Oef...
Vanmiddag zal ik mijn stem op de bus doen en ik heb besloten vóór te stemmen.
Vanuit eigen belang heeft Europa baat bij een stabiel land aan de oost-grens. Oekraïne heeft de keus voor Europa gemaakt in haar revolutie en de problematiek die het land daarna heeft ondervonden is een feit dat je niet kunt terugdraaien. Als Europa zich nu terugtrekt ipv de hand uitreikt, glijdt Oekraïne verder af en heeft de EU een slechtere buitengrens dan voorheen. Ik erken dat het momenteel een bende is in Oekraïne, maar ik zie dit niet als argument om daarom vooral ver weg te blijven. De turbulentie in de Oekraïnse politiek heeft behoefte aan houvast om orde op zaken te stellen en ik ben van mening dat Europa dat moet willen bieden, vanuit solidariteit enerzijds en de wens voor een stabiele oostgrens anderzijds.
Dat standpunt maakt van mij iemand die vóór het idee is van verdere Europese integratie van Oekraïne. Mijn afweging in dit referendum is dus: ik ben in principe voor, maar zijn er argumenten die mij zouden moeten bewegen om desondanks dit akkoord af te wijzen? Daarmee onderscheid ik mij dus van Eurocritici (zoals @Kevf, of zie ik dat verkeerd?) die in de basis al tegen zijn, en zich zouden moeten verdiepen in argumenten waarom dit akkoord misschien toch niet verkeerd zou zijn (om vervolgens gedegen af te wegen wel of niet bij het uitgangsstandpunt te blijven).
En dus vraag ik mij af: Wat staat er in dat akkoord waar ik fundamenteel op tegen zou kunnen zijn? Dat vind ik gewoon niet. Ik ben niet tegen vrijhandel (ook al is het huidige handelsaandeel klein), ik ben niet tegen integratie van defensie aan de oostgrens en ik ben niet tegen verder Europese integratie.
Als Oekraïne meer Europese wetgeving wil aannemen, dan moet zij dat vooral doen. Wetgeving is niet een privilege dat de EU verschaft; integendeel, het is een last, omdat het gepaard moet gaan met hervormingen. Echter, die last ligt op de schouders van Oekraïne, niet op die van de EU die op haar beurt enkel baat heeft dat het oostblok zich meer naar onze normen en waarden toebeweegt. De EU zou pas privileges uitdelen wanneer het Oekraïne lidmaatschap en stemrecht belooft, maar dat staat niet in dit akkoord en het zou onjuist zijn om daarop te speculeren in mijn afweging. Zelfs al is er een wens tot integratie uitgesproken, dat stelt nog steeds de overweging tot kandidaatstelling buiten dit akkoord. Als Oekraïne eenzelfde bende blijft, zal ze nooit EU-lid worden en daar verandert dit akkoord niets aan. Als Oekraïne over 20 jaar een stabiel en welvarend land zou zijn, dan verdient zij dezelfde rechten om als kandidaat-lid te worden beschouwd als elk ander Europees land. Die afweging zal ooit genomen worden, maar staat los van dit verdrag.
Dat gezegd hebbende, vergeet niet dat dit verdrag een intentieovereenkomst is. Een intentie is geen afspraak, want het eerste is altijd conditioneel : Er is een wens visumvrij reizen mogelijk te maken, maar dat kan enkel en alleen als daar de juiste hervormingen en verbeteringen tegenover staan. Die conditie moet je niet vergeten.
Open brief van Dijsselbloem: http://www.nrc.nl/next/2016/03/09/laten-we-het-over-dat-verdrag-hebben-1596255
Is dit nou een extreem-rechtse revolutie?
Laatst bewerkt: 10 mrt 2016
