Dat 'punt' zag ik ook wel:
De wisselvallige emoties en psyche van een kind; de emoties van de dieren zijn de emoties die zich in Max afspelen, zoals iemand op een ander forum het prima verwoordde.
Maar elke vorm van structuur ontbrak voor m'n gevoel. Daarom wist ik niet zo goed wat ik er mee aan moest. En nog steeds niet... Gevoelsfilms moeten altijd even bezinken bij me, en op een later tijdstip ga ik óf terug verlangen naar de film, óf zinkt ie langzaam weg uit m'n geheugen Kortom: ik ben er nog niet uit.
Maar ik kan me wel voorstellen dat je helemaal verliefd wordt op deze film.
Laatst bewerkt: 20 jan 2010