Nederland was totaal ontwricht na de oorlog man. Financieel was de economie gehalveerd, alle welvaart was weg. Enkel dankzij het Marshall plan konden we ons land weer heropbouwen.
Over ons Duitse trauma, dat heerst vooral nog bij 60+. Praat eens met jongeren over het Duitse trauma, die beginnen eerder over 1974 dan 1945. Daarmee geloof ik ook niet in dat verhaal dat trauma's van generatie op generatie overgaan, de jeugd hier neemt de Duitse jeugd helemaal niks kwalijk. Ik hoor niemand eisen om excuses of hertelbetalingen, sterker nog, de foute nazi grappen vliegen je tegenwoordig om de oren.
Haha zo ga ik mijn standpunten voortaan ook verdedigen. Mooi begin
Kijk, een belangrijke pilaar in the needs of the people is hun identiteit: het erbij willen horen, je kunnen identificeren met anderen. Daarom lijk jij me een toffe gast want je hebt een Harley bv, waardoor ik mij met je kan identificeren. Voor allochtonen, tot aan de 5e generatie aan toe, is dat wat lastig. Je viert Koningsdag maar het is toch 'anders', je wil Oranje supporten maar het is 'anders'. Om van ZP maar te zwijgen natuurlijk, dat gaat helemaal tegen je identiteit in. Dat geldt voor iedereen, ga naar Tokyo en je vindt een café waar Nederlandse expats graag samenkomen.
Daarom vinden bevolkingsgroepen elkaar daar in. Marrokanen voelen zich prettiger met Marokkaanse elftal, Surinamers gaan liever naar Keti Koti dan 27 april naar het Museumplein. Nu lijkt men met elkaar te kunnen identificeren op basis van het slavernijverleden: een gemeenschappelijke geschiedenis die meerdere mensen samenbrengt. Maar er schuilt het gevaar van een bubble: iets waar bv altright mensen ook enorm gevoelig voor zijn. Van die gekkies die wekenlang allerlei rare shit over pizzagates en omvolking lezen en dat op een gegeven moment gaan geloven: hetzelfde kan gebeuren met 5e generatie mensen die opeens over excuses en/of herstelbetalingen beginnen onder het mom van een trauma.
Over oplossingen mbt gelijkheid:
Die liggen vooral in sociaal-economische factoren gepaard met culturele factoren. Het is zeker zo dat bepaalde racistische facetten van de samenleving bepaalde mensen terugdrukt in diezelfde sociaaleconomische omstandigheid (werk/woning markt bv). Dat is zeker kwalijk, maar de grootste privilege vind je als je in bepaalde omgeving opgroeit, en voor sommige is het lastiger om die stap voor hun eigen kinderen te maken om een betere jeugd te kunnen realiseren voor hun kinderen. Maar daar ligt wel de oplossing, niet in het praten over trauma's, excuusgeld of quota in het bedrijfsleven. Maar daar hoor je veel te weinig over en dat vind ik opmerkelijk.
Klik om te vergroten...