[Algemeen] Boeken [Deel 2]

Anders had ik de challenge ook zo gehaald.

 

Daarom juist. Ik haal hem er af, maar dat is niet alleen om de challenge, dan wel om het feit dat boeken die ik niet verder lees voorlopig, ook niet op mijn GR wil hebben.

Ik plaats alleen boeken op mijn GR als ik ze al gelezen heb of als ik er mee bezig ben, maar dat laatste in het geval van Spel der Tronen dus even niet.

 

Joakim is drieëndertig wanneer zijn vrouw dood aangetroffen wordt. Katrine is verdronken en de politie gaat ervan uit dat het een ongeluk was. Het jonge gezin was pas naar het eiland Öland in de Baltische Zee verhuisd om er een honderdvijftig jaar oud vuurtorenlandgoed in ere te herstellen. Joakim blijft achter met zijn verdriet, zijn twee kleine kinderen en het te renoveren huis. Het wordt hem te veel, hij verliest zijn greep op de werkelijkheid en begint de rondwarende geest van zijn vrouw te voelen, in en rond het huis. Hij zou het pand best willen verkopen en vertrekken, maar kan het niet. Een jonge politieman uit het noorden begint intussen te vermoeden dat de dood van de jonge moeder allesbehalve een ongeluk was.

Nederlandse titel: Nachtstorm. Ook goed te betalen, net als Schemeruur!

Mijn Goodreads review over The Darkest Room/Nachtstorm hier en over Echoes from the Dead/Schemeruur hier.

 

Dus ik zit nu zo The Day After Tomorrow te kijken, en nu vraag ik me af... Is er eigenlijk een dergelijk rampenboek? Day After, hell, zelfs iets als Twister. Lijkt me wel leuk. Geen hoogstaande literatuur, maar wel leuk.

 

Uiteindelijk The Hobbit besteld, een luchtig boek om mee te beginnen. Ben wel een beetje bang dat ik hiermee de film een beetje ga verneuken voor mij aangezien ik dan al het verhaal ken.

 

Waarom doe je het daaaan? (al is het eigenlijk meestal toch Boek >>> Film. Dus ik denk niet dat je een verkeerde keuze hebt gemaakt)

 

Hmm, ik denk dat het wel meevalt toch? De manier waarop ze deze films maken zijn zo indrukwekkend en mooi, dat er nog genoeg plezier aan te beleven valt als je het verhaal al kent.
Meestal is het inderdaad boek boven film, hoewel ik het met de Lord of the Rings boeken niet vond.

 

Ik heb de boeken niet gelezen en vind de films overrated, dus ja... De boeken zijn dus nóg slechter?

Spoiler

 

De films zijn qua pacing wel beter De boeken beginnen in een enorm laag tempo met enorm veel expositie en dat tempo word steeds hoger en hoger (denk dat tolkien zich halverwege fellowship realiseerde dat als hij dat tempo aan zou houden hij nog zon 100.000 bladzijdes zou moeten schrijven )

Maar zonder de boeken gelezen te hebben kun je de films nooit op dezelfde manier waarderen. Omdat hoe lang en uitgebreid de films ook zijn er toch heel erg veel achtergrondinformatie en verdieping weg is gelaten.

Kan natuurlijk ook niet anders.

Voor de Hobbit is dat toch anders, dat is een veel beter verfilmbaar verhaal. En dat moet in 2 films toch vrij volledig te verfilmen zijn volgens mij.

 

Jij vind LOTR films overrated? Zeg maar dag met mijn support aan je HP campagne!

 

Op mijn beurt vind ik Harry Potter dan weer bijzonder overschat.
Waarbij ik wel moet vermelden dat ik mezelf maar tot en met deel drie genoeg kon motiveren om verder te lezen.

 

Ik begin opeens te twijfelen of ik die aanraders van jou wel moet oppikken. Wat is dit nou weer voor wansmaak.

 

Heb er ook wel mijn redenen voor.
Ik begrijp dat zeker de eerste delen vooral op kinderen gericht zijn, maar ik hoorde van zoveel volwassenen dat ze er zo van hadden genoten. Dus ik verwachtte best wat, maar de eerste drie boeken vallen gewoon echt vies tegen. Het is vooral zo verschrikkelijk lineair.
We beginnen altijd bij de Dursleys (volgens mij was dat de naam, in ieder geval die 'normale' familie), daarna gaat Harry op de een of andere manier naar Hogwarts. Daar doet hij stoute dingen en ontdekt hij iets wat eigenlijk niet ontdekt mag worden. Harry krijgt op zijn kop, maar vogelt toch uit hoe het zit en op het eind wordt Voldermort er aan de haren bijgesleept en een soort van verslagen om in het volgende boek weer terug te keren. Oh ja, en ze spelen tussendoor nog wat potjes Quidditch op hun bezemsteeltjes.
Dat had ik na drie boeken echt wel gezien. De ontwikkeling van de karakters was ook maar minimaal (al kwam dat iets op gang in deel drie) en alleen Dumbledore en Hagrid vond ik leuk. Malfoy was echt een dramatisch stom personage.

En daarnaast vind ik het niet al te best geschreven. Hogwarts kent ook geen zonlicht schijnbaar, want bijna iedereen is 'pale' of 'white-faced' volgens Rowling. Ik had pas via Calibre eens uitgezocht hoe vaak die worden voorkomen. Wat bleek: eens in de zeven à acht pagina's (in het eerste deel) werd er iemand als pale of white-faced omschreven! Dat is echt bizar vaak en daar begon ik me ook echt aan te storen. Het is gewoon niet echt iets voor mij.

 

Ik was er ook halverwege boek 3 klaar mee. Het is lekker vlot geschreven en een heel leuk gegeven maar voelde al snel meer als een screenplay dan een fantasy epos (vond de films vanaf deel 3 dan wel weer heel aardig)

Maar misschien ben ik te vroeg gestopt want net toen ik er klaar mee was werden de boeken wat dikker en als ik van de films uit mag gaan de toon ook wat serieuzer

 

Het klinkt meer alsof de setting/het verhaal op zich je niet bevalt dan dat je echte kritieken hebt op het boek. Tenminste, de dingen die je noemt kan ik gewoon niet zien als minpunten. Harry doet stoute dingen, speelt Quidditch, Voldemort is evil. Dat is toch geen minpunt? Dat is een constatering... een feit. Zo kan ik van ieder boek dergelijke feitjes opnoemen en het als minpunten 'adverteren'.

En een boek lineair noemen... Serieus? Is een boek niet altijd lineair?

Dat in het laatste stukje is me nooit opgevallen, maar ik heb vooral de NL versie gelezen. En dan nog; het is Engeland. Natuurlijk is iedereen pale en white faced. En aangezien in het eerste boek natuurlijk de meeste mensen geïntroduceerd moeten worden verbaast het me niks dat daar die benaming het vaakst voorkomt.
Ik heb de boeken meerdere malen gelezen en dan nog eens meerdere malen beluisterd dmv de luisterboeken. Kan dus niet zeggen dat er iets mis is met de schrijfstijl of ontwikkeling van de personages.

Maar goed, verschillende smaken enzo. Je bent eigenlijk de eerste wat ik tegenkom die er geen hol aan vindt.
Ik haat je.

 

Ga verder lezen gast, Tyrion Lannister was al een baas in de serie maar vooralsnog is ie nog genialer in het boek. Zit pas op een kwart van het geheel maar is erg vermakelijk. Serie volgt het ook wel er goed eerlijk gezegd, personages zetten ze perfect neer vergeleken met het boek. Hopelijk heb ik alleen 'A Clash of Kings' al uit als S02 komt. Fantasie kan ik nu niet echt gebruiken in het eerste boek door de serie, af en toe wel jammer.

 

Je begrijpt niet helemaal wat ik bedoel volgens mij. Met 'lineair' bedoel ik het verloop van de plot. Zoals ik al zei, dat is steeds hetzelfde: Dursley, Hogwarts, ontdekking, stoute Harry, Voldermort en tussendoor wat Quidditch. Dat geldt dus voor de eerste drie boeken. En natuurlijk is een plot niet altijd lineair en zeker niet in een serie. De gebeurtenissen in HP zijn steeds hetzelfde maar dan in een ander jasje en met een iets andere bad-guy bijvoorbeeld. En dat vind ik wel een duidelijk minpunt. Het is dus een constatering mijnerzijds dat de plot gewoon een vast stramien is drie boeken lang. De een vindt dat natuurlijk belangrijker dan de ander.

Over de ontwikkeling van de personages herinner ik me nog wel een voorbeeldje. Harry en Ron hadden op een gegeven moment dat doek waarmee ze onzichtbaar waren (in boek twee volgens mij) en ze gingen Malfoy ondervragen. Tot dan toe maakte Malfoy alleen maar irritante opmerkingen richting Harry, maar een uitdieping had zijn personage nog niet gehad. Dat moment, met Harry en Ron onder het doek, was dé kans om iets van Malfoy te laten zien en zijn gedrag te verklaren. Bang voor zijn vader, onzekerheid of iets anders? Niets van alles, hij blijft gewoon dom doen.

En om nou bij tig personages 'pale' of 'white-faced' te laten vallen is gewoon hoogst irritant vind ik. Doe dat dan af in één of twee zinnetjes en laat het daarna lekker rusten.

 

Die vastigheid vond ik juist leuk. Hogwarts en de personages zijn imo echt neergezet als een...wereld waar je wilt zijn. Dat er dan een vast stramien is klopt en vind ik dus totaal niet erg + het past ook gewoon bij de boeken aangezien het gaat over een jongen die naar een 'boarding school' gaat. Maar dat alles eigenlijk hetzelfde is ben ik het gewoon mee oneens. Ja, er zijn ieder jaar overeenkomsten, maar imo verschillen de uiteindelijke gebeurtenissen genoeg om er geen klachten over te hebben. Zoals ik zei; dan kan ik ieder boek/serie nagaan en er even hard labeltjes op plakken. Die wat jij nu noemt zijn zo breed dat ik het gewoon niet kan zien als een écht kritiekpunt.

En die punten van je zijn ook duidelijk voor je aan de serie begint.

Een jongen wat bij zijn oom en tante woont en naar school gaat. Op die school gebeurt er shit en speelt hij Quidditch en heeft ie les. Ondertussen is er een evil guy die hem dood wilt. Harry moet dingen leren en mysteries oplossen om te kunnen hopen hem te verslaan. Dat is eigenlijk zo een beetje wat op de cover staat. Wat verwacht je anders zou ik bijna willen zeggen. Dit is niet de juiste serie om de wereld over te trekken en tig exotische locaties te bezoeken (bv). Dit hoort er iig allemaal bij en is wat de serie voor mij juist zo goed maakt. Diezelfde wereld waar je je iedere keer weer in onder kunt dompelen, ieder jaar weer andere mysteries maar toch de leuke bijzaken als de lessen en Quidditch.

Ik weet even niet precies welk stuk je bedoelt, maar waarom zou Malfoy dat opeens gaan vertellen? Er komen in de loop van de boeken nog een hoop dingen naar voren over verschillende personages, maar ik zou het juist geforceerd hebben gevonden als Rowling Malfoy iets over zijn angsten had laten vertellen op dat moment. Hij is op dat punt gewoon de irritante pestkop en heeft er de leeftijd niet naar om zijn emoties bloot te leggen, geen reden om hem zijn gedrag te laten verklaren. En aangezien we het verhaal via Harry volgens kon het ook niet op een andere manier.
Op dat moment verlang je dus iets van het verhaal wat gewoon niet kan.

Maar iedereen ís gewoon pale en white faced. Mja, het moet je maar opvallen. Jammer dat het je is opgevallen en je het boek tot op zekere hoogte op die manier voor jezelf hebt verpest. (ik hoop niet dat je het nu ook voor mij hebt verpest Zul je zien dat het mij ook gaat opvallen.)

 

Ja, dat is dan vooral een kwestie van smaak. Ik vind het gewoon echt constant meer van hetzelfde in een klein nieuw jasje, maar dat boeide mij gewoon niet voldoende. De gebeurtenissen vind ik niet afdoende verschillen; ze zijn elke keer weer terug te herleiden naar hetzelfde uitgangspunt. Dat is zeker niet bij elke boekenreeks zo.
Erg breed is het dus juist niet, omdat het steeds hetzelfde verloop is dat je kan ontdekken. Als ik dan niet in die wereld gezogen wordt (wat dus absoluut niet het geval is), dan zijn dat punten waaraan ik me ga ergeren.

Ik vind dezelfde locatie zeker geen reden voor lineariteit. Dat had ze best anders kunnen aanpakken. Zoals ik al zei komen elke keer dezelfde stramienen terug: Harry ziet iets, doet iets wat niet mag, krijgt straf en lost het zelf op met Voldermort waarna iedereen schouderklopjes uitdeelt. Laat eens een aantal van deze zaken varen en ga dieper in op een apart subplot. Laat Voldermort bijvoorbeeld eens een of twee boeken achterwege en laat door wat mystiek en suspense wat meer vragen omtrent zijn personage open. Nu liggen zijn kaarten elk boek altijd op tafel en vond ik hem als bad-guy gewoon niet interessant genoeg meer. In plaats van constant hetzelfde gedoe, had ik liever wat uitdieping van de karakters gezien in de eerste drie boeken. Dus dat ik dat had kunnen verwachten, ben ik niet met je eens.
Exotische locaties bezoeken eis ik ook helemaal niet. Dat zeg ik ook nergens. Hogwarts en zijn personages zouden zelf interessant genoeg moeten zijn, maar die vlieger gaat voor mij niet op.

Ik weet het ook niet precies meer, maar ze waren in ieder geval aan het praten (Malfoy en zijn trouwe schoothondjes) over Harry en waar Malfoy's afgunst vandaan kwam. Het was juist niet geforceerd geweest om dan wat over Malfoy los te laten. Het doek hadden ze al sinds het eerste boek, dus komt niet uit de lucht vallen. Het plan om Malfoy te bezoeken speelde ook al langer meen ik, dus er werd zelf voorzichtig naartoe geschreven, maar uiteindelijk volgde er een flinke anti-climax.

Wat is dan nog het nut om meer dan twintig keer iemand als pale of white-faced te typeren? Dat is er dus niet. Zou wat zijn als elke auteur iets schrijft zoals: "de boom, met de donkere stam (...)"
Daar word je helemaal gestoord van op den duur. Misschien niet als je helemaal in het verhaal zit, maar dat zat ik dus niet en dan vallen zulke dingen op.

 

Haha een hater, ik wist niet dat ze bestonden. Ik ben net zoals Dulle een groot fan van HP, maar bijna alle punten die jij opnoemt heb ik echt een beetje een wtf-gevoel. Ik weet niet waar jij op let tijdens het lezen, maar ik heb er echt nooit erg in gehad dat ze vaak pale schrijft.
Ik kan nog begrijpen dat je deel 1 en 2 nogal kinderachtig vind, die zijn eigenlijk geschreven met het oog op de doelgroep van 13+ (zoiets), maar vanaf deel 3 wordt het toch allemaal wat volwassener en de laatste 3 boeken zijn echt alles behalve voor kinderen.
Ooh, en Voldemort komt niet in elk boek voor.