[geloof] Wat vinden jullie ervan? [Deel 2]

De boodschap van Mohammed vertoont inderdaad vele overeenkomsten met wat in het jodendom en het christendom wordt teruggevonden. De boodschap van Jezus vertoont ook veel overeenkomsten met het jodendom, maar maakt dat hem een oplichter?

De islam leert ons dat alle profeten (onder wie Mozes, Jezus en Mohammed) de boodschap van God overbrengen. Die boodschap wordt op bepaalde gebieden aangepast aan de tijd en omstandigheden, maar de basis blijft hetzelfde. Ook bevat de Koran beschrijvingen van vroegere gebeurtenissen, die in oudere geschriften ook zijn omschreven.

En jij zegt dat die overeenkomsten hebben gezorgd dat hij zo veel aanhangers verwierf, maar dat is twijfelachtig. Mohammed begon met prediken in Mekka, dat werd in die tijd bewoond door polytheïsten - mensen die verschillende goden aanbaden. Het eerste waarnaar Mohammed opriep, was monotheïsme, het aanbidden van Allah alleen. Dat is tevens de basis van de oproep van Abraham, Mozes, Jezus enzovoorts.

Mohammed en de vroege moslims zijn in Mekka zwaar vervolgd, wegens deze oproep naar monotheïsme en de verwerping van het polytheïsme. Deze strijd bleef tot enkele jaren voor de dood van Mohammed voortbestaan. Het is dus niet zo dat opportunistische drijfveren hem tot het terugvallen op oudere religies brachtn. Hoewel de islamitische uitnodiging gericht is tot alle mensen, dus ook joden en christenen, was de omgeving waarin de islam ontsprong een omgeving van polytheïsme.

Je opmerking dat Mohammed de rijkste man van het Midden-Oosten was, is onterecht. Hij stierf terwijl hij een stuk wapenuitrusting in onderpand had bij een jood, dat zijn niet de tekenen van rijkdom. De flamboyante moslimleiders hebben zeker bestaan, maar Mohammed leefde sober. Hiervan is veel overgeleverd in de hadith.

 

Vreemd, stond zowel in mijn oude geschiedenisboek en zag het ook op een documentaire van history channel. Hierdoor leek het alsof hij het puur deed voor zijn eigen succes.

 

En dan worden de gelovigen hier verweten dat ze alles klakkeloos overnemen

 

Ik zette het niet voor niks hier , want wist het ook niet 100% zeker ( al dacht ik het wel hoor, aangezien het me lijkt dat een documentaire op History Channel wel redelijk waarheidsgetrouw is en zéker een geschiedenisboek op een middelbare school).

 

Zelfs geschiedenisboeken hebben niet altijd gelijk.

 

Helemaal niet die op de middelbare school, wat een onzin ik daarin wel niet heb gevonden .

 

Nah goed, ik moet er niet aan denken in zo'n schijnwereld te leven. Want die schijnwereld houdt ook bepaalde levensbenaderingen in die je beperken, en dat vind ik vreselijk.

Vind ik geen onzinnige vraag. Elk mens is nieuwsgierig, ik ben alleen benieuwd in hoeverre die nieuwsgierigheid die jij hebt zich vertaalt in het vinden van de waarheid of je idealen. Vraag me dan ook af of je je geloof opzij zou zetten als onomstotelijk werd vastgesteld dat we niet door een schepper zijn gecreëerd (dat is al zo goed als zeker overigens, maar het standvastige geloof blokkeert dat inzicht meestal, helaas).

 

Blijkt maar weer, schandalig eigenlijk dat het er zo werd ingezet want door de manier waarop het er stond stond er nog net niet 'Hij maakte optimaal gebruik van zijn nieuwe bedachte geloof om er een rijkdom mee te verdienen'

 

Je ziet beperkingen vanuit jouw standpunt, terwijl het voor die mensen allereerst niet geld als beperkingen en misschien zelfs als verrijkingen.

Ik vind het dermate een onzinnige vraag, omdat je die waarheid niet kunt kennen. Nu kun je zeggen dat de wetenschap steeds meer te weten komt, maar de wetenschap kan nooit bij het transcendente komen. Ik snap dat je daar niet aan wil denken.

 

Ik wil daar best aan denken, alleen kan ik het niet bevatten. Voor mij zou altijd de nieuwsgierigheid naar de absolute waarheid (voor zover wij beperkte mensen die kunnen benaderen that is) interessanter zijn dan het verrijken van je leven door de spiritualiteit waar jij op doelt. Ik denk bovendien ook dat je die drang naar spiritualiteit op andere manieren kunt vervullen, i.p.v. de invulling op die existentiële vragen er mee te vermoeien.

Maargoed, daarover verschillen wij dus duidelijk van inzicht. Daarom vind ik het ook weer vreemd dat je blijkbaar wél zo nieuwsgierig zegt te zijn naar wetenschappelijke bevindingen.

 

Je zou eens geschiedenisboeken van verschillende landen moeten vergelijken die een conflict of iets dergelijks hebben gehad.

De 80 jarige oorlog is totaal anders in Nederland dan in Spanje om maar even een voorbeeld te geven.

 

Deze discussie gaat heel hard maar om nu even hier op terug te komen.

Ik ben vroeger katholiek opgevoed.
Ben gedoopt en gevormd (12jarige leeftijd).

Dit is echter gebeurd op leeftijden waarin je nog heel erg beïnvloedbaar bent als kind, het was meer gewoonte en meelopen waardoor ik die keuze had gemaakt.
Toen ik een jaar of 14 was bekroop me altijd een wat angstig gevoel in de kerkbankjes ik had niet dat prettige gevoel wat anderen misschien wel hebben maar het zingen etc. vond ik een onprettig gevoel oproepen.

Diezelfde jaren ben ik ook meer gaan lezen en praten met mensen met andere ideeën en kwam er ook achter dat ik best kon zeggen dat ik gewoon helemaal niet in het scheppingsverhaal geloof.
Gelukkig kon ik hier ook met mijn ouders over praten en alhoewel ze het in het begin vervelend vonden kunnen ze nu heel ver meekomen met hoe ik over het christelijk geloof denk.

Vooral door veel over wetenschap en biologie te lezen en te praten is mijn ongeloof uitgegroeid tot atheïsme en tot op de dag van vandaag wordt dat gesterkt door alles wat ik aan informatie opneem.
"Ik acht de kans het grootst dat er na de dood helemaal niets is en dat God niet bestaat."
Het heeft lang geduurd voordat ik die zin gemakkelijk heb kunnen uitspreken en er een goed gevoel aan overhoud.

 

Wat een discussie hier. Ik kan zelf echt helemaal niks met geloof. Ik vind het prima als mensen er voor zichzelf wat uit halen, maar de invloed die het heeft op de maatschappij kan ik dan weer niks mee (ben ook tegen christelijke scholen, geloof in de politiek etc).

De nonreden: 'ik kan dan niet aantonen dat God bestaat, maar jij weet ook niet zeker dat de big bang/evolutheorie klopt' is ook eentje die je vaak hoort.

Nee niks is zeker, maar in deze wereld werken we met iets dat heet 'waarschijnlijkheid'. Er zijn tal van zaken die het zeer waarschijnlijk maken dat het universum is ontstaan uit de big bang.

Er is echter geen enkele aanwijzing dat het door een god geschapen zou zijn. Is het dan onmogelijk dat het wel zo is? Nee natuurlijk niet, net zoals het ook niet onmogelijk is dat het vliegende spaghettimonster de schepper was, of mijn buurman, of of of.......

Daarnaast staat een niet-gelover/wetenschapper open voor mogelijkheden, iets wat in 99% van de gevallen bij gelovige mensen ontbreekt.

Het ligt echter voor de hand om voor het meest waarschijnlijke te gaan, niet voor een random verklaring.

Het boedhisme kan ik trouwens een stuk meer mee, echter dat is oko meer een levenswijze (een zeer positieve), dan een godsdienst.

Godsdienst heeft voor mij dan ook puur een historische betekenis, maar ik kan het als levensovertuiging totaal niet serieus nemen.

@ Han: jij bent een Agnost, geen Atheist. Atheisten geloven dat er geen god is. Agnosten weten het niet zeker, maar denken van niet. Halen mensen vaak door elkaar.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Agnosticisme

edit: werelds bekendste Atheist: http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Dawkins

 

@Kevf: Interessant, dat maakt atheïsme dus eigenlijk ook weer een geloof

 

Nee.

Een atheïst is iemand zonder geloof, niet per se iemand die het bestaan van God ontkent. Dat vind ik twee hele verschillende zaken, en jammergenoeg zijn de definities in woordenboeken hier ook niet erg duidelijk over.

 

Wikipedia (niet echt de meest betrouwbare bron maartoch)
Atheïsme is

1. de afwezigheid van geloof in één of meerdere goden[1], of
2. de aanname dat er geen god(en) bestaan of kunnen bestaan.[2]

Punt twee kan ik mij heel erg in vinden.
Moet er dan perse zo in hokjes gedacht worden?

 

Atheisme is ook meer een overtuiging/aanname.

@ Han: waarom zou je? Het geeft meer een referentiekader om vanuit te denken/discussieren.

Ik pas grotendeels in het atheistische hokje, maar wil voor die ene promile best de deur open houden voor de kans dat er een soort van God bestaat.

 

Ik voel bij het begrip atheïsme toch meer voor punt 1 van Han. Punt 2 zou ik eerder anti-theïsme noemen. Je bent dan namelijk bewust bezig met het wel of niet bestaan van een schepper. Ben je dat niet, dan kun je ook nog steeds atheïst zijn.

 

Volgens al die begrippen ben ik dan a-religieus.

 

En daar zit het grote verschil tussen mens en aap, niet in de schedels.

Edit:

Zelf ben ik een Agnost aangezien ik niet alles weet. Maar geldt dit niet voor ieder mens? Daarnaast haat ik de benaming Agnost en noem ik me liever Atheïst. Atheïst zijn heeft een groot voordeel, na m'n dood zal het niet kunnen tegenvallen omdat ik het ergste en het saaiste verwacht.