Nou hier is 'ie dan, even snel in elkaar geflansd:
Achtergrond
Ik ben een groots Resident Evil fan vanaf dat ik de spellen ook maar kon (en mocht!) spelen. Allemaal heb ik ze op z'n minst drie keer uitgespeeld, waarschijnlijk de eerste spellen zeker vijf keer. Wanneer ik hoorde dat dit spel eraan kwam en zelfs in Raccoon City zou afspelen was ik eigenlijk meteen al verkocht.
Campaign
In de eerste cutscene praat je met H.U.N.K. die je verteld wat de missie is. Wat ik meteen al zag was dat iedereen die praat, alleen maar ademt zoals die zou doen als die niet praat. Er zijn niet eens hoofdbewegingen. Erg jammer. Even later begint het gevecht al met wat soldaten. Wat mij meteen al opviel was hoe simpel het was. De AI is heel slecht. Het enige wat ze doen is achter objecten en muren schuilen en af en toe omhoog komen om te schieten. Ook mijn team was slecht. Ik zat zo'n vijf minuten te kijken hoe een teammaat op een muur zat te schieten. Ook willen je teammaten nogal eens voor je neus gaan staan wanneer je aan het schieten bent. Waarom de makers ze niet aan de kant laten gaan wanneer je richt, snap ik absoluut niet. Hetgeen wat ik nog het domste vind is dat ze door vuur heen lopen en zichzelf zo beschadigen. Dat zal je wel merken in het derde level. Om het spel uitdagend te maken zou je het niveau eigenlijk gewoon op Professional moeten zetten.
Wat ik ook jammer vind, en dit is persoonlijk, is dat er om de zoveel meter een logootje hangt waar jij naartoe moet. Dit haalt het ontdekken uit het spel en maakt het gewoon een rollercoaster spel. Sommigen zullen het fijn vinden en anderen, waaronder ikzelf, niet. Ook je teammaten lopen al verder vooruit naar waar je heen moet, in plaats van dat ze bij je blijven.
Natuurlijk is het altijd leuk om je tegenstanders gewoon bruut neer te halen. Daar hebben ze CQC voor! Wat het betekent weet ik niet, maar ik weet wel dat het vet is om te zien. Wanneer je een tegenstander hebt gestoken met je mes, kan je op A drukken. Hierbij krijg je een leuke animatie te zien. Of je slaat 'm neer en stampt z'n hersenen tot pulp, of je ramt je mes in je tegenstander's kin. Altijd leuk! Ook kan je een special ability gebruiken. Bij Field Scientist is het bijvoorbeeld dat je een target van 'm maakt (zombies gaan dus op diegene af). Maar dat is natuurlijk nutteloos wanneer je 'm ook meteen dood kan maken.
Na een aantal kamers kom je William Birkins tegen, waar wij het G-virus van stelen. Natuurlijk weet je als je Resident Evil 2 hebt gespeeld, dat hij het G-virus bij zichzelf inspuit, waardoor hij veranderd in een soort Hulk met een gigantisch oog op z'n schouder. Door hem word je 'opgejaagd'. Dat kan je het eigenlijk niet noemen. In Resident Evil 2 kan hij rennen, maar hierbij loopt 'ie erg traag, met een buis een beetje op de grond te rammen. Jij moet wegrennen, wat erg makkelijk is en hem af en toe stoppen door 'm in z'n oog te schieten. Jammer dat hij niet de dingen kan doen die hij in Resident Evil 2 doet. Gelukkig is dit niet het geval met de andere B.O.W.'s (Bio Organic Weapons). De Hunters zijn nog steeds verschrikkelijk irritant, de Crimson Heads kunnen nog steeds rennen (ze zijn alleen wel veel makkelijker neer te krijgen) en de Tyrants zijn nog steeds bijna onoverwinnelijk.
In het tweede level word je in Raccoon City zelf neergezet. De eerste encounter met zombies was toch nog wel even schrikken, wat ik een grote pluspunt vind. Wat dan wel weer minder is is dat de zombies te snel en te makkelijk neer zijn, zonder ook maar geraakt te zijn. Er zijn ook maar weinig verschillende zombies. Vooral de dikke zombie met een grijze sweater valt op. Erg jammer dat er niet zeker honderd designs zijn voor de zombies. Eenmaal buiten herken je wel het scenario die Resident Evil 2 en 3 had. De straten zijn precies als de twee spellen opgesteld en ik denk dat ik zelfs door een gedeelte ben gekomen uit Resident Evil 3. Door het spel heen kom je wel kleine easter eggs tegen, zoals Beethoven's Moonlight Sonata, die je in Resident Evil 1 gebruikt om een item te behalen zodat je verder kan. Het brengt mij als Resident Evil fan wel terug naar de oude spellen.
Multiplayer:
De multiplayer is erg traag. Je kogels doen amper wat op je (menselijke) tegenstanders, waardoor je net zo goed door al het geschiet heen kan rennen om een tegenstander neer te beuken en z'n schedel in te stampen. Ook heb ik erg veel last van lag in de games. Soms registreert iets pas een volle seconde later of kan ik mijn CQC gewoon niet gebruiken omdat het mijn A knop niet registreert. Wanneer het wel kan, voelt het natuurlijk goed. Door deze strategie te gebruiken zit ik altijd wel ergens in de top 3 meeste punten. Ze zouden kogels veel schadelijker moeten maken, want dit is belachelijk.
De levels zijn groot, maar gelukkig niet zo groot dat je niemand kan vinden. Wanneer het 4v4 is duurt het af en toe wel een minuutje voordat je een tegenstander van het andere team vind, maar gelukkig heb je ondertussen genoeg te doen met alle zombies, lickers en hunters om je heen.
Wat dan weer wel een groot pluspunt is, is dat er een Heroes modus is. Je kan (bijna) alle Resident Evil main characters gebruiken. Ik had eigenlijk ook Chris Redfield als speelbaar verwacht. Maar die zit er niet in omdat die ook niet in Raccoon City was toen de zombie uitbraak aan de hand was. Claire Redfield is persoonlijk mijn favoriete Hero, en daarom speel ik die dus wanneer ik kan.
Iets dat ik mis? 
Laatst bewerkt: 28 mrt 2012
