Ik was 18 toen ik vader werd en alhoewel ik eindeloos veel van mijn zoon hou, het is echt veel en veel te jong.
Nadelen:
- je bent zelf nog op zoek naar wie je bent
- je omgeving laat je keihard vallen (vrienden etc)
- je slaat een fase in je leven over
- je moet ontzettend hard knokken om je kind de zekerheid te bieden die het nodig heeft (vaste baan, woning etc)
- het zit je eigen dromen/ontwikkeling in de weg
Ik ben niet meer bij de moeder van mijn zoon en mijn zoon is elke week de helft van de week bij mij. Ik geniet evenveel van beide helften
Best of both worlds zeg maar.
Psychisch gezien schijn je redelijk volwassen te zijn rond je 25e. Eerder aan kinderen beginnen kan wel, kost je gewoon veel energier
Klik om te vergroten...