[Films] Meningen, Reviews, Previews, etc [Deel 24]

Het schijnt dat Henrive een heel vrolijk jongetje was die alleen maar kinderen voor kinderen luisterde voor hij die film keek.

 

Ik zit op IMDB te kijken naar wat er allemaal in The Land Before Time is uitgebracht... wat hebben ze dat verkracht zeg, ongelooflijk.

 

Dat is toch Platvoet? Zo ja niet haten want ik heb alle 12 delen hier liggen .

 

haha ja, Platvoet en zijn vriendjes

de eerste was zowat mijn favoriete film toen ik klein was..
wist ook niet dat er 12 van waren..
maar zo goed als de eerste kunnen ze nooit zijn volgens mij...
Ik herinner me nog goed die dikke dino die constant lui was en lag te eten en dan dat kleine "vogeltje" (pterodactyl wrs) op zijn rug zo heel actief.. was echt lache


Vorige week Johnny English Reborn gezien.. man wat een ongelooflijke slechte film was dit!!! veel slechter als de eerste! echt irritant
een 2/10 voor mij

 

De eerste is eigenlijk best sterk. Mooi gemaakt, sfeer!

 

Ja! Maar alle video's daarna zijn matig tot ronduit slecht... Lame!

 

Is het te laat om hier nog keihard om te lachen?

 

Ik heb thuis 1 tm 4, toen als klein pikkie had ik al door dat het na 2 bergafwaarts ging. (2 ging nog wel volgens mij)

 

Melancholia (Lars Von Trier, 2011)



De aarde staat op een cruciaal punt in haar bestaan: een planeet (Melancholia) die zich altijd heeft opgehouden achter de zon ligt nu op koers om onze planeet te rammen en zodoende al het leven hier weg te vagen. Niet iedereen is het er over eens of dit daadwerkelijk zal gebeuren, of dat hij ons net zal missen.

We zien dit fenomeen vanuit het perspectief van een familie waarin niet alles koek en ei is. Justine gaat trouwen met haar vriend, maar ze is ontzettend depressief en heeft moeite om blij te zijn. Haar zus die haar niet goed ligt heeft zich laten beïnvloeden door angstverhalen van het internet betreft Melancholia en vreest de dag des oordeels.

Schitterend hoe Von Trier op symbolische wijze in beeld brengt hoe onze wereld in elkaar steekt. De depressieve Justine die op negatieve wijze iedereen op z'n plek zet, de bevreesde zus Claire die vol angst haar mogelijk laatste dagen doorbrengt, en alle andere familieleden die in plaats van hun eventuele laatste momenten te vullen met liefde nog proberen om overal een slaatje uit te slaan. Los van dit menselijke perspectief is er natuurlijk de spanning van het naderende onheil, en dat intrigeerde me waarschijnlijk nog het meest. Het einde van de wereld, en de machteloosheid die de natuur ons laat voelen, echt fantastisch. De spanning is voelbaar.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Von Trier leentjebuur heeft gespeeld bij diverse films en verhalen. Zo is het begin een soort herhaling van Festen, zowel qua setting, kleur als qua sfeer. Buiten dat lijkt de hele 2012 hype me ook een duidelijke inspiratiebron. Afijn, dat doet er verder allemaal niet toe. Het eindproduct is simpelweg grandioos, en kan wat mij betreft wedijveren met The Tree Of Life voor beste film van 2011. Moet wel gezegd worden dat ik echt maar een handjevol films van vorig jaar gezien heb.

 

Dolores Claiborne (1995)

Redelijke King verfilming waarin het acteerwerk de film draagt.
In Dolores Claiborne volgen we de gelijknamige huismoeder die ervan wordt verdacht haar rijke werkgeefster te hebben vermoord. Als een journaliste (de dochter van Dolores) in New York dat hoort vertrekt ze gelijk naar het verlaten stadje om haar moeder te steunen.
Het decor waar het verhaal zich in afspeelt is fantastisch. Maine heeft een beetje dat sfeertje gekregen uit Twin Peaks/Alan Wake, erg mysterieus. Helaas is er van mysterie in de film zelf weinig sprake. Ik voelde me als kijker amper betrokken en een gevoel van 'whodunit' ontbreekt volkomen. Voor spanning hoef je deze verfilming dus niet aan te zetten.

De film begint namelijk nogal langdradig. Dolores voelt aan als een ontzettend kutwijf, en al snel ergerde ik me groen en geel aan de film. En als ik me ergens aan erger, wordt dat erger en erger en vind ik al snel de hele film kut. Echter, de film weet het karakter van Dolores goed te brengen. Door middel van flashbacks (een van de sterkere punten uit de film) komen we achter de ware aard van Dolores en zowaar ontstond er wat sympathie. Probleem is alleen dat deze sympathie op wel erg goedkope wijze wordt verkregen. Want alle karakters zijn ontzettend stereotype aangezet. De bazin van Dolores is een enorm kreng (6 knijpertjes in plaats van 5 knijpertjes), de man van Dolores is des duivels die wel erg overdreven kwaadaardig is en zelfs de politie officier is een lul eerste klas. Ja als je dan geen medelijden meer krijgt met het arme vrouwtje zou het wel heel raar zijn. Het maakt de film echter niet veel geloofwaardiger.

En zo kabbelt de film een beetje door. Hackford doet geen enkele moeite om er wat spanning in aan te brengen en zet de kijker nimmer op het verkeerde spoor. Dit resulteert in een kijkbeleving waar het me helemaal niets kon schelen wie het gedaan had. Toch blijf je kijken, want zowel Jennifer Leigh als Kathy Bates zetten hun rollen fantastisch neer, en dit red de film toch wel. Uiteindelijk is dit niet het allerbeste verhaal wat King ooit heeft geschreven, en helaas kan de regisseur hier weinig verandering aan brengen. Het acteerwerk is van hoogstaand niveau maar de film zelf komt rustig tot zijn einde.

 

Iemand een feel good film in de aanbieding? In de trant van The Notebook, 500 Days of Summer.. zoiets? Ik heb zin in iets lichts, maar weet niks meer.

 

Word altijd wel vrolijk van Forgetting Sarah Marshall.

 

Anchorman
Ron Burgundy is San Diego's top rated newsman in the male dominated broadcasting of the 1970's, but that's all about to change when a new female employee with ambition to burn arrives in his office.



Hilarische film, meer van dit please

 

Beneath Hill 60 (2010)

Beneath Hill 60 vertelt het waargebeurde verhaal over een groep Aussies die tijdens WOI naar het Westerse front worden geroepen om de loopgraven oorlog te beslissen door middel van tunnels te graven en zo de vijand te verrassen.
De film begint nogal stroef en als kijker voelde ik me weinig betrokken. Er is niet echt een doel, en het plotje in het thuisland Australië pakte me totaal niet. Er leek geen sprake van een duidelijke verhaallijn wat er voor zorgde dat de film een beetje op de achtergrond doorkabbelde.
Gelukkig veranderde dit nadat de groep naar België werd verplaatst om daar te vechten op de infameuze Hill 60. Dit is waar de film echt de goede richting in gaat!

Het laatste uur is dan ook zeker een fantastisch uurtje. Het is echt spannend aangezien de hoofdpersonages nu ook een doel hebben. Daarnaast vond ik het erg sterk dat de regisseur de vijand nu ook een gezicht gaf door ook de Duitse linies te belichten. Dit resulteerde in een spannend schaakspel van afluisteren en afgeluisterd worden. Het was dan ook tijdens dit uurtje dat ik de film echt op waarde kon schatten. Het acteerwerk is fantastisch, de muziek is echt heel goed en de decors en kostuums zijn veel redelijk authentiek niveau, wat de geloofwaardigheid en beleving onwijs ten goede komt.

Deze film is daarom zeker aan te raden, vooral als je fan bent van het genre. Het verplichte romantische plotje moet je dan maar even voor lief nemen, maar gelukkig neemt dat amper ruimte in.

 

Source Code

Leuk idee, redelijk uitgevoerd.
Beetje cliché, maar ik heb me wel vermaakt.

7/10

 

Pff waarom lees ik altijd je post en daarna gelijk je signature. Echt iedere keer. En 9 van de 10 heb ik grijns op me gezicht.

 

And that's how I make the world a better place *)

 

Ik hoop niet dat dit de eerste keer was dat je deze film gezien hebt?
anders heb je toch wel de beste komedie in jaaaaren gemist hoor Foei!

Gisteren was toevallig Mars Attacks op Prime... haha, man hoeveel bekende acteurs doen daarin mee zeg.. *)

 

Ontzettende winnaar! Topfilm; check ook 'Night at the Roxbury', 'Talladega Nights' en 'Stepbrothers' en vooruit, ook 'Oldschool'

 

Old School niet te vergeten