Persoonlijk zie ik Eternal Sonata als volgt.. Het is alsof je lectuur leest. Het is allemaal heel simpel en heeft niet enorm veel inhoud, maar stiekem is het toch wel heel erg leuk. Het is totaal niet zoals Final Fantasy, wat in deze metafoor gezien kan worden als literatuur (vol met inhoud, veel moeilijker, maar als je het kan waarderen ook veel leuker).
Het speelt gewoon lekker weg.
Ik begin nu aan chapter 5, al m'n chars zitten @ 25-28. Ik had wat moeite met de eerste twee bazen in het spel (die rat en dat zwijn), maar ik zit er nu helemaal in, en ik rock echt alle bazen die voorbij komen.
Ja, het spel is misschien een beetje makkelijk, maar het blijft echt supervet. Ik heb het idee dat ik nu qua party members minder splits ga krijgen en meer ook zelf een party kan samenstellen, en dat gaat uber worden. Jazz, Allegretto, Falsetto en Viola. Ik ben er nog niet uit, maar drie hiervan word m'n preferred party (al deze characters zijn echt damage-whores, geweldig).
Btw nog een vraag, ik las dat iemand het had over een trade chain. Wanneer komt deze chain voor, waar begint ie, en kan ik hem missen? Zelfde met Mystery Unison of Union of whatever, kan ik dat missen of what? Ik zie mezelf namelijk niet Encore mode spelen (levels worden niet overgedragen, bovendien komen 'Creed en GH3 deze maand ook uit), en dat wil ik toch echt niet missen.
Klik om te vergroten...