De Grote Voetbaldraad [Tussenstanden,Uitslagen,Discussies] [Deel 61]

RIP spanje



Siiiuuuuuuuu

 

RIP Malta.

 

RIP RINUS ISRAEL, DE PALESTIJNEN HEBBEN GEWONNEN

 

RIP JOTA

 

EN ZN BROER

 

ja maar die was niet zo goed

 

Statement van Arne Slot:

Arne Slot kwam vanavond met een emotioneel statement over de overleden Diogo Jota ❤️️:

Wat valt er te zeggen? Wat kan iemand op zo'n moment zeggen als de schok en pijn zo vreselijk rauw zijn? Ik zou willen dat ik er woorden voor had, maar ik weet dat ik ze niet heb.

Het enige wat ik heb zijn gevoelens waarvan ik weet dat veel mensen die zullen delen over een persoon en een speler waar we zielsveel van hielden en een familie waar we zielsveel om geven.

Mijn eerste gedachten zijn niet die van een trainer. Ze zijn die van een vader, een zoon, een broer en een oom en ze horen bij de familie van Diogo en Andre Silva die zo'n onvoorstelbaar verlies hebben meegemaakt.

Mijn boodschap aan hen is heel duidelijk: ' . De spelers, het personeel en de supporters van Liverpool zijn allemaal bij jullie en van wat ik vandaag heb gezien geldt dat ook voor de bredere voetbalfamilie.

Dit is niet alleen een reactie op een tragedie. Het is ook een reactie op de goedheid van de betrokkenen en het respect dat zovelen hebben voor de jongens als individu en voor de familie als geheel.

Voor ons als club is het gevoel van schok inmens. Diogo was niet alleen onze speler. Hij was een dierbare voor ons allemaal. Hij was een teamgenoot, een collega en in al die rollen was hij heel bijzonder.

Ik zou zoveel kunnen zeggen over wat hij ons team heeft gebracht, maar de waarheid is dat iedereen die Diogo heeft zien spelen, het kon zien. Hard werken, inzet, talent, doelpunten. De essentie van wat een Liverpool speler zou moeten zijn.

Er waren ook delen die niet iedereen te zien kreeg. De persoon die nooit populariteit zocht, maar het toch vond. Geen vriend van twee mensen, een vriend van iedereen. Iemand die anderen een goed gevoel gaf door bij hen te zijn. Iemand die veel om zijn familie gaf.

De laatste keer dat we elkaar spraken, feliciteerde ik Diogo met het winnen van de Nations League en wenste ik hem geluk met zijn aanstaande bruiloft. In veel opzichten was het een droomzomer voor Diogo en zijn familie, wat het des te hartverscheurender maakt dat het zo moet eindigen.

Dat we die kwaliteiten onder zulke vreselijke omstandigheden zijn kwijtgeraakt, is iets wat we nog niet hebben verwerkt. Daarom is het nodig dat iedereen bij de club samenwerkt en er voor elkaar is. Dat zijn we verplicht aan Diogo, aan Andre Silva, aan hun familie en aan onszelf.

Mijn condoleances gaan uit naar Diogo's vrouw, Rute, hun drie prachtige kinderen en naar de ouders van Diogo en Andre Silva.

Wanneer het moment daar is zullen we de persoon Diogo Jota eren. We zullen zijn doelpunten meedragen en zijn lied zingen. Wanneer het moment daar is, zullen we hem herinneren als een uniek persoon. We zullen hem nooit vergeten.

❤️

 

man always came in clutch
ughhhh

 

Ook nog eens een wereldster in FIFA UT. Hier komt Michael Madsen nog bij, ook al is dat off topic.

 

https://www.facebook.com/share/r/1AeBVnwPu8/
Mooi Mourinho, heel mooi gesproken.

 

RIP Vitesse.

 

Statement van Arne Slot over het einde van Vitesse

Wat valt er te zeggen? Wat kan iemand op zo’n moment zeggen als het besef en de pijn zo rauw binnenkomen? Ik zou willen dat ik er woorden voor had, maar ik weet dat ik ze niet heb.

Het enige wat ik heb zijn gevoelens die ik weet dat veel mensen zullen delen, over een club waar we zielsveel van hielden. Een club met een rijke geschiedenis, met supporters, spelers en medewerkers die jarenlang hun hart en ziel hebben gegeven.

Mijn eerste gedachten zijn niet die van een trainer. Ze zijn die van een voetballiefhebber, iemand die weet wat een club als Vitesse betekent voor een stad, voor een gemeenschap, voor generaties fans.

Mijn boodschap aan iedereen die zich verbonden voelt met Vitesse is duidelijk: jullie verdriet wordt gedeeld. Door collega’s, door rivalen, door supporters van andere clubs. De voetbalfamilie voelt dit verlies mee.

Dit is niet alleen een reactie op het einde van een club. Het is een eerbetoon aan wat Vitesse altijd heeft vertegenwoordigd: karakter, doorzettingsvermogen, en liefde voor het spel.

Voor ons allemaal voelt het onwerkelijk. Vitesse was niet zomaar een tegenstander of een naam op het speelschema. Het was een instituut. Een club die hoorde bij het Nederlandse voetbal.

Er valt veel te zeggen over de wedstrijden, de sfeer in GelreDome, de jeugd die is opgeleid, de momenten die gedeeld zijn. Maar misschien zegt het genoeg dat zoveel mensen vandaag even stil zijn.

Dat we dit afscheid onder zulke omstandigheden moeten nemen, is iets wat we nog niet kunnen bevatten. Maar wat blijft, is het respect. De herinneringen. En de trots.

Mijn gedachten gaan uit naar iedereen bij de club: medewerkers, oud-spelers, supporters en vrijwilligers. Wanneer het moment daar is, zullen we Vitesse eren. We zullen de kleuren blijven dragen, de liederen blijven zingen. Want Vitesse verdwijnt misschien van het veld, maar niet uit ons hart.

We zullen Vitesse nooit vergeten.

 

Even een rode kaarten compilatie.

 

Klassieker hoor. Doet me gelijk weer denken aan die AZ fan met een iets te voorbarige tattoo.