Tweeëntwintig titels in 2022 uitgespeeld, inclusief diverse coop games. Ik heb nog even gewacht met de lijst omdat ik nieuwsgierig was waar Tyranny zou eindigen. Ondanks dat ik bij Tyranny pas vanavond de aftiteling voorbij zag rollen, tel ik deze gemakshalve ook nog mee. Maarrr... er zijn titels hoger in mijn lijstje geëindigd. 
Mijn top 3 in 2022: (willekeurig, 85% score)
1) Streets of Rage 4, incl. Mr. X Nightmare DLC. Gewoon lekker rammen in deze brawler. Gave graphics, nog betere muziek. En verrassend veel diepgang wanneer je goed de combo's / juggles instudeert. De DLC geeft toegang tot meer karakters en een survival modus waarbij je na elk overwonnen ronde jouw karakter sterker maakt met een upgrade. Maar: jouw tegenstanders worden ook na elke ronde sterker! De nieuwe Turtles brawler is hopelijk net zo goed?
2) Shadow of the Tomb Raider: Definitive Edition. Gewoon een heel sterke blockbuster titel. Extreem vermakelijk en de graphics zijn om van te smullen. In tegenstelling tot deel 2 waren de puzzles in sommige tombes ook best pittig, al heb ik altijd relatief weinig geduld met dat soort dingen. Speelt soepel, speelt lekker (zeker de gunplay). Veel verticaliteit in de levels. Gewoon een bovengemiddeld goede triple-A game en ook niet te lang.
3 ) Deus Ex: Human Revolution Director's Cut. Opgevoerd met een "raytracing mod" voor betere schaduwen en reflecties. Ik begrijp nu veel beter waarom zoveel gamers dit een sterke RPG vinden. HR is zelfs zoveel jaren na release een sterke RPG, al zijn de technische beperkingen wel veel duidelijker zichtbaar natuurlijk. De levels zijn klein, maar compact ingericht. Geen fluff quests, waardoor je altijd het gevoel hebt met iets nuttigs bezig te zijn. Sterke Bladerunner vibe, waarbij je tijdens quests vaak als een Sherlock Holmes rondsnuffelt en diverse bewijzen verzamelt. Ik heb deze game stealthy / no kills gespeeld en dat was prima te doen. Maar guns blazing gaat net zo goed. Er zijn veel manieren om rond te kruipen, over daken, door luchtsluizen etc. Of gewoon door de voordeur met een bazooka. Dat geldt trouwens ook voor het politiebureau, a la The Terminator. Er viel ook veel te hacken en die rol vind ik altijd leuk om te spelen in games. Het gaafste was misschien nog wel het einde. Of misschien moet ik zeggen dat je de keuzes hebt uit meerdere eindes. Allemaal best filosofische interpretaties over het toelaten van meer of minder regulatie vanuit overheidsinstanties enerzijds, anderzijds het omarmen van meer of minder technologie in ons lichaam. Kernvraagstuk: in hoeverre zijn we nog mens wanneer we praktisch ons hele lichaam als androïde laten ombouwen en verbeteren? In mijn Steam review noemde ik HR een "thinking man's RPG". Hopelijk is het vervolg net zo goed. Die ga ik zeker nog een keer oppakken.
Twee games nog met een 80% score. De lijst titels in deze categorie was vorig jaar lang. Gewoon goed, maar net niet helemaal aan de top. Dat had diverse redenen.
4) Nioh 2. Coop gespeeld. Elf maanden over gedaan / 160 uur. Deze game had bij mij hoger kunnen scoren als het iets minder de "kitchensink approach" was geweest. De grote hoeveelheid loot, de levels, spirits, moves en stances. Veel daarvan vond ik heel goed. Met name die stances en wat voor effect het heeft op de aanvallen van jouw karakter. En de monsters waren ook gaaf om te bevechten. En dit alles is prima speelbaar in coop, wat je niet zo vaak ziet in een Souls game. Maar op een gegeven moment ben je dus ook je blacksmith aan het levelen, zijn er clanwars, je kunt theesetjes verzamelen voor nog meer bonussen, op de hogere moeilijkheidsgraad ook nog schilderijen. Etc etc. GOEDE game, maar ik hou van iets meer focus. Minder vet om het bot. Maar voor wie het zoekt: bakken content en dit was nog maar mijn playthrough (base game + alle DLC dat wel) op de normale moeilijkheidsgraad. Dit spel is een investering wanneer je dat toelaat.
5) Tyranny - Gold Edition. Deze RPG had de potentie om in mijn top 10 van beste RPGs te eindigen. Maar helaas, het is een Obsidian game en dan krijg je er een bak aan bugs bij. Een level up die niet alle bonus stats toekent, passive abilities die niet blijken te werken, een quest die je kunt breken door de goede dingen te doen in de verkeerde volgorde (het spel laat dit wel toe). Daar staat dan tegenover: heel veel keuzevrijheid en absolute choice & consequence vanaf de inleidende chapter. Je ziet door diverse keuzes nog niet eens alle locaties in het spel, waarbij andere locaties juist totaal worden omgevormd zoals de stad Halfgate waarbij een krater de stad doormidden heeft gekliefd (niet het geval bij een andere keuze). Boeiende party members, met soms een eigen agenda. Een complementair loyalty en fear invloedsysteem voor facties en party members (en deze twee axis hoeven elkaar dus niet te bijten!). Volwassen geschreven (wel veel leeswerk). Interessant universum, waarbij jij de rechterhand & spitsrechter speelt van een tiran. Een innovatief magie systeem waarbij je de meest OP varianten op een baseline spreuk kunt plakken zolang je genoeg lore (magie) skill hebt. Skill ups door te doen, a la Skyrim (persoonlijk favoriet). En zo kan ik nog wel meer opnoemen. Maar ja, die bugs hè. Heb zelfs één keer een cheat console geactiveerd om een skill script opnieuw te activeren, maar helaas werkte dat geintje maar één kaart lang. Toen dacht ik: rot toch op, waar ben ik nu mee bezig?! Daarna de bugs maar geaccepteerd en van de game genoten. Maar desondanks zijn al deze bugs zes jaar na release nog steeds niet gerepareerd, dus Tyranny blijft steken op een score van 80%. Kom op Obisidian, het talent is er wel en jullie floreren duidelijk in deze diepgang. Nu nog de afwerking of een strakkere scope.
Dat was het voor nu!
Laatst bewerkt: 17 jan 2023
