven by guitar harmonies seemed to be a wise move in terms of popularity, as vocalist M. Shadows and the gang suddenly found them thrust into the mainstream music world (including MTV’s Total Request Live and Guitar Hero II).

The self-titled 2007 release left you all severely divided (Avenged was at the top of both the annual “best” and “worst” polls), and we can only hope that the upcoming fifth full-length produces a similar love/hate relationship with our readers. It’s just too entertaining.


1. Metallica

For as many times as Lars Ulrich pissed off his fans due to the whole Napster debacle, it does seem that quality music wins out in the end. Of course, we weren’t so sure Metallica could pull it off. When we witnessed the band’s dramatic therapy sessions in the 2004 film Some Kind Of Monster, things weren’t looking so good. The changing lives of Metallica’s bandmates – now family men with very different routines – seemed to doom the course of their musical career. It’s true that 2003’s St. Anger was met with as many scowls as smiles (Pitchfork went as far as to give the album only .8/10; yes, that’s a point before that , but the legendary quartet put the drama aside and renewed our faith with 2008’s Death Magnetic. This year there seems to have been a general consensus across the board that Metallica, after 28 years as a metal institution, deserve its just rewards. Congratulations to James and the boys for going where few metal bands dared to go: The Rock and Roll Hall Of Fame.


Rest

11. Slipknot
12. Between The Buried And Me
13. Trivium
14. Coheed & Cambria
15. Radiohead
16. Opeth
17. Tool
18. Linkin Park
19. System Of A Down
20. Iron Maiden
21. Children of Bodom
22. Bullet For My Valentine
23. Rise Against
24. Queens Of The Stone Age
25. Wolfmother
26. blink-182
27. My Chemical Romance
28. The White Stripes
29. AC/DC
30. Disturbed
31. Arctic Monkeys
32. Protest The Hero
33. Paramore
34. Killswitch Engage
35. The Mars Volta
36. Alter Bridge
37. Coldplay
38. Porcupine Tree
39. Slayer
40. The Strokes
41. Kings of Leon
42. Dethklok
43. In Flames
44. Limp Bizkit
45. Brand New
46. Them Crooked Vultures
47. Nickelback
48. Billy Talent
49. August Burns Red
50. Audioslave




Hoezeer ik een Metallica fan ben, vind ik de eerste plek iets te veel eer (voor dit decennium). Death Magnetic was goed, maar ja, dat was het ook wel.

 

De jaren nul waren absoluut NIET de jaren van Metallica. Inderdaad geef jij de reden juist aan. Goed, een Grammy is geinig. Maar voor die ongelooflijke rukplaat St. Anger hebben ze het natuurlijk zelf al verpest. Death Magnetic is een goede plaat, maar bij verre niet legendarisch. Voor mij zijn Queens of the Stone Age, samen met Volbeat en Lamb of God toch echt dè bands van de jaren nul.

 

Ik vind het geweldig dat Porcupine Tree in de lijst staat

Zeer ondergewaardeerde band

 

Doet me goed dat Rise Against op die lijst op 23 staat, maar voor QotSA? Ik weet het niet, QotSa is namelijk één van mijn favo bands (samen met TCV en RA dus).

 

Ik heb als beste band op Coldplay gestemt, dat is echt mijn muziek.
Clocks is duidelijk het beste nummer.
Viva La Vida, Trouble, Fix You, allemaal geweldige nummers.

 

Je vergeet ''The Scientist'' :b:

 

Them Crooked Vultures vind ik moeilijk te beoordelen. Zij komen dus echt op de valreep van 2009 nog met een fenominaal album. Mag je zo'n band dan al toevoegen aan het rijtje der groten?
Ik hoop echt dat het meer dan een hobbybandje is, want ik wacht met smart op meer materiaal (en ik wil ze live zien \m/).

Ik snap die hele heisa rond Clocks niet. Hij staat in de top10 van de top2000, maar waarom? Nummers als -zoals jij noemt- Fix You of in mijn ogen the Scientist of Lovers in Japan vind ik zo veel mooier, dieper en pakkender. Dan vind ik Clocks een relatief makkelijk hitje.

 

Clocks is wel een goed nummer. Waarom is Lovers in Japan pakkender, zo geweldig vind ik die niet. Vind Coldplay trouwens wel 1 van de beste die in de poll staat. Alleen vind het jammer dat al die nummers nu steeds op de radio te horen zijn, dan ken je ze onderhand wel een keer.

 

Heb zelf gestemd op Queens of the Stone Age. Geweldige band

 

Ik kan makkelijk kiezen welke er duidelijk niet tussen horen te staan.
Zo heb ik niks met bands als Red Hot Chili Peppers, Metallica en System of a Down.

Maar dan hou ik er een drietal over waar ik niet tussen kan kiezen.
Ik vind zowel Arctic Monkeys, Muse als Radiohead zeer vernieuwend voor deze periode.

Dan zijn er nog band die in de lijst staan en ik erg tof vind, maar niet dé band van de jaren nul vind.
Dan zijn er uiteraard nog bands die persoonlijk favoriet zijn maar zeker niet kwalitatief genoeg zijn voor beste band van de jaren nul.
Deze staan ook niet in deze lijst, dat is gewoon persoonlijke smaak.

Ik hou mijn stem nog even voor me.

 

Ik ga voor Porcupine Tree. Deze band heb ik dit jaar ontdekt en ik vind ze echt super.

Niet echt mainstream, maar een supervette progressive band.

Voorbeeld van een van de vele vette nummers:
[yt]sUnAxegUJu0[/yt]

 

Nice, Rise Against op 23. Ze hebben veel variatie laten zien op al hun albums en ook hun teksten zijn erg sterk. Daarnaast is Tim McIlrath ook echt mijn held.

Ik stem op RA

 

Ik heb voor Muse gekozen. Had ik een jaar geleden nooit durven zeggen maar ik vind het helemaal het einde. Coldplay is een erg goede tweede. Ik vind het altijd heerlijk om Parachutes en A Rush Of Blood to The Head in 1 keer te luisteren


stiekem is pearl jam natuurlijk de beste,maar die zijn meer van de 90s

 

WTF Avenged Sevenfold op 2

 

Ik kende de band wel, maar ik heb nooit de tijd genomen om er eens goed naar te luisteren. Dit nummer klinkt erg goed, maar ik zie dat ze een gigantische discography hebben. Wat zijn hun beste albums?

 

Awesome band, dat Porcupine tree, mijn favo album van die lui is Lightbulb Sun, maar In Absentia en Deadwing mogen er ook zijn


Ik heb btw gestemd op anders en dat is dan Mastodon, vanaf 2004 ben ik dat gaan luisteren en na hun optreden op Bospop 2005 gigantisch verslaafd geworden

 

Dit blijft altijd lastig, zo'n lijstje van albums samenstellen en bedenken wat voor artiesten je het beste vind/vond van het decennium. Vooral nu het dus over tien hele jaren gaat... dik zes jaar geleden zat ik nog in het laatste jaar van de basisschool en was ik helemaal gek van metal e.d. . Bands als System of a Down of Linkin Park bijvoorbeeld (alhoewel de fijnproevers dat natuurlijk geen metal willen noemen) zouden waarschijnlijk wel een plaats hebben gekregen in de lijst. Alleen die tijd van alleen maar metal is voorbij en mijn smaak is godzijdank wat breder, hangt nu zelfs wat meer tegen de hiphopkant aan, alhoewel dat ook een gekke ontwikkeling is nu er steeds meer troep uitkomt (of beter gezegd: de hiphop die breed wordt uitgemeten is vaak troep te noemen) onder het genre hiphop. Albums van rappers die in feite helemaal niet kunnen rappen (Kanye West... ik kan heel goed snappen dat je hem dope vindt, ik luister zijn muziek ook wel, maar die man heeft een rapgeluid zonder enkele diepgang en gevoel... ook de teksten zijn so-so) worden de hemel in geprezen en enkel mannetjes die goed kunnen omgaan met stemvervormers vind je terug in de toplijsten. Ik heb dan ook de beste hiphopalbums van '00 via het internet gevonden, de top 40 bracht alleen in het begin en op spaarzame momenten wat leuke nummers naar voren (Eminem, iedereen kende het en bijna iedereen vond het *terecht* goed... tot aan Encore dan) van meestal al grote namen (Snoop heeft een aantal goede nummers gemaakt, maar ook troep) en vaak gingen de grote namen net zoals bij het metalgenre de mist in of het was gewoon minder dan het 'onovertrefbare' eerste/vorige album dat ze eerder afgeleverd hadden. De Wu-Tang Clan is een goed voorbeeld daarvan, het was niet echt slecht, maar ook niet zo legendarisch als 36 Chambers of Wu-Tang Forever. Nas heeft wel echt vreselijke troep afgeleverd in dit decennium, alhoewel het ergste, Nastradamus, van het vorige decennium was (wel een close call, album kwam uit in 1999).

De, in mijn ogen, goede nieuwkomers kan je niet kennen als je enkel de top 40 hebt gevolgd. Niemand bij mij in de buurt kent de CunninLynguists, een hiphopgroepering die voor mij toch echt wel een van de beste is van het decennium. Ze hebben vier solide albums uitgebracht (alhoewel ik Dirty Acres nog niet zo goed heb beluisterd), met voor mij als topper A Piece of Strange. Niet vaak gebeurt het dat ik na dik drie jaar nog precies dezelfde tracks met hetzelfde plezier beluister. Nothing to Give, The Gates, maar ook van de andere albums toveren nummers als War (eerste drie minuten zijn een instrumentele track, waar na drie minuten een nummer dat over het algemeen bekend staat als 'Karma' komt, geweldig), Rain en natuurlijk Mic like a Memory een glimlach op mijn gezicht. Een andere hiphopgroepering die stil kwam en net zo stilletjes uit elkaar viel was Binary Star. Ze hebben twee albums uitgebracht, Waterworld en Masters of the Universe, waarvan Masters of the Universe de bekendste of beter gezegd de minst onbekende is. Reality Check van Binary Star (van het album MotU) vond ik als aanrader op het internet en het was inderdaad een aanrader te noemen. Heb hem vooral een aantal jaar geleden elke dag minstens twee keer gedraaid, heerlijk nummer. Maar ook andere nummers van Binary Star doen het goed bij mij. Het valt eraan af te horen dat deze jongens niet in een geavanceerde studio hebben gewerkt, maar dat stoort totaal niet en heeft zo zijn charme. Ook deze groep, ondanks het feit dat ze weinig gemaakt hebben, komt hoog in mijn lijstje.

Veel andere hiphopfans zullen Atmosphere ook wel noemen, ik niet. Ik heb mij sowieso te weinig verdiept in zijn werk en vind de nummers die ik heb gehoord niet heel leuk of bijzonder... Trouwens, een artiest die we dit decennium echt niet mogen vergeten is MF Doom, over vernieuwing gesproken... Madvillainy, wat een plaat. Ik heb lang moeten wachten voordat ik het goed vond worden en nu valt de hele plaat al niet meer weg te denken uit mijn iPod. Korte, stevige nummers met een ontzettend goede rapstem eronder. In het begin kon ik er niet naar luisteren, jaar laten liggen en toen weer opgepikt en toen begon ik het te waarderen. Ook Danger Doom - The Mouse & The Mask was vet, sowieso heeft deze man erg veel goede nummers uitgebracht, veelal door samenwerking met andere artiesten. Sowieso is Doom een van de weinigen die sterk is door blijven gaan in het jaar '00.

Ehm, verder heb ik dit decennium Blackalicious goed kunnen waarderen, hun jazzy hiphop vind ik erg mooi en sfeervol met als topper Make You Feel That Way, sowieso een van mijn favoriete (hiphop)nummers aller tijden. Een vreemde eend in de bijt is misschien Dday One, maar ik vind zijn instrumental album Heavy Migration echt ontzettend mooi en relaxt om naar te luisteren dat ik hem toch even moet noemen... Immortal Technique heeft ook veel moois gemaakt, alleen ik vind lang niet alles vet wat ie aflevert en sowieso heb ik het niet zo op die extreme anti-government rappers... maar als je een kunstwerk als Dance with the Devil maakt dan moet je ook wel even genoemd worden.

Winne heeft verder ook een aardige tien jaar gehad, vind het echt een van de betere rappers van Hollandse bodem, alleen heb het gevoel dat ie beter kan dan wat ie maakt... De laatste die ik noem is Nujabes, die heeft ook wat prachtige beats (als je het zo wil noemen) afgeleverd waarop soms met veel succes op gerapt wordt (Think Different).

Ik heb nu eigenlijk niet zo veel zin meer om nog meer te schrijven, ik ben er ongetwijfeld een aantal vergeten en ik zal later een lijstje afleveren, maar dit is mijn (incomplete) kijk op dit decennium.

 

Meest bekende en degene die ik het meest geluisterd heb zijn (in random order):

- In Absentia
- Lazarus
- Deadwing
- Fear of a Blank Planet

Toen ik ze voor het eerst hoorde vond ik er vrij weinig aan, maar na een paar keer luisteren begon ik het enorm te waarderen!

Hun laatste album The Incident is ook een prima album, maar ik heb deze nog niet vaak genoeg geluisterd om er een goed oordeel over te vellen.