Gespeeld | 29 september 2006 - Eigenlijk had de X06 ook X0-Gears of iets dergelijks kunnen heten. Het Microsoft event stond weliswaar bol van de topgames, maar één game stak er qua entourage en aandacht toch bovenuit: Gears of War. Deze shooter is dé 360-game van eind 2006 (17 november) en daar liet de uitgever op de X06 geen misverstand over bestaan. Het spel was niet alleen flink vertegenwoordigd in de games hal, maar had op het feestje op de eerste dag zelfs een eigen plekje gekregen. En terecht.
gamenaam screenshot gamenaam screenshot
gamenaam screenshot gamenaam screenshot
Toch is het gevaarlijk om zonder nadenken lyrisch te zijn over Gears of War, want laten we eerlijk zijn: Microsoft doet heel goed zijn best een flinke hype te creëren rond die game. Maar niet zonder reden. Het is al vaker gezegd en ik kan slechts bevestigen: Gears of War is grafisch top. De charactermodels, het design, de actie, de emoties en uitdrukkingen op de gezichten van de personages en natuurlijk de scherpte zijn een lust voor het oog. Maar Epic kan behalve mooie dingen ook goede dingen maken. Dat werd wel duidelijk toen we zelf – na maanden en maanden jaloers te zijn geweest op Jaap, Kris en Marvin, die op de E3 al konden spelen – met de game aan de slag gingen.
Op de X06 werden alle facetten van het spel belicht. Op de showvloer was de singleplayer speelbaar en in een meeting room kon er lekker tegen elkaar geknald worden. Geen van beide heeft een duidelijke voorkeursbehandeling gekregen, waardoor beide kanten van het spel meer dan de moeite waard zijn.
In de singleplayer begin jij, Marcus Fenix, in de cel, waar je door het leger waar je nu voor vecht bent ingegooid. Je wordt door een vriend (genaamd Dom) bevrijd en begint je strijd tegen de The Locusts, rare wezens die van onder de grond komen (voor de details kun je de eerdere impressies nog even doorlezen). Vanaf dat moment is het een komen en gaan van actiemomenten. Het is echter niet zo dat je alleen maar aan het rondrennen en knallen bent: Gears of War vraagt wel enig tactisch inzicht van de speler. Zo kun je met de A-knop makkelijk van dekking naar dekking gaan. Dit is echt een must, want dekking is letterlijk je leven in het spel. Dat je daarbij af en toe een tikkie oploopt omdat je wel erg hard tegen een muurtje aanknalt met je lichaam, moet je dan maar voor lief nemen. Cliff Bleszinski, oftewel CliffyB: “Als ik een shooter speel, dan gaat alles me te langzaam. Ik loop naar een muur toe en druk dan op een knop om dekking te zoeken, maar ‘in het echt’ zou ik dan allang dood zijn. Als er kogels op mij afvliegen, duik ik liever als een gek tegen het dichtstbijzijnde punt van dekking aan.” Die benadering zie je goed terug in Gears of War en mede dankzij de relaxede en simpele besturing werkt dat heel goed.
Sowieso zit Gears of War controller-technisch goed in elkaar. Neem bijvoorbeeld de Y-knop. Door een druk op die knop, kijk je automatisch naar je ‘point of interest.’ Dat kan bijvoorbeeld een deur zijn waar je heen moet of een vijandelijke heli die overvliegt, maar ook een van je metgezellen die gewond op de grond ligt en die jouw hulp nodig heeft. Het is een handig trucje om de gamer duidelijk te maken waar hij op dat moment mee bezig is – dat wil in het heetst van de strijd nog wel eens wat op de achtergrond raken. Een handig hulpstukje dus, zeker voor mensen die niet dagelijks een shooter spelen. Overigens maakt Gears of War daar zelf een scheiding in. In plaats van makkelijk, normaal en moeilijk kun je kiezen voor Casual of Hardcore (en Insane, maar die is niet direct beschikbaar), corresponderend met de ‘status’ die je jezelf zou toekennen als speler van shooters.
gamenaam screenshot
Simpele besturing en de keuze voor Casual betekent echter nog niet dat het spel makkelijk is. Als je even vergeet je dekking te houden en besluit maar gewoon te knallen, overleef je niet lang. Gelukkig kun je jezelf soms een handje helpen, bijvoorbeeld tijdens het herladen. Als je herlaadt, gaat er een balkje lopen, met daarin een bepaalde zone. Stop je het balkje daarin, dan doe je een quick reload en kun je sneller weer schieten. Echter: mis je de zone, dan loopt je geweer even vast en duurt het juist langer! Deze ‘minigame’ is niet verplicht, maar soms wel handig. Wel is het een slim trucje om een stukje passieve gameplay - je zit normaal gesproken gewoon te kijken hoe iemand aan het herladen is - in actieve gameplay te veranderen. Een ander hulpmiddeltje is de manier waarop je granaten gooit; je ziet precies waar je granaat neer gaat komen. CliffyB: “Ik word een beetje moe van lukraak granaten gooien in de hoop dat ze komen waar je ze wilt hebben. Een soldaat weet echt wel hoe hij een granaat moet gooien, dus ik vind dit wel zo makkelijk.”
Het grootste gedeelte van het killen zul je vast zelf voor je rekening nemen, maar de aanwezigheid van teamgenoten is van groot belang: ”There is no ‘i’ in team”. Je teamgenoten houden zich goed staande, voornamelijk dankzij de sterke kunstmatige intelligentie. Die AI komt ook terug in verschillende vijanden, al kregen we op de X06 voornamelijk knalvoer voor onze guns. Dit maakt de singleplayer in elk geval nog boeiender en meeslepender, mocht dat nog niet genoeg het geval zijn.
Eigenlijk is Gears of War zonder de multiplayer-modus al een dijk van een spel. Je zou de multiplayer dus kunnen zien als extraatje, maar daarmee doe je het spel echt tekort. Epic heeft gekozen voor een kleinschalige aanpak: een laag aantal spelers op een klein speelveld. Dat speelveld (in dit geval: Canals) herbergt een aantal plaatsen die zich bij uitstek lenen voor vuurgevechten. Opvallend was vooral dat er niets aan te merken viel op de balans tussen de Coalition of Ordered Governments en de Locust Hoard, iets wat bij veel multiplayer-games vóór de launch toch vaak wel een probleempje is. Qua losse elementen – denk aan wapen-types en variatie in mappen – lijkt de multiplayer van Gears of War een standaard invulling te hebben, maar de heel eigen gameplay van het spel zorgt toch voor een unieke ervaring en op zo’n moment is het jammer dat je op een event als de X06 maar beperkt tijd hebt voor elk spel.
Ik denk dat ik de halve site wel zou kunnen vullen met verhaaltjes over Gears of War, maar dan ga ik ook deuren intrappen die al zo vaak zijn opengezet, bijvoorbeeld door Kris in zijn E3 impressie van Gears of War. Feit is dat de Gears of War dé trekpleister van deze X06 was en logischerwijs ook dé 360-game van deze winter wordt. Op 17 november verschijnt de game in de winkels en ik heb me inmiddels aangesloten bij de grote groep gamers die nu al niet meer kan wachten op deze datum!
