Het Werk, Inkomsten & Ervaringen topic

Opgelost.

 

Interessant stuk over waarom wij nog zoveel werken alhoewel er begin 1900 voorspeld was dat we rond deze periode genoeg zouden hebben aan 15 uur per week. Daarnaast worden de voordelen beschreven van minder werken.

https://decorrespondent.nl/3/De-oplossing-voor-bijna-alles-minder-werken/115335-ad6c6f0b

Zelf ben ik de afgelopen jaren van 45, naar 40, naar 36, naar 32 uur per week gegaan. Een kwestie van carrière blijven maken en ondertussen zorgen dat mijn levensstandaard niet steeds werd opgevuld tot de salarisverhoging die ik kreeg. Op dit moment overweeg ik 26 uur te gaan werken. 3 dagen werken, 4 dagen vrij, 2 uren spaarverlof opbouwen per week (want contract is dan 24 uur). Het lijkt mij heerlijk. Zijn er meer mensen die dit doen? Ik zie om mij heen juist het tegenovergestelde. Mensen gaan steeds meer werken en geven aan dat minder werken er niet in zit vanwege financiële redenen. Zelf vind ik dat vreemd omdat ze minstens 1000 euro netto meer verdienen per maand dan een jaar of 5-7 terug.

Edit/aanvulling: het is natuurlijk helemaal prima als je je werk super vindt. En alhoewel ik mijn eigen werk erg leuk vind ben ik toch liever vrij. Als je aan iemand vraagt 'waar ben je op dit moment het liefst?', 'Thuis, bij vrienden, op de gym, op kantoor, met mijn kinderen' etc en die persoon antwoordt 'Op kantoor' , dan moet je uiteraard het aantal uren werken niet verminderen. Echter wat ik zelf in mijn omgeving merk is dat bij leeftijdsgenoten (halverwege 30) er steeds meer opmerkingen komen 'ik heb geen tijd meer om te sporten', 'gamen zit er voor mij al jaren niet meer in', 'ik zie mijn vrienden niet zoveel' en dat lijkt allemaal gevoed te worden door een soort dwangmatig gedrag om steeds meer te willen bezitten in het leven en hiervoor veel te werken. Echter ik heb zelden gesprekken met mensen in de trant van 'ik heb deze week toch zo genoten van mijn nieuwe auto!' 'ik ben al 3 maanden aan het genieten van mijn nieuwe Iphone'.

 

Dat je dat vreemd vindt, vind ik vreemd. Dat jij in staat bent om steeds minder te gaan werken is fijn maar afhankelijk van zoveel factoren die voor andere mensen van invloed kunnen zijn op de inkomsten/uitgaven.

Werk er zelf 36, 32 overweeg ik zelf ook wel eens.

 

Nu ben ik nieuwsgierig. Welke factoren? Mijn stelling is dat de meeste mensen (er zullen uitzonderingen zijn) kiezen voor steeds meer bezit waardoor minder werken geen optie is. Een groter huis/huis met hypotheek tegen de max, een auto en daarna een 2e auto, 1, 2 of nog meer kinderen, dure telefoons, computers etc.

 

En in de vrije dagen die ik erbij zou krijgen zou ik leuke dingen willen gaan doen, die (vaak) geld kosten. Zou bij mij dus tot een min-min leiden.

Zou heel erg graag een dag minder gaan werken, maar staat mijn 'levensstandaard' inderdaad op dit moment niet toe. En het moet ook maar kunnen bij je werkgever (als je in loondienst bent).

 

Maar kwam je niet rond toen je minder verdiende? Was je toen minder gelukkig?
Dat die dingen (meer) geld kosten ligt dan misschien aan de dingen die je leuk vindt? Ik help graag mensen met krachttraining, spreek graag met vrienden af, mag graag boeken lezen en wetenschappelijk artikelen, kijk een goede film of slaap lekker uit en heb een luie dag. Kost mij persoonlijk helemaal niks. Maar soi dat ben ik dan

 

Dat is ook zo, het is natuurlijk zo duur als dat je het zelf maakt. Al die dingen die je noemt (buiten krachttraining ) liggen mij ook wel.

Ik heb eigenlijk nooit echt 'minder' verdiend of minder gewerkt. Altijd 40 uur en mijn startsalaris was uiteraard lager dan nu, maar nog wel prima. Ik denk dat het lastig is om je standaard/uitgaven naar beneden te brengen als je het eenmaal gewend bent. (Nu lijkt het net alsof ik in een ferrari elk weekend naar mijn vakantiehuis rij, dat is dus ver van de waarheid he ). Ik vind het gewoon lekker om alles te kunnen blijven doen zonder in mijn portemonnee te kijken, dat is misschien de beste uitleg.

Nog zo'n dingetje waar ik vaak over nadenk: Op mijn spaarrekning heb ik al jaren ongeveer hetzelfde bedrag staan. 'Is belangrijk als reserve' roepen mensen dan. 'Als het even tegenzit kun je erop terugvallen', 'als je grote aankopen moet doen'. En ondertussen, jarenlang, staat het daar maar. Voor een nieuw huis, voor (mogelijk) kinderen later? Geen idee.
Eigenlijk zonde, misschien loop ik wel onder de tram vanmiddag...

 

Precies dat. Mensen kiezen voor bepaalde luxedingen (dingen die je al noemde, abonnementen, hobbies) die ze als standaard ervaren en dus niet op willen geven voor een kleiner aantal werk uren.

 

Ik denk dat dat ook de toekomst is of moet zijn. Er wordt verwacht dat er gewoon niet meer voor iedereen een baan zal zijn (waar ook weer de discussie uit voort komt of een basisinkomen voor iedereen een idee is). Steeds meer dingen worden geautomatiseerd. Dus op gegeven moment moeten we ons leven wel op een andere manier gaan invullen..

Ben zelf op het moment steeds meer met minimalisme bezig. Mijn appartement heb ik te koop gezet, ik heb mijn auto weggedaan en een groot deel van mijn kleding en spullen. Een aantal spullen heb ik, gelukkig, bij mijn moeder op zolder neer kunnen zetten. Op het moment heb ik dus niet veel spullen meer en alles waar ik echt waarde aan hecht of nodig heb past in 1 40 liter rugzak. Het liefst zou ik de wereld rond gaan reizen dus ben ik ermee bezig om, als ik dat echt zou willen, ieder moment mijn rugzak te kunnen pakken en gewoon weg kan gaan.

Goed om te lezen dat je met minder werken bezig bent! Als je er goed over nadenkt heb je ook echt niet zoveel nodig. Het is ontzettend bevrijdend om niet meer vast te zitten aan hypotheken en allemaal verplichtingen die je houden waar je bent; vooral in Nederland zijn we daar heel goed in.

 

@Kevf

Heb je de documentaire Where to invade next gekeken?

Doe maar is, je gaat versteld staan van hoe werkgevers met hun personeel omgaan in diverse landen etc. ;-)

Mbt minder werken, minder loon. Ik zie het namelijk zo. Zodra je er klaar voor bent en je presteer lt prima, neem ik het mee in de functioneringsgesprek om minder te werken met behoud van loon, wwz een soort loonsverhoging. Zo heb je best of both worlds. Ik hou van mijn werk, maar ik besef steeds meer zo vam:

Waarom keer op keer als een schaap in de rij staan voor boodschappen, waarom zie je overal om je heen mensen zich afschermen en als een bezetene naar hun telefoon gluren? Waarom blijf ik hier in NL, terwijl ik het liefst in Bali zit of Toscana met een huis en alleen maar grond?

Waarom? Zekerheid en 2 kleine kinderen.... Daarom. En juist daarom besef ik ook dat tijd kostbaar is en ik het krom vind dat 80% van je dag besteedt wordt aan werken voor je geld en slapen. Zo blijft er weinig quality time over.

Laatst gewoon met mijn dochtertje in het natuur een paar uur op het gras gelegen. Telefoon uit, geen mensem of toeterende auto's om je heen. Heerlijk vond ik dat. Het is nu het balans vinden tussen wat moet en wat kan. ;-)

Zelfs mijn vriendin werkt nu 4 dagen en heeft precies hetzelfde. Zij wil namelijk maar 3 dagen werken en 4 dagen vrij.

Ik heb jaren gehad van 45 urige werkweken etc, dagen van 8 tot 2200 wegens deadlines etc.... Dat doe ik niet meer. Echt niet. Je hebt maar 1 leven en het is jammer dat je voornamelijk geld nodig hebt om het leven te leven...

 

Maar die verwachting was er echter in 1920 dus ook al zoals bleek in het stuk. Lang hebben we die trend ook volgehouden. Van 7 dagen werken naar 6, naar 5 en naar maximaal 40 (uitzonderingen daar gelaten). Echter dat is de afgelopen decennia compleet gestagneerd of zelfs deels weer terug gedraaid. Zo hebben in Amerika veel mensen twee banen.

Jouw instelling klinkt nog een stuk minimalistischer dan die van mij, maar kan ik wel erg waarderen. Bezit brengt doorgaans zorgen met zich mee, werk met een hoger salaris gaat doorgaans gepaard met meer verantwoordelijkheid en dus meer stress en ik vind het van groot belang dat mensen vrije tijd als een zeer kostbaar iets zien

@AnubisNefer : die ken ik niet. Ga ik zeker opzoeken. En die momenten zijn ook heerlijk

 

Sowieso is uit onderzoek gebleken dat mensen die 36 uur (of zelfs iets minder werken) veel meer werk verzetten dan in een 40- of zelfs 45-urige week.

Ik ben zelf sinds een aantal jaar echt op zoek naar efficiëntie in vele onderdelen van mijn leven (en vaak slaag ik er nog niet echt in ), dus dit is wel iets dat mij raakt. Ik zit momenteel in de fase waarin ik nog lang niet minder uren kan gaan werken, maar ik zie het zeker als een goede optie in de toekomst. Ik merk sowieso dat naarmate ik ouder wordt ik steeds minder waarde hecht aan continu de nieuwste gadgets te bezitten. Ik zie mensen vaak met de nieuwste telefoons rondlopen waarop ze niet veel meer doen dan facebooken, whatsappen en spotify luisteren. Dit kan ook nog makkelijk op mijn iPhone 4, maar het gaat in die gevallen in mijn ogen toch echt puur om het hebben. Die industrie vind ik sowieso het beste voorbeeld van de steeds verder gaande commercialisatie van onze levens.

 

--

 

Ik ben zelf 4 maanden geleden ook van baan veranderd en heb toen bewust de keuze gemaakt om wat minder salaris te krijgen, meer plezier in mijn werk te hebben en maximaal 28 uur per week te werken zodat ik meer tijd heb voor mijzelf en mijn vrouw. En zodra de mogelijkheid zich aandoet gaat mij vrouw ook naar 32 uur toe zodat we altijd 3 dagen samen vrij hebben! Dan maar minder spullen! Zelf ook 2 maanden geleden onze auto verkocht en deze maand gaan we een grote opruiming houden van al onze spullen die we toch niet nodig hebben en niet gebruiken!

 

Lees hier dingen dat ik denk, wat doen jullie op dinsdag? In mijn werk zou ik met 28 uur na 2 dagen werken al weekend hebben. Of 3 dagen werken. Jullie mogen best weten ik maak tussen de 90 en 120 uur per week. Maar ik ben zelfstandig ondernemer, dat is sowiezo wel anders dan voor een werkgever maar toch.

Nu is mijn vraag, hoe kant dat? Hebben jullie zo goed baan, of doe ik het zo slecht. Of zijn jullie gaan inleveren op luxe?

Niet afzeikerig bedoelt, ik ben hier heel benieuwd naar. Want ik heb zelf een dochter van 2, en dat kost veel geld. En ik vind dat ik haar moet kunnen laten studeren als ze 18 is, zonder dat ze met een studie schuld moet beginnen in de maatschappij. Kijken jullie hier anders na of hebben jullie geen kinder/willen jullie geen kinderen?

 

Ik heb echt geen wereldbaan oid hoor. Mijn vrouw heeft het beter voor elkaar, zowel qua salaris als secundaire voorwaarden. Maar die heeft er dan ook 6 jaar keihard voor gestudeerd, dus die verdient dat ook.

Zoals ik al aangeeft, minder spullen. Minder kopen, geen auto meer. Dit zijn dingen waar je een klap geld mee bespaart. En wij hebben nog een sociale huurwoning waar we voor een prikkie wonen en nog geen kinderen. Misschien als we kinderen hebben dat we dan minder/niet meer kunnen sparen, maar voorlopig sparen we samen meer dan de gemiddelde Nederlander. Alleen kopen we er niet allemaal nieuwe luxe,hippe onnodige dingen voor die je misschien 3 keer gebruikt en daarna niet meer. En zo blijft er flink wat geld over!

 

Ahzo. Had je vorige post beetje te vluchtig gelezen mijn excuus.

Ik zelf kan het niet, maar dat is niet omdat we een heel luxe leven lijden, maar we houden er wel van. Werken tot je niet meer kan zit in mijn aard. Als ik 3 dagen thuis ben word ik heel onrustig, en wil ik weer aan het werk. Soms moet ik even geremd worden, anders overwerk ik me. Ook omdat ik een eigenzaak heb kan ik niet 3 dagen gaan werken, daarvoor zit ik in de verkeerde sector ook al zou ik het soms wel willen.

Mijn vriendin werkt wel 2 1/2 dagen in de week, maar niet omdat het noodzakelijk is meer omdat ze het leuk vind, en omdat ze absoluut niet afhankelijk wilt zijn van mij kwa financien. Ze geeft liever haar eigen verdiende centjes uit aan van alles en nog wat.

Ieder zijn ding, en als het kan waarom niet. Nu ik het allemaal even beter lees begrijp ik jou. Was even benieuwd hoe andere hun zaken voor elkaar maken. Bedankt!

 

Ik wou dat ik dat kon, genoegen nemen met minder spullen.

Klinkt heel raar, maar ik ben zo verschrikkelijk materialistisch ingesteld. Ben recent weer begonnen met studeren, maar vanaf begin februari van dit jaar heb ik fulltime(gemiddeld 70 uur per week) voor mijn vader gewerkt. Mijn vader heeft een eigen bedrijf en aangezien hij veel werk had liggen en behoefte had een een handig iemand die niet teveel kostte, ben ik dat een half jaar gaan doen. Uiteindelijk er ook achter gekomen dat ik de verkeerde studie heb gekozen en graag verder zou willen met mijn vaders bedrijf, als die mogelijkheid zich aandoet.

Om mijn situatie dus even te schetsen, met een euro of 12,- netto per uur toch voor een student veel geld verdient per maand. En letterlijk 90% daarvan, heb ik uitgeven aan dingen die ik niet echt nodig heb. (een 4e auto, nieuwe turbo, Verlagingsset, andere autoonderdelen, aanbetaling vrachtwagenrijbewijs, Velgen, kleding, schoenen, telefoon, televisie, gereedschap etc). Zo materialistisch ben ik dus.

Toch ben ik wel zo "slim" geweest om 1 maandloon achter te houden voor onvoorziene kosten, en het feit dat ik nu op kamers ga in Leiden(als ik ooit een kamer vind) brengt wel wat kosten met zich mee. maar Sparen, dat kan ik gewoon niet. (hoef ik gelukkig ook nog niet ivm Single en thuiswonend).

Tevens was ik vroeger echt van de vrije dagen en het chillen, dit hele jaar maar 3 vrije dagen gehad (exclusief weekend) en van die 3 heb ik er 2 doorgebracht op de zaak. Als je doet wat je leuk vind, heb ik de drang niet om vrij te nemen.

 

Nja 4e auto klinkt als veel of overbodig, maar als het je hobby is. Ikzelf geef een groot gedeelte van m'n vrij te besteden geld uit aan kleding, terwijl ik toch echt al 3 overvolle kasten heb. Maar ik denk wel dat je je altijd aan een situatie kunt aanpassen. Ik merk het bij mezelf dat nu ik gedwongen ben te leven van m'n spaargeld ik toch heel anders leef. Niet elke middag een broodje buiten de deur en dat soort dingen. En ik mis het eigenlijk niet eens. Hoewel m'n overvloed aan vrije tijd alles behalve als een vakantie voelt (hoop stress door de situatie tussen m'n werkgever en mij) ben ik wel gaan inzien dat meer dan 40uur maken veel van me vergt.

Ik werkte hiervoor bij een kledingzaak ong 24u per week en dat was mijn leukste baan tot nu toe, mede doordat het team zo leuk was op de verrotte managers na die elkaar opvolgden. Daarnaast had ik ook nog 'ns elke week 3 of 4 vrije dagen. Ik verdiende ruim 2x minder dan nu, maar was wel gelukkiger.

 

Je hebt dezelfde werktijden als een tiener uit Bangladesh en vraagt of je het slecht doet.
Open deur: als je 90 tot 120 uur per week werkt heb je het niet bepaald gemaakt lijkt mij. Tenzij De Neus NL in de Quote 500 te vinden is.