The Tree Of Life (Malick, 2011)
Vol verwachting maar ook licht sceptisch stapte ik de zaal binnen, maar dat beetje bange vermoeden maakte al snel plaats voor fascinatie. Wát een schitterende film. Voor mij was het relationele, familieaspect alleen emotionele context voor de GEWELDIGE manier waarop Malick het ontstaan van alles in beeld (en geluid) brengt. Een van de mooiste, meest spirituele ervaringen die ik ooit heb gehad. De film was, zoals ik van Malick gewend ben eigenlijk, op z'n allermooist als er geen mens te zien was, en er geen woord gerept werd. Magisch.
Laatst bewerkt: 16 jun 2011