Woensdagavond reed ik ,met een lekker muziekje op, over de snelweg naar huis. Ik ergerde mij aan de vrachtwagens die toch inhaalden en probeerde er zo snel mogelijk voorbij te komen. Opeens gebeurde er vlak voor mij een vreselijk ongeluk. Een vrachtwagen schuifelde de weg over en reed door de vangrail de verkeerde weghelft op en schepte daar een auto. Alles stond ineens stil! Er sprongen mensen uit de auto's om te gaan helpen, anderen hadden de gevarenlichten aan en waarschuwden aankomend verkeer. Binnen no time was er brandweer, ambulance, politie. Ik stond dus daar vast en aanschouwde wat er allemaal gebeurde. De vrachtwagenchauffeur en de automobilist waren dood. Ik was me echt dood geschrokken. Terwijl ik daar vast stond in de file, dacht ik: ik had daar ook kunnen rijden. Toen ik nl weg reed van het werk, kwam een collega die nog wat tegen mij moest zeggen waardoor ik weer iets later vertrok. Was dat niet gebeurt was ik waarschijnlijk net iets eerder op die snelweg geweest en wie weet..... Je gaat dan toch nadenken en je wordt weer even met de werkelijkheid geconfronteerd. Die verongelukte automobilist was rustig vanuit het werk op weg naar huis en KLAP opeens dood. Er gebeuren wel vaker dingen waardoor je weer even stilstaat bij het leven. Is het nou geluk en mazzel hebben als je er goed vanaf komt of betekent het toch iets anders? Hebben jullie hier ervaring mee?
Twee jaar geleden, ik kwam vanuit Rotterdam richting Hoofddorp over de A4. Zeker 15 kilometer op de linkerbaan gereden, het reed aardig door, ga ik zonder reden een baan naar rechts en nog geen twintig seconden later komt er een gast met een noodgang over de linkerbaan die met een keiharde klap op de auto knalt waar ik dus net reed. Door zijn schuiver knalden er nog veel meer auto's op wat een flinke kettingbotsing opleverde. Ik zag het gewoon ik mijn ooghoek gebeuren, dan sta je inderdaad wel even te shaken. Volgens mijn toenmalige vriendin was dat 'lotbestemming', ik noem het meer stomme mazzel.
