Dit alles tezamen is ook de reden dat ik met Nioh 2 ook wel echt "klaar" ben nu. Geen hogere moeilijkheidsgraad voor mij. Aan de andere kant doe ik deze uitspraak na 156 uur speeltijd op de klok, dus blijkbaar doet de game heel veel goeds. Dat is o.a. die diepgang zoals de verschillende stances en de vele soorten tegenstanders. Maar dan ben je inderdaad 15 min minimaal na elke missie loot aan het filteren, thee setjes aan het identificeren (echt waar), er zijn online clan battles waaraan je kunt doneren en dan heb je ook nog je eigen hut om zelf in te richten etc etc etc. En het verhaal is totaal niet te volgen, althans ik kwam er geen wijs uit. Maar filter al die onzin weg en de combat is echt wel goed en uitdagend. Veel verschillende bosses ook en met name de DLC is bij vlagen echt pittig. En in coop is het helemaal leuk wanneer je als team gecoördineerd speelt. Je kunt overigens maar een paar keer "down" gaan in coop, daarna is het echt game over en moet je de missie opnieuw proberen. Misschien had ik de game in mijn eentje ook minder leuk gevonden (zeker te lang durf ik te wedden), maar dit was mijn eerste Souls game die ik bijna 100% in coop heb gespeeld en op dat punt was de ervaring perfect.
Dus pros en cons, alles bij elkaar genomen. Ik vind de Dark Souls serie sfeervoller, maar Nioh heeft echt wel de genen van Ninja Gaiden. De gave trucjes die ik met mijn kusarigama kon uithalen, die zie je in geen enkele andere game. En ja: om goed te worden moet je toch echt wel jezelf committeren aan het leren van de moveset, want die gaat best diep.
Laatst bewerkt: 21 nov 2022