Zondag is een van de zeven dagen van de week volgens de Gregoriaanse kalender. Het is de dag die op de zaterdag volgt, de dag na zondag is maandag.
Zondag is genoemd naar de dag die in de voorchristelijke tijd aan de zon en naar de Godin Sól of Sunna was gewijd (Latijn: dies solis) en die in het overgrote deel van de christelijke wereld als de 'dag des Heren' wordt gevierd (Latijn: dies domenica, waarvan Frans: dimanche; Italiaans: domenica). De dag wordt algemeen als geluksdag beschouwd.
De Heidelbergse catechismus, een in het protestantisme belangrijk belijdenisgeschrift, is onderverdeeld in 52 'zondagen', aan de hand waarvan predikanten het jaar rond alle onderwerpen konden behandelen.
[bewerken] RustdagIn het christendom is de zondag de wekelijkse rustdag. Maar de eerste Joodse christenen hielden nog de sabbat, zoals dat nu nog steeds het geval is in het jodendom, bij de zevendedagsbaptisten en de zevendedagsadventisten. In het Oude of Nieuwe Testament is niet te lezen dat de zondag de rustdag is, echter de meeste kerken houden op zondag hun eredienst.
Professor Henk Jan de Jonge, Nieuwe Testament en vroegchristelijke literatuur in Leiden, is van mening dat de zondag zeker niet ontstaan is uit de sabbat en het dus geen gekerstende zaterdag is. Volgens hem dankt de zondag zijn speciale positie aan het feit dat de vroege christenen in de eerste eeuw na Christus op die dag ’s avonds altijd samen aten. Zij kozen voor de zondag doordat de zaterdag afviel. ‘De zaterdag was uitgesloten omdat de eerste christenen joden waren. En als joden namen ze op zaterdagavond al deel aan een familiemaal in huiselijke kring.’ Dat betekende dat voor de christelijke viering moest worden uitgeweken naar een andere dag. ‘Juist het idee dat het christelijk groepsmaal een soort aanvulling en correctie was op het joodse familiemaal kan de wens ingegeven hebben het christelijke avondmaal dan maar zo spoedig mogelijk na het zaterdagse familiemaal te houden, dus op zondagavond.’ Doordat deze zondagse maaltijd voor de vroege christenen het hoogtepunt van de week was, straalde dat af op de dag zelf.
Over de maaltijd valt te lezen in Handelingen der apostelen 20 vers 7: Toen wij ‘s zondags bijeen waren voor de maaltijd van de Here, sprak Paulus de christenen toe. Omdat hij de volgende morgen wilde vertrekken, ging hij door tot middernacht. Over een samenkomst op de eerste dag van de week, de zondag, valt ook te lezen in I Korintiërs 16 vers 1 en 2: Volg voor de collecte voor de arme gelovigen de richtlijnen die ik de gemeenten van Galatië heb gegeven. Die komen hierop neer, dat ieder van u elke zondag iets opzij moet leggen van wat hij heeft verdiend. Bewaar het tot ik bij u kom.
Dit is wat er in de Engelse versie van de Vrije encyclopedie staat: In Handelingen der apostelen 20:7 lezen wij “En op de eerste dag van de week, toen de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken, sprak Paulus, die de volgende dag wilde vertrekken, hen toe en rekte zijn rede tot middernacht” Wees er aan herinnerd dat volgens de Joodse en Hebreeuwse traditie zoals beschreven staat in Leviticus 23:32, een nieuwe dag begint wanneer de zon onder gaat en dat deze bijeenkomst in de avond plaats vond rond etenstijd. Zo dat zij die geloven dat Christenen de Sabbat houden op de zevende dag van mening zijn dat deze samenkomst begon op Sabbatavond na zonsondergang. Paulus heeft op die zaterdagavond tot middernacht gepredikt en liep 18 mijl ( 28,8 km ) van Traos naar Assos op Zondag en zou dit zeker niet gedaan hebben wanneer hij de Zondag als Sabbat had beschouwd.
In 313 na Chr. vaardigde keizer Constantijn, zelf tot op zijn sterfbed opperpriester van de zonnecultus (Sol Invictus), het edict van Milaan uit dat Rome onder één godsdienst bracht. Hij gaf met deze verordening de christenen de facto vrijheid van godsdienst. Constantijn liet veel kerken bouwen, waarin heel wat van de gangbare heidense symbolen werden ingebouwd, en in 321 na Chr. stelde hij de zondag als rustdag in voor het gehele rijk. Dit was aan de ene kant ten gunste van de christenen die de zondag als rustdag wilden houden, maar viel anderzijds goed bij de lokale bevolking die destijds nog de zon een belangrijke plaats in het religieuze leven gaf en waar zondag de rustdag was. Op die manier maakte hij zijn nieuw gevestigde godsdienst voor alle partijen aanvaardbaar.
Het eiland Dominica zou door de Italiaans-Spaanse ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus zo zijn genoemd omdat het op een zondag werd ontdekt
Klik om te vergroten...
