Niet zo voorbarig conclusies trekken mensen. Jullie mogen zoveel kritiek leveren als jullie willen. Waar spreek ik dat tegen dan? Wanneer er suit upgrades aan side quests zijn gekoppeld, maakt dat het gelijk minder optioneel inderdaad. Jammer dat hieraan niet meer afwisseling is verbonden, maar dat is nu eenmaal waar deze industrie naar streeft. Lange speeltijd, opgelengd door redelijk eentonige side quests. Games met originele side quests zijn ver in de minderheid.
Ligt aan de game. Sommige games geven een X aantal reputatie per sidequests. Pas als je bijvoorbeeld 100 reputatie hebt mag je verder met het verhaal. Of sidequests zorgen voor de nodige experience on een karakter te levelen en upgraden waardoor je de vijanden in de storyline weer aan kan. Dus optioneel zijn ze vaak niet. Dan heb ik liever vaak een korter spel met minder sidequests dan dat je een verplichte grind hebt.
Ik hou van games met een speelduur van onder de 20 uur. Dat is voor mij echt een pluspunt anders moet ik hem aan de kant bonjouren en een paar weken later weer oppakken ivm tijdgebrek en dan ben ik er weer uit.
Ja same. Heb ik met the Witcher .Geweldige game. Maar eenmaal eruit kan ik me niet overhalen verder te gaan
Hier nog 1. Ik vind 20 nog veel zelfs. Zelf heb ik her en der gelezen dat dit be beste superhero game moet zijn. Dat vind ik niet. Ik ben nog steeds hoteldebotel op Arkham Asylum (ja, Asylum). Ik geniet er wel van. Storywise voelt het goed. I like that.
M'n dochter kijkt mee als ik rustig door de stad swing. Volgens haar is Spidey op zoek naar Elza....tja, kinderen. Daarnaast is de photomodus ook aan haar besteed. Ik moet om de haverklap foto's maken met allemaal emoijs
@over speelduur: Maar heeft dat niet gewoon met focus vasthouden te maken? Uiteindelijk maakt het weinig uit of je in een periode van X maanden 2 games speelt van 20 uur, of 1 game van 40 uur.
Niet echt. Als ik 5 uur per week kan spelen doe ik 8 weken over een spel van 40 uur. Dan wil ik liever 2 spellen van 20 uur met echte actie en verhaal spelen dan 1 spel met 10 uur verhaal en 30 uur sidequests en grinding. Een spel zoals GTA5 mag ook waar de verhaallijn 40 uur duurt en je sidequests kan laten liggen.
Niet elke lange game is natuurlijk gevuld met filler. Pillars of Eternity speel ik nu ook al zo'n 50+ uur, maar de content *over de hele lijn* is geweldig en belangrijker nog goed geschreven. In dat geval speel ik zelfs heel graag een langere game, je hebt het gevoel *echt* te investeren in een spelwereld. Hadden maar meer games die balans tussen kwaliteit en speelduur beter op orde...
Je mist het simpele punt dat niet iedereen die tijd heeft. Dat is wat met het bovenstaande verhaal bedoeld wordt. Ik zit in hetzelfde schuitje. Als ik 50 uur aan en game moet besteden dan ben ik maanden verder.
Ik denk dat wij er hetzelfde over denken. Speel nu Ni No Kuni 2. Tot nu toe zijn de sidequests leuk en kan ik veel uur in het spel maken. Dat is niet erg. Ik ben selectief in welke spellen ik speel. Maar wil ze wel uitspelen. Gaan ze vervelen dan leg ik ze weg. Ik ga niet mijn kostbare tijd aan saaie games verspillen. Dan verkoop ik ze wel door en ga naar het volgende spel. Een spel mag dus wel iets langer zijn als het maar de moeite is. Mij zul je dus geen Destiny zien spelen waar je steeds dezelfde missies doet om maar betere gear te krijgen.
Ik geloof eerder dat het allemaal een beetje waar is. Sommige mensen hebben veel tijd, anderen weer niet. Sommigen hebben niet de ruimte om regelmaat aan te houden (waardoor complexe games lastiger zijn om weer op te pakken) en anderen hebben simpelweg niet de focus om zich lang bij één ding te houden. En weer anderen houden zich liever niet met filler bezig. Anyway, heb gelezen dat Spider-Man ongeveer 15 uur speeltijd in beslag neemt? Dat valt nog te overzien.
Je kan prima iedere dag 'regelmatig' gamen met 15 minuten per dag, maar dat schiet ook niet op... Ik herken me enorm in de verhalen in deze thread. Ben nu 30 en heb simpelweg de tijd niet meer voor uren gamen (over). Vrienden, familie, werk, studie en ander hobby's nemen nou eenmaal veel tijd in beslag. En dan is er nog niet eens een kind in het spel atm. Ik denk persoonlijk juist dat een game als Spiderman juist lekker kan werken met beetje rondslingeren en gedachteloze sidequests doen als je er tijd voor hebt. Eindeloze (J)RPG'S als The Witcher, Ni No Kuni 2, Skyrim VR enzovoorts heb ik gewoon de motivatie/focus niet meer voor om echt op te starten. Tis jammer, but that's life
Werkt als een tiet. Performance van de ps4 (pro in mijn geval) verwerkt het ook heel soepel. Stad is ook goed gevuld waardoor je echt het gevoel krijgt dat je door nyc aan het slingeren bent
Tower systeem, collectibles, het is overal these days. Vind het hier nog meevallen, al ben ik pas op het punt dat je een nieuwe suit hebt. Die mini-games in Ock zijn office zijn wel echt trash overigens. Maar whatever, laatste keer dat ik bezig was met collectibles en mijn uren verspillen aan lucht was met GTA San Andreas ofzo. Mag al blij zijn tegenwoordig als ik normale storyline voltooi met games. Iron Spider Suit met claws, omg. Game is heel tof so far! Alleen jammer dat er geen reflectie in gebouwen is van Spider-Man, maar zal PS4 vast niet aankunnen.
Back in May, Twitter user @topnotch1210, real name Tyler Schultz, tweeted out to Insomniac Games in the hopes that the studio would include a small easter egg for him inside Marvel's Spider-Man that would allow him to propose to his girlfriend. After some back and forth, it was agreed that the words "Madison, will you marry me?" would appear on the advertising board of a cinema, and if you do a bit of exploring in the game's re-creation of New York City, you'll find that the idea made it into the final game. Unfortunately however, it doesn't look like things have gone to plan. Explained in the video below, it appears that the Madison in question left Tyler for his brother three to four weeks before the game's release. http://www.pushsquare.com/news/2018...4s_most_heartfelt_easter_eggs_has_turned_sour
Die vind-100-duiven en weet ik veel wat quests en steeds dezelfde crimes komen me nu wel m'n strot uit
