Beyond Good & Evil
Echt een van de beste games die ik op de Xbox gespeeld heb, het is jammer dat MS niet zélf dergelijke titels ontwikkelt, want die kan de 360 ook wel gebruiken. De sfeer, het verhaal, de personages, alles klopte en zelfs de Nederlandse vertaling was goed.
The Chronicles of Riddick: Escape from Butcher Bay
Doordat deze game lekker leentjebuur speelde bij Deus Ex is EFBB beter uitgepakt dan een ieder had durven hopen. Als je het dan tóch een FPS moet noemen, dan is dit na Half-Life 2 de beste op de Xbox.
Dead or Alive Ultimate
Het zal dan wel niet de beste fighter zijn, maar DoA heeft weldegelijk meegeholpen aan het succes van de Xbox en mag daarom niet ontbreken aan deze lijst. Ik vond deze gewoon leuker om te spelen dan DoA3, maar deze had net zo goed hier kunnen staan.
Dead or Alive Xtreme Beach Volleyball
Een vreemde eend in deze lijst omdat waarschijnlijk maar weinig mensen deze game de moeite waard vinden. Maar naast al het geknal en gerace was DoAX wel een lekkere afwisseling en zeker opvallend genoeg om de Xbox de nodige aandacht te geven.
Fable/Fable: The Lost Chapters
Fable is geen diepe RPG, er had meer in moeten zitten en Peter Molyneux lulde maar uit zijn nek, we weten het inmiddels wel. Maar Fable is gewoon erg leuk om te spelen en voor je het weet ben je weer uren bezig.
Fahrenheit
Een vreemde adventure game die naar het einde toe steeds vreemder werd en minder gameplay had, maar doordat ik het maar bleef spelen omdat ik gewoon het einde móest weten, verdient Fahrenheit een plekje in deze lijst.
Half-Life 2
Ik zal veel mensen op hun tenen trappen, maar Valve kwam met Half-Life 2 de Xbox even laten zien hoe een shooter hoort te zijn. Niet oneindig knallen in inspiratieloze omgevingen, maar een overtuigende, levende wereld die niet eens zoveel verschilt van de onze. Verhaal, sfeer, gameplay en een uitstekend levelontwerp vormen wat mij betreft de beste FPS tot nu toe. Een must-have, óók voor de 360 straks.
Halo: Combat Evolved
Ongeacht wat je van deze game vind, hij hoort gewoon thuis in deze lijst. Ik weet nog dat ik voor de eerste keer Halo speelde en dacht, wat is dit voor rommel. De wapens voelden niet lekker, het looptempo lag ontzettend laag en de vijanden waren de minst originele die ik ooit gezien had. Nadat ik zelf een Xbox kocht, waar Halo bijgeleverd was, ben ik het eens goed gaan spelen en zag ik de zekere charme die de game heeft. Je springt er makkelijk in, het verhaal is misschien niet het meest originele, maar voldoet en is interessant genoeg om door te blijven spelen, en het belangrijkste is dat het knallen gewoon erg lekker voelt. De multiplayer heeft me nooit echt geboeid, een te laag tempo en niet-interessant levelontwerp wat mij betreft. De co-op mode daarentegen vind ik wel enorm leuk om te spelen en trekt de game echt naar grotere hoogten.
Halo 2
Hier geldt hetzelfde als bij het eerste deel: ongeacht wat het eindproduct was, Halo 2 is een Xbox klassieker. Iets was overigens meer door de hype en de teleurstellingen daarna komt, maar dat terzijde. Het lijkt alsof Bungie zelf teveel door de hype gegrepen is en dat zie je terug. Hopelijk leren ze hiervan en wordt Halo 3 gewoon de beste in de serie.
Jade Empire
De sfeer, de vechtstijlen, het (voorspelbare) verhaal, de personages, ik vond alles kloppen aan deze game. Vooral het (voor mij) nieuwe oosterse stijltje trok mij enorm aan en voelde erg verfrissend. Gewoon een leuke toegankelijke actie-RPG.
Max Payne 2: The Fall of Max Payne
Deze game verschilde niet zó gigantisch veel met met eerste deel, maar deed gewoon alles goed en nog een stapje verder. Max Payne 2 speelt als een keiharde actie-film, met een goed en volwassen verhaal en personages. De prachtige stijl van de tussenfilmpjes dient ook zeker vermeld te worden. Dat lijtk misschien niet belangrijk bij een game, maar bij MP2 zorgt het voor zoveel sfeer dat ze het totaalbeeld van de game veranderen.
Ninja Gaiden/Ninja Gaiden Black
Wat heb ik gescholden op deze game, het valt me nog meer dat er geen controller gesneuveld is. Maar waar bij veel games de moeilijkheidsgraad komt door een oneerlijke AI en afgrijselijke camerastandpunten, ligt het in Ninja Gaiden puur aan de speler. Ik ben helemaal niet goed in deze game, maar ik zie toch wel dat als ik álle moves beheers ik als een voleerd Master Ninja door deze game kan banjeren. Dat klinkt niet zoveel anders als andere games, maar in Ninja Gaiden zul je zelden tot nooit een oneerlijke dood sterven. Een topprestatie van Team Ninja en terecht een topper op de Xbox.
Prince of Persia: The Sands of Time
Wederom een game die het vooral door de sfeer zo goed doet. De combat was niet echt uitgebreid maar de puzzels wel en die waren ook uitdagend genoeg om je het af-en-toe toch knap lastig te maken.
Psychonauts
De game heeft het niet echt goed gedaan, maar het was wel één van de meest originele games op de Xbox. Kleurrijk, vrolijk en een fantastische humor, wat wil je nog meer? Zeker nu de game in de budgetbak ligt zou je hem eens moeten proberen.
Return to Castle Wolfenstein: Tides of War
Ik had deze game al uitgebreid op de PC gespeeld, maar toch aangeschaft voor de Xbox, en ik heb geeneens Live. Waarschijnlijk wordt de multiplayer niet echt meer gespeeld, want de game is al behoorlijk oud, maar de singleplayer is ook zeker de moeite waard. Het is een beetje een standaard firstperson shooter, maar doet niet echt iets fout. De plot is lekker cheezy met Nazi's en zombies, daar moet je van houden en je moet het ook niet al te serieus nemen, maar het speelt enorm lekker weg.
Tom Clancy's Splinter Cell
Het eerste deel van Splinter Cell is voor mij nog steeds de leukste, en dat komt vooral omdat de nieuwigheid er behoorlijk af is. Ook de trial-and-error gameplay hangt me nu behoorlijk de nek uit, maar het blijft vet om met een splitjump een nietsvermoedende voorbijganger te overvallen. Het blijft vet om gijzelaars te nemen om ze ergens in een donker hoekje neer te slaan. Kortom, Splinter Cell is ondanks de minpunten nog steeds één van de beste Xbox games.
Klik om te vergroten...