Het Werk, Inkomsten & Ervaringen topic

Wel benieuwd wat je doet dan

 

Oh ja miss even moeten vermelden Ik vaar in de offshore, sleepboot (AHTS) dus. 4e machinist pas dus onderaan de ladder.

 

Ja, ik zat meteen te denken aan zo'n gast die in Turkije/Egypte 12 uur per dag diverse waterpijpen probeert te verkopen en na de vakantieperiode weer naar huis gaat XD. Alleen het salarisverhaal ging helaas niet op.

 

Mooi! Goede vriend van me wil dat uiteindelijk ook (heeft MBO en toen HBO gedaan en ondertussen ook wat specialisaties (Neuro etc)). Maar het is een lange weg inderdaad. Hij werkt nu even als detacheerder, even rust zeg maar.

@KevskiVD, dat bedrag klopt heel aardig als startsalaris HBO-er inderdaad.

 

Zat ik toch in de goede richting Jij werkt toch bij /Mod --zip-- Nee daar werk ik niet meer, was afstudeerstage ?

 

Vanaf volgende week dinsdag ga ik zes maanden lang werken in een zorgcentrum voor bejaarden. De meesten (6 mensen) zijn daar dement en hebben hulp nodig. Ik zal de 'basis' dingen in de zorg gaan doen. Dus ontbijt maken voor de mensen, de afwas,de was, de mensen de krant voorlezen, een praatje maken met ze. Hun kamers opruimen en bedden verschonen. Een boodschap samen met ze doen.

Met de lichamelijke verzorging zal ik niks te maken krijgen. Dat is weer 'hogerop' zeg maar. Ik doe dit via een project van de SOZAWE en het heet 'Meedoen'. Het is dus gesubsidieerd werken. Ik behoud mijn bijstand en daarnaast werk ik 20 uur in de week. Na deze zes maanden hoop ik een goed genoeg beeld van de zorg in het algemeen te hebben, zodat wanneer ik terugga naar het opleidingscentrum (waar ik begin dit jaar ook mee te maken had) ik goed en met overtuiging kan vertellen waarom ik mijzelf tot mijn 60ste zie werken in de zorg. Als ze mij dan die opleiding willen aanbieden (Zorg en Welzijn, MBO) dan heb ik na een jaar ook 90% kans baangarantie.

Begin dit jaar kwam ik daar en toen zagen ze gewoon de twijfel bij mij en zeiden dat ik eerst maar wat ervaring erin moest krijgen voordat ik met zo'n opleiding begon. Dus inprincipe is dit project puur om te ervaring op te doen, weer het werk 'feeling' terug te krijgen en erachter komen voor mezelf of ik inderdaad echt in de zorg wil .

Dat was het

 

Nice hoor, ben benieuwd wat je na deze periode er van vind. Ik heb ook altijd veel bewondering voor mensen die hun hele leven in de zorg werken

 

Ja ik heb er ook bewondering voor, ik vind het ook echt een mooi gebaar. Het is aan de ene kant jammer dat het niet gelijk betaald werk is, dat kan wel maar dan heeft het niks met zorg te maken maar met een volledig andere richting. In de zorg zal altijd werk blijven en juist mannen zijn erg gewilt in de zorg. Thuiszorg is er dan nog wel, maar daar werk je tegenwoordig niet meer dan 15 a 20 uur per week. Kun je dus geen normale living van maken. Ben zelf ook erg benieuwd hoe het mij zal bevallen. Eerder dit jaar deed ik een weekje vrijwilligerswerk bij een dak en thuislozen opvang en dat beviel goed maar dit is echt wel anders, en kan misschien alleen maar leuker zijn.

Voor allerlei dingen is het goed, minder thuiszitten, meer onder de mensen, weer echt voelen zeg maar wat werk is. Ik zal mijn bevindingen vertellen volgende week

 

Mensen helpen is altijd goed. Het zal nog best zwaar zijn denk ik, maar daarom ook een uitdaging!

 

Ha, een mannelijke zorgcollega op het forum Ik heb dit jaar ook heel veel gewerkt met demente ouderen en het is zeker een uitdaging. Vooral als de bewoners in een verder stadium zitten waarbij jij de persoon bent die zorgt voor structuur in de dag. Het vraagt soms wel heel veel geduld maar je hebt ook hele leuke en gezellige momenten. De bewoners hebben af en toe echt geweldige uitspraken. Ik zou nu al een boek vol kunnen schrijven over geniale momenten

Ik ging een keer bloedsuiker prikken bij een zeer slechtziende mevrouw. Ze kende mij al maar was een beetje slaapdronken. Ik kom binnen en roep vrolijk goedemorgen mevrouw B! Mens is 85 maar ik heb nog nooit iemand zo snel zien opstijgen in haar bed. JEZUS, ER STAAT OPEENS EEN VENT IN MIJN KAMER! 'Rustig maar, ik ben het, Jeffrey'. aahh ben jij het lieverd! Ik kwam daar ook altijd de droppot plunderen

Veel succes, misschien dat je later wel kan beginnen met de opleiding tot helpende of verzorgende! ( als je daar tenminste voor openstaat ).

 

Hahaha dat zijn inderdaad leuke dingen ja, bloedprikken mag ik echter nog laaaaaaaang niet,maar dat komt misschien later nog wanneer ik bezig ben met de opleiding. Ik ga ervan uit dat het me echt zal gaan bevallen. Ik wil dan tegen die tijd voor Zolg & Welzijn niveau 2 gaan. Als het goed is zou ik dan vast kunnen gaan werken bij een zorginstelling zoals waar ik nu (vrijwillig) ga werken. Ik was er vandaag even dus en kreeg een korte rondleiding en die man zei dat ie behoorlijk blij was dat ik er kwam werken, want hij was de enige man daar. Hij vertelde me ook dat er een oud vrouwtje was die gek op mannen was en dus ook leuke geintjes uithaalde enzo. Een andere man daar was weer een echte vrouwengek en had altijd leuke dingen te melden. Ik denk dat het tof gaat worden

Als ik voor helpende of verzorgende zou gaan, dan zou ik ook de verantwoordelijkheid krijgen over mediceinen en dergelijken he?

 

Ik heb zelf stage gelopen bij een bejaardentehuis waar ik dezelfde dingen moest doen. Echt ik heb me dood verveelt en het was écht niks voor mij. Sommige oma's zijn wel echt geweldig en dat is wel echt leuk om te zien. Maar kan wel snappen dat sommige andere mensen het wel leuk vinden, m'n moeder werkt al heel wat jaren in de zorg, succes!

 

Helpende niet, tenzij je autorisatie krijgt.

 

Mijn eerste dag zit erop en het is goed bevallen. Hele goeie sfeer, erg aardige collegas die heel tof in de omgang zijn. De taken die ik vandaag deed waren het indelen van kastjes van de bewoners. De bedden opmaken. Boodschappen in de proviantkast zetten, de boel een beetje vegen en opruimen. Ik werkte er samen met twee andere vrouwen en wanneer ik bijv bezig was met iets anders, dan ging een collega bezig met het tafel dekken voor de lunch. Het was als eerste dag heel relaxt.

En al werd mij verteld door de leidster van het project waar ik aan mee doe, dat ik niet te maken kreeg met het verschonen van mensen en dergelijken. Vertelde de leidster van de werkplek wel dat mocht ik in de buurt zijn en een bewoner heeft hulp nodig met iets, dat het mooi zou zijn als ik dan kan helpen, en daar ben ik uiteraard niet te beroerd voor. Maar die taken worden vrijwel altijd door 'hogeren' gedaan.

Ik vertelde over dat ik een hond had en ik kon bijna mijn zin niet afmaken want ze zei gelijk 'Oh maar die mag gewoon mee hoor ' geweldig, kortom...ik mag gewoon elke dag Yoshi meenemen naar de werkplaats, hoe tof is dat? Het werkt therapeutisch voor de bewoners, ze zijn gek op honden en het leid ze wat af en dat is heel goed.

Ze gaf mij ook wat advies en zei dat ik het niet als kritiek moest opvatten, dat in de zorg het heel erg word gewaardeerd als je het werk ziet liggen. Als je initiatief neemt en de bewoners ook bij veel van je taken betrekken, het haalt hun een beetje uit hun isolement. Al is het maar een simpele taak als de wasmand legen, vertel het ze. Ze vinden dat interessant en laat hun weer even terugdenken aan hun verleden.

De leidster van de werkplek zei ook dat ze exact diezelfde opleiding had gedaan als die ik misschien wil gaan doen. Ze zei er wel bij dat die heel erg pittig was, en zeg gerust bye bye tegen je sociale leven. Werken en naar school door de week. Thuiskomen en gelijk aan de slag met heel erg veel verslagen schrijven. Je moet veel medicijnen uit je hoofd weten en gedetailleerd kunnen beschrijven, en dit geld ook voor vele ziektes. Hoe dan ook, ik ben nu met dit bezig om te zien of dit mijn richting is, mijn ding is, na een halfjaar zie ik wel wat de verdere stappen zijn.

 

Tof om te lezen dat je het naar je zin hebt! En je ziet inderdaad vanzelf wel waar je uit komt. Ik denk dat je er vanzelf wel in groeit.

 

Ik zal nooit meer vergeten dat ik op mijn eerste stagedag in de slaapkamer stond van een vrouw van 92,,oh kom je mij wassen?! huppakee nachtjapon uit en daar stond ze dan. Mw had nog maar 1 borst ( amputatie ) en noemde de overgebleven 'het lappie' Meer was het eigenlijk ook niet.

Geweldig als je daar nu aan terugdenkt, en het is nog maar 5 maanden geleden. Je leert zo snel en veel, je groeit zoals Gerjan zegt iedere dag. Ik heb nu al zin in mijn volgende stage en vooral mijn derde leerjaar, het ziekenhuis!

Hopelijk dat het verzorg- en pleegwerk je gaat interesseren! Het is zoveel meer dan billen wassen.

 

Voor een eerste dag ging het al hardstikke goed, ze had het over dat je initiatief moet nemen en dat was ik ook al van plan te gaan doen. En ik heb vandaag ook geprobeerd een praatje te maken met een bewoner maar het bleef bij een vrij kortaf gesprek. Als ik ook zie hoe mijn collegas omgaan met de bewoners, het is echt heel mooi te noemen. Alsof het gewoon echt familie van hun is, en ik hoop uiteindelijk ook zo met hun om te kunnen gaan, maar dat moet wel in je zitten. Maar ik geloof ook dat zoiets moet groeien, het is nog maar mijn eerste dag, heb nog zover te gaan

 

WTF man, nu kan ik niet meer slapen.

 

Blij dat ik in de ICT werk, damn. Over werken gesproken, begin a.s. vrijdag als externe bij de ING in Amsterdam. Ben benieuwd . Nu hopen dat ik alle XBW Gansters kan ontwijken, want ik werk in Zuid Oost

 

Deze richting zou me ook wat lijken, maar ik heb van vele mensen gehoord dat er lastig werk in te vinden is. Plus ik heb maar IVBO als opleiding en zou denk ik niet zomaar in de ICT kunnen beginnen.

Vandaag mijn tweede dag gehad en het was echt volledig anders dan gisteren, gewoon duidelijk toffer ook. De bewoners waren gelijk gek op m'n hond Yoshi, en mijn collegas ook. Ze lopen er echt weg mee....en dat is echt heel gaaf. Toen het op een gegeven moment wat rustiger was besloot ik even met Yoshi te gaan lopen buiten en vroeg of het misschien een goed idee was om een bewoner mee te vragen. Dus hoppa...ik samen met een bewoner en de hond naar buiten, hij zat in een rolstol en hield de riem vast en ik duwde hem. Beetje gepraat onderweg, was gewoon echt tof dit.

Ze vertelde me na afloop dat ik dit vaker mag doen, want die man houd ervan om even naar buiten te gaan, en het is voor zowel hond als mens hardstikke goed. Er zit ook een man van 95 jaar, hele toffe gast ,maar die zit vaak alleen in zijn kamer en uit het raam te staren. Ik ga er meerdere keren per dag langs en ga daar zitten. Om te communiceren met hem moet ik dingen op een soort schrijfboordje schrijven en dan antwoord hij erop. En ik blijf het zeggen, de sfeer is er ongelooflijk goed. Iedereen gaat met elkaar om daar alsof ze één grote familie zijn.